یادآوری-reminder11

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 

سورة الإسراء - الجزء الخامس عشر

 

Al-Isra - Juz 15

[Language of the Quran-Arabic]

مَّن کَانَ یُرِیدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِیهَا مَا نَشَاءُ لِمَن نُّرِیدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ یَصْلَاهَا مَذْمُومًا مَّدْحُورًا ﴿١٨﴾ وَمَنْ أَرَادَ الْآخِرَةَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعْیَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَـٰئِکَ کَانَ سَعْیُهُم مَّشْکُورًا ﴿١٩﴾ کُلًّا نُّمِدُّ هَـٰؤُلَاءِ وَهَـٰؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّکَ ۚ وَمَا کَانَ عَطَاءُ رَبِّکَ مَحْظُورًا ﴿٢٠﴾ انظُرْ کَیْفَ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ وَلَلْآخِرَةُ أَکْبَرُ دَرَجَاتٍ وَأَکْبَرُ تَفْضِیلًا ﴿٢١﴾ لَّا تَجْعَلْ مَعَ اللَّـهِ إِلَـٰهًا آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُومًا مَّخْذُولًا ﴿٢٢﴾ وَقَضَىٰ رَبُّکَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا ۚ إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِندَکَ الْکِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ کِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلًا کَرِیمًا ﴿٢٣﴾ وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا کَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرًا ﴿٢٤﴾ رَّبُّکُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِی نُفُوسِکُمْ ۚ إِن تَکُونُوا صَالِحِینَ فَإِنَّهُ کَانَ لِلْأَوَّابِینَ غَفُورًا ﴿٢٥﴾ وَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَالْمِسْکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا ﴿٢٦﴾ إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کَانُوا إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ ۖ وَکَانَ الشَّیْطَانُ لِرَبِّهِ کَفُورًا ﴿٢٧﴾

 

 [Persian]

هر که [زندگانى‌] این جهان شتافته و زودگذر را خواهد- و از آخرت رویگردان باشد-، هر چه بخواهیم [و] براى هر که بخواهیم در اینجا زودش بدهیم، سپس دوزخ را برایش قرار دهیم که نکوهیده و به خوارى رانده شده در آنجا در آید- یا به آتش آن بسوزد-. (۱۸) و هر که [زندگانى‌] آن جهان خواهد و براى آن کوششى در خور آن کند و مؤمن باشد، پس کوشش آنان سپاس داشته خواهد بود. (۱۹) همه را، این گروه را و آن گروه را، از دهش پروردگارت مدد رسانیم، و دهش پروردگارت [از کسى‌] باز داشته نیست. (۲۰) بنگر که چگونه [در دنیا] برخى از آنان- مردم- را بر برخى برترى و فزونى نهاده‌ایم، و هر آینه درجات و پایه‌هاى آن جهان بزرگتر و برتریهایش بیشتر و والاتر است. (۲۱) با خداى یکتا، خداى دیگر مگیر، که نکوهیده و فروگذاشته خواهى نشست. (۲۲) و پروردگار تو حکم کرد که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکى کنید. اگر یکى از آن دو یا هر دو نزد تو به پیرى رسند پس به آنها «اف»- سخن بیزارى و ناخوشایند- مگو و بر ایشان بانگ مزن- یا: ایشان را از خود مران-، و به ایشان گفتارى نیکو و درخور گرامیداشت بگو. (۲۳) و آن دو را از روى مهربانى بال فروتنى فرود آر، و بگو: پروردگارا، آن دو را به پاس آنکه مرا در خردى بپروردند، ببخشاى. (۲۴) پروردگارتان به آنچه در دلهاى شماست داناتر است، اگر نیکان و شایستگان باشید، همانا او بازگشت‌کنان- توبه‌کنندگان- را آمرزگار است. (۲۵) و حق خویشاوند و درویش بینوا و در راه‌مانده را بده و مال خود را بیهوده و به گزاف مریز و مپاش- تباه مکن-. (۲۶) همانا ریخت و پاش کنندگان- کسانى که مال را به گزاف تباه مى‌کنند- برادران شیطانهایند و شیطان خداوند خویش را ناسپاس است. (۲۷)

 

[Russian]

Кто желал (только) скоропреходящей [этой жизни], ускоряли Мы для него в ней то, что желаем для тех, кому хотим. Потом (в День Суда) сделали Мы для него Геенну [Ад], чтобы он горел в ней порицаемым (и) отверженным. (18) А кто желает Вечной жизни [награды в ней] и стремится к ней всем должным стремлением [повиновением Аллаху], и (в это время) (сам) он (является) верующим, то таким – стремление их будет отблагодарено [их благие деяния будут приняты и сохранены у их Господа, и они получат за них награду]. (19) Всех Мы поддерживаем (наделяя уделом) – и этих [старающихся только для этой жизни], и этих [стремящихся к награде в Вечной жизни] – из даров Господа твоего, а дары Господа твоего не являются запретными (в этом мире) (ни для верующих, ни для неверующих). (20) Посмотри (о, Пророк), как Мы (в этом мире) дали преимущество одним (людям) над другими (в уделе и деяниях), а ведь, однозначно, Вечная жизнь (для верующих) – больше по степеням и больше по преимуществу. (21) Не делай (о, человек) (для себя) (наряду) с Аллахом другого бога [не совершай многобожие], чтобы не сесть [оказаться] тебе порицаемым (и) оставленным (без помощи Аллаха). (22) И решил [повелел] Господь твой, чтобы вы (о, люди) не поклонялись никому, кроме Него [никого, кроме Него, не признавали богом], и к родителям (проявляли искреннее) благодеяние (словами, делами, имуществом,...). Если достигнет при тебе старости один из них или оба, то (даже) не говори им: «Уф!» и не кричи на них, а говори им уважительные слова. (23) И опусти пред ними обоими [твоими родителями] крыло смирения [будь смиренным и мягким к ним] по милосердию [проявляя милосердие] и говори: «Господи! Помилуй их, как они смотрели (воспитывая) меня, (когда я был) маленьким». (24) Господь ваш лучше знает, что у вас (о, люди) в душах [то, к чему вы стремитесь]. Если вы будете праведными, то ведь Он, поистине, (по отношению) к обращающимся (к Нему с покаянием) (является) прощающим! (25) И давай (о, верующий) (своему) родственнику его право [поддерживай с ним родственную связь, давай милостыню,...], и (также давай из средств закята и добровольной милостыни) бедняку, и путнику (у которого закончились средства для продолжения пути) и не растрачивай безрассудно [не расходуй свои средства не в делах повиновения Аллаху и не будь расточительным], – (26) ведь поистине, расточители [расходующие свои средства на ослушание Аллаха] – братья шайтанов [своим злом и сеянием беспорядка подобны сатане], а сатана своему Господу неблагодарен. (27)

 

 [English]

"Whosoever desires what hastes away, We hasten to give him (in this life) as much as We please to whosoever We will; but afterwards there is Hell for him in which he will burn, disgraced and ostracised. (18) "But he who desires the Hereafter, and strives for it with a will, and is a believer, will be favoured for his endeavour. (19) "We bestow from the gifts of your Lord on these and on those, for the gifts of your Lord are not restricted. (20) "See, how We favour one over the other; and in life to come are higher ranks and favours greater still. (21) "Do not set up another god with God, or you will remain disgraced and destitute. (22) "So your Lord has decreed: Do not worship anyone but Him, and be good to your parents. If one or both of them grow old in your presence, do not say fie to them, nor reprove them, but say gentle words to them (23) "And look after them with kindness and love, and say: "O Lord, have mercy on them as they nourished me when I was small." (24) Your Lord knows what is in your heart. If you are righteous, then He is indeed forgiving to those who turn (to Him) in repentance. (25) So give to your relatives what is their due, and to those who are needy, and the wayfarers; and do not dissipate (your wealth) extravagantly. (26) Those who dissipate (their wealth) are the brethren of the devils, and the Devil was ungrateful to his Lord. (27)

 

  [Dutch]

Hem die dit voorbijgaande leven heeft gekozen, zullen wij in deze wereld spoedig geven wat ons behaagt; daarna hebben wij de hel voor zijn verblijf bereid; daar zal hij verbrand worden, bedekt met schande en beroofd van alle genade. (18) Maar hij die het volgende leven kiest en daarheen zijne pogingen doet strekken, terwijl hij een waar geloovige is, diens pogingen zullen den Heer aangenaam zijn. (19) Wij verleenen de gaven van uwen Heer aan dezen en aan genen; want Gods gaven zullen niemand worden geweigerd. (20) Gedenk hoe wij sommigen hunner in welvaart en waardigheid hebben doen uitmunten; maar het volgende leven zal belangrijker zijn in graden van eer en van grootere uitnemendheid. (21) Plaats geen anderen God naast den waren God; want gij zoudt met schande en vernedering worden bedekt. (22) Uw Heer heeft u bevolen, niemand buiten hem te aanbidden, en dat gij uwen ouders gehoorzaamheid zoudt betoonen; hetzij een hunner of wel beiden den ouderdom met u bereiken. Zeg dus niet tot hen: Foei! noch doe hen verwijtingen, maar spreek met eerbied tot hen. (23) Wees nederig omtrent hen en vol teederheid, en zeg: O Heer! heb genade voor hen beiden; want zij hebben mij opgevoed toen ik nog klein was. (24) God kent wat in uwe ziel is; hij weet of gij rechtvaardig zijt. Hij zal genadig zijn omtrent hen, die met oprechtheid tot hem terugkeeren. (25) Geef uwen naaste terug, wat gij hem schuldig zijt, en ook aan den arme en den reiziger, en verteer uw vermogen niet roekeloos. (26) Want de roekeloozen zijn broederen des duivels, en de duivel was ondankbaar omtrent zijn Heer. (27)

 

 [French]

Quiconque désire [la vie] immédiate, Nous nous hâtons de donner ce que Nous voulons, à qui Nous voulons. Puis, Nous lui assignons l'Enfer où il brûlera méprisé et repoussé. (18) Et ceux qui recherchent l'au-delà et fournissent les efforts qui y mènent, tout en étant croyants... alors l'effort de ceux-là sera reconnu. (19) Nous accordons abondamment à tous, ceux-ci comme ceux-là, des dons de ton Seigneur. Et les dons de ton Seigneur ne sont refusés [à personne]. (20) Regarde comment Nous favorisons certains sur d'autres. Et dans l'au-delà, il y a des rangs plus élevés et plus privilégiés. (21) N'assigne point à Allah d'autre divinité; sinon tu te trouveras méprisé et abandonné. (22) Et ton Seigneur a décrété: «N'adorez que Lui; et (marquez) de la bonté envers les père et mère: si l'un d'eux ou tous deux doivent atteindre la vieillesse auprès de toi, alors ne leur dis point: «Fi!» et ne les brusque pas, mais adresse-leur des paroles respectueuses. (23) et par miséricorde, abaisse pour eux l'aile de l'humilité, et dis: «O mon Seigneur, fais-leur, à tous deux, miséricorde comme ils m'ont élevé tout petit». (24) Votre Seigneur connaît mieux ce qu'il y a dans vos âmes. Si vous êtes bons, Il est certes Pardonneur pour ceux qui Lui reviennent se repentant. (25) «Et donne au proche parent ce qui lui est dû ainsi qu'au pauvre et au voyageur (en détresse). Et ne gaspille pas indûment, (26) car les gaspilleurs sont les frères des diables; et le Diable est très ingrat envers son Seigneur. (27)

 

 [German]

Wenn einer das Irdische begehrt, bereiten Wir ihm schnell das, was Wir wollen - dem, der Uns beliebt; danach haben Wir Gahannam für ihn bestimmt, in der er brennt, verdammt und verstoßen. (18) Und wenn aber einer das Jenseits begehrt und es beharrlich erstrebt und gläubig ist - dessen Eifer wird mit Dank belohnt. (19) Ihnen allen, diesen und jenen, gewähren Wir die Gabe deines Herrn. Und die Gabe deines Herrn ist keinesfalls beschränkt. (20) Schau, wie Wir die einen von ihnen über die anderen erhöht haben; und wahrhaftig, das Jenseits soll noch mehr Ränge und Auszeichnungen enthalten. (21) Setze neben Allah keinen anderen Gott, auf daß du nicht mit Schimpf bedeckt und verlassen dasitzt. (22) Und dein Herr hat befohlen: "Verehrt keinen außer Ihm und (erweist) den Eltern Güte. Wenn ein Elternteil oder beide bei dir ein hohes Alter erreichen, so sage dann nicht "Pfui!" zu ihnen und fahre sie nicht an, sondern sprich zu ihnen in ehrerbietiger Weise. (23) Und senke für sie in Barmherzigkeit den Flügel der Demut und sprich: "Mein Herr, erbarme Dich ihrer (ebenso mitleidig), wie sie mich als Kleines aufgezogen haben."" (24) Euer Herr weiß am besten, was in euren Seelen ist: Wenn ihr rechtgesinnt seid, dann ist Er gewiß Verzeihend gegenüber den SichBekehrenden. (25) Und gib dem Verwandten, was ihm gebührt, und ebenso dem Armen und dem Sohn des Weges, aber sei (dabei) nicht ausgesprochen verschwenderisch. (26) Denn die Verschwender sind Brüder der Satane, und Satan war undankbar gegen seinen Herrn. (27)

 

 [Hindi]

जो कोई शीघ्र प्राप्त, होनेवाली को चाहता है उसके लिए हम उसी में जो कुछ किसी के लिए चाहते है शीघ्र प्रदान कर देते है। फिर उसके लिए हमने जहन्नम तैयार कर रखा है जिसमें वह अपयशग्रस्त और ठुकराया हुआ प्रवेश करेगा (18) और जो आख़िरत चाहता हो और उसके लिए ऐसा प्रयास भी करे जैसा कि उसके लिए प्रयास करना चाहिए और वह हो मोमिन, तो ऐसे ही लोग है जिनके प्रयास की क़द्र की जाएगी (19) इन्हें भी और इनको भी, प्रत्येक को हम तुम्हारे रब की देन में से सहायता पहुँचाए जा रहे है, और तुम्हारे रब की देन बन्द नहीं है (20) देखो, कैसे हमने उनके कुछ लोगों को कुछ के मुक़ाबले में आगे रखा है! और आख़िरत दर्जों की दृष्टि से सबसे बढ़कर है और श्रेष्ठ़ता की दृष्टि से भी वह सबसे बढ़-चढ़कर है (21) अल्लाह के साथ कोई दूसरा पूज्य-प्रभु न बनाओ अन्यथा निन्दित और असहाय होकर बैठे रह जाओगे (22) तुम्हारे रब ने फ़ैसला कर दिया है कि उसके सिवा किसी की बन्दगी न करो और माँ-बाप के साथ अच्छा व्यवहार करो। यदि उनमें से कोई एक या दोनों ही तुम्हारे सामने बुढ़ापे को पहुँच जाएँ तो उन्हें 'उँह' तक न कहो और न उन्हें झिझको, बल्कि उनसे शिष्टतापूर्वक बात करो (23) और उनके आगे दयालुता से नम्रता की भुजाएँ बिछाए रखो और कहो, "मेरे रब! जिस प्रकार उन्होंने बालकाल में मुझे पाला है, तू भी उनपर दया कर।" (24) जो कुछ तुम्हारे जी में है उसे तुम्हारा रब भली-भाँति जानता है। यदि तुम सुयोग्य और अच्छे हुए तो निश्चय ही वह भी ऐसे रुजू करनेवालों के लिए बड़ा क्षमाशील है (25) और नातेदार को उसका हक़ दो मुहताज और मुसाफ़िर को भी - और फुज़ूलख़र्ची न करो (26) निश्चय ही फ़ु़ज़ूलख़र्ची करनेवाले शैतान के भाई है और शैतान अपने रब का बड़ा ही कृतघ्न है। - (27)

 

 [Chinese]

凡欲获得现世生活者，我将在现世以我所意欲的报答他们中我所意欲者。然后，我将以火狱惩治他们，他们将受责备，遭弃绝地进入火狱。 (18) 凡欲获得后世，并为此而尽了努力的信道者，这等人的努力是有报酬的。 (19) 这等人和那等人，我都要以你的主的赏赐资助他们，你的主的赏赐，不是受阻碍的。 (20) 你看我怎样使他们中的一部分人超越另一部分人；后世确是品级更高，优越更甚的。 (21) 你不要使任何物与真主同受崇拜，以免你变成受责备、遭遗弃的。 (22) 你的主曾下令说：你们应当只崇拜他，应当孝敬父母。如果他俩中的一人或者两人在你的堂上达到老迈，那末，你不要对他俩说：呸！不要喝斥他俩，你应当对他俩说有礼貌的话。 (23) 你应当必恭必敬地服侍他俩，你应当说：我的主啊！求你怜悯他俩，就像我年幼时他俩养育我那样。 (24) 你们的主是最知道你们的心情的。如果你们是善良的，那末，他对于常常悔过者确是至赦的。 (25) 你应当把亲戚、贫民、旅客所应得的周济分给他们，你不要挥霍； (26) 挥霍者确是恶魔的朋友，恶魔原是辜负主恩的。 (27)

 

 [Japanese]

誰でも束の間（のこの世の事物）を望む者には，われも急いでかれのために，われの欲する物をわれが望む者に与える。それからかれのために地獄を準備する。かれはそこで焼かれ，恥辱を被り，（慈悲を）拒否されるであろう。 (18) しかし誰でも来世を望み，それに向かい精出し努力し，信仰する者，これらの者の努力は嘉納される。 (19) われは凡ての者に，これらの者にもまたかれらにも，あなたの主の賜物を広く授ける。あなたの主の賜物には限界はないのである。 (20) 見なさい。われはある者に，如何に外よりも優れた恩恵を与えるかを。しかし来世では，必ずもっと大きい等級や偉大な特典がある。 (21) アッラーと一緒に外の神を立ててはならない。さもないと，あなたがたは軽蔑され見捨てられるであろう。 (22) あなたの主は命じられる。かれの外何者をも崇拝してはならない。また両親に孝行しなさい。もし両親かまたそのどちらかが，あなたと一緒にいて老齢に達しても，かれらに「ちえっ」とか荒い言葉を使わず，親切な言葉で話しなさい。 (23) そして敬愛の情を込め，両親に対し謙虚に翼を低く垂れ（優しくし）て，「主よ，幼少の頃，わたしを愛育してくれたように，2人の上に御慈悲を御授け下さい。」と（折りを）言うがいい。 (24) 主はあなたがたの心の中に抱くことを熟知なされる。もしあなたがたが正しい行いをするならば，かれは悔悟して度々（主に）返る者に対し，本当に寛容である。 (25) 近親者に，当然与えるべきものは与えなさい。また貧者や旅人にも。だが粗末に浪費してはならない。 (26) 浪費者は本当に悪魔の兄弟である。悪魔は主に対し恩を忘れる。 (27)

 

 [Spanish]

A quien desea [tan sólo el disfrute de] esta vida pasajera, le concedemos sin reparos lo que queremos, [dando] a quien es voluntad Nuestra [darle]; ¡pero al final le destinamos al [castigo del] infierno, que habrá de sufrir humillado y repudiado! (18) Pero quienes desean [el bien de] la Otra Vida, y se esfuerzan por ello con el esfuerzo debido, y además son [verdaderos] creyentes --¡esos serán los que vean recompensado [por Dios] su esfuerzo! (19) A todos [ellos] --a estos y a aquellos-- les daremos en abundancia de los dones de tu Sustentador, pues los dones de tu Sustentador no están limitados [a una clase de hombre]. (20) Observa cómo favorecemos más a unos que a otros [en la tierra]: pero [recuerda que] en la Otra Vida el rango será mucho más elevado y mucho mayor el mérito y el favor. (21) NO PONGAS junto a Dios a deidad alguna, para que no te veas humillado y abandonado: (22) pues tu Sustentador ha ordenado que no adoréis a nada excepto a Él.Y haced el bien a [vuestros] padres. Si a uno de ellos, o a ambos, les llega la vejez estando contigo, jamás les digas “¡Uf!” ni les riñas, sino háblales [siempre] con respeto, (23) y extiende sobre ellos con humildad las alas de tu benevolencia, y di: ¡Oh Sustentador mío! ¡Apiádate de ellos, como ellos cuidaron de mí y me educaron siendo niño!” (24) Vuestro Sustentador es plenamente consciente de lo que hay en vuestros corazones. Si sois rectos, [os perdonará vuestras faltas]: pues, ciertamente, Él es indulgente con los que se vuelven a Él una y otra vez. (25) Y da a los parientes lo que es suyo por derecho, así como al necesitado y al viajero, pero no derroches [tus bienes] sin sentido. (26) Ciertamente, quienes derrochan son hermanos de los satanes --ya que Satán se ha mostrado en verdad muy ingrato con su Sustentador. (27)

 

[Albanian]

Kush dëshiron këtë botë, Na ia shpejtojmë atij që t’i japim në të (në këtë botë) çka të duam e për kë të duam. E, pastaj ia caktojmë atij xhehennemin, në të cilin ai do të fërgohet, duke qenë i fyer dhe i dëbuar. (18) E, kush dëshiron botën tjetër dhe përpiqet për të, e është besimtar, përpjekja e tyre është e falenderuar. (19) Na të gjithëve u ndihmojmë: këtyreve dhe atyreve – me dhuratat e Zotit tënd. E, dhuratat e Zotit tënd nuk janë të penguara. (20) Shiko si i kemi dhuruar ne disa ndaj të tjerëve. E, bota tjetër, në të vërtetë, është më e madhe përkah pozitat dhe dhuntitë. (21) Mos merr për zot tjetër kend, përpos Perëndisë, e të mbetesh i sharë dhe i poshtëruar. (22) Zoti yt ka urdhëruar që ta adhuroni vetëm Ate dhe t’u bëni mirësi prindërve. Nëse njëri prej tyre, ose të dy, arrijnë pleqërinë te ti, mos u thuaj atyre: “Uh!”, dhe mos i kundërshto ata (me fjalë të këqia), dhe drejtohu atyre me fjalë respekti. (23) Lëshoj para tyre krahët tuaj të përuljes prej mëshirës dhe thuaj: “O Zoti im, mëshiroji ata, ashtu siç më kanë edukuar kur isha unë i vogël!” (24) Zoti juaj di më së miri ç’keni në shpirtërat tuaj. Nëse ju jeni të mirë, Ai, me të vërtetë, është falës për ata që pendohen. (25) Epjuni të afërmve të drejtën e tyre (ashtu si jeni urdhëruar), të varfërit dhe udhëtarit (që ka ngelë në rrugë), por mos bën shpenzim të pavend. (26) Shpenzuesit e pavend (batakçinjtë) me të vërtetë, janë vëllezërit e djallit, e djalli është mohues i (të mirave të) Zotit të tij. (27)

 

 [Tatar]

Әгәр бер кеше дөньяны гына теләп, дөнья кирәген ашыктырса, Без дә ашыктырырбыз дөнья кирәген алардан үзебез теләгән кешегә үзебез теләгән хәтле, соңра аны җәһәннәмлек кыйлырбыз, ул кеше керер анда һәлак булганы вә үз-үзенә ләгънәт әйтеп хур булганы хәлдә. (18) Вә бер кеше ахирәтне теләп, ахирәт өчен тырышса, аларның ахирәт өчен тырышулары җәннәт нигъмәтләре белән түләнер, иманнары һәм диннәре дә дөрес булып тырышулары да камил булганы өчен. (19) Ахирәт өчен тырышучыга да һәм дөньяны гына кәсеп итүчегә дә дөньяда ризыкны бирәбез, дөньяда вакытта Раббыңның ризык бирүе һичкемнән туктатылмады. (20) Карагыл, ничек Без кешеләрне кайберләрен байлыкта артык кыйлдык, әмма ахирәт дәрәҗәләре дөнья дәрәҗәләреннән олугъ вә байлыгы да артыкдыр. (21) Ахирәт дәрәҗәләренә ирешергә теләсәң, Аллаһуның тиңдәше бар, дип, игътикат итмә! Әгәр мөшрик булсаң, җәннәт нигъмәтләреннән мәхрүм булып җәһәннәмдә рисвай булып утырырсың. (22) Аллаһ хөкем итте вә әмер бирде, фәкать Аллаһуга гына гыйбадәт кыйлырга һәм ата-анага изгелек итәргә. Әгәр син исән чакта аларның берсе яки икесе дә картлыкка ирешсәләр, син аларга "уф" та димәгел, вә каһәрләмә кәефләрен җибәрмә, бәлки аларга һәрвакыт йомшак вә мөлаем сүзләр сөйләгел! (23) Вә аларга шәфкать итеп, рәхим канатларыңны җәйгел! Вә әйт: "Ий Раббым, алар мине кечкенә чагымда мәрхәмәт белән үстергәннәре кебек, Син дә аларга дөньяда һәм ахирәттә шәфкать кыйл!" (24) Күңелләрегездә нинди ниятләр вә теләкләр барын Аллаһ белә, әгәр күңелләрегез яхшы булса, Аллаһ, әлбәттә, тәүбә итеп төзәлгән кешеләрне гафу итәдер. (25) Дәхи якын кардәшләрнең вә мескеннәрнең вә мосафирларның хакларын бир! Әмма малыңны тиешсез җирләргә исраф итмә! (26) Тиешсез урынга малны исраф итүчеләр, әлбәттә, шайтан кардәшләредер, шайтан Раббысына кәфер булды. (27)

 

  [Uyghur]

بىز دۇنیانى کۆزلىگەنلەر ئىچىدىن خالىغان ئادەمگە (ئۇنىڭ خالىغىنىنى ئەمەس) بىزنىڭ خالىغىنىمىزنى بېرىمىز، ئاندىن ئۇنى (ئاخىرەتتە) جەھەننەم بىلەن جازالایمىز، جەھەننەمگە ئۇ خارلانغان، (اﷲ نىڭ رەھمىتىدىن) قوغلانغان ھالدا کىرىدۇ (18) کىمکى ئاخىرەتنى کۆزلەیدىکەن ۋە مۆمىن بولۇپ ئاخىرەتکە لایىق ئەمەللەرنى قىلىدىکەن، مۇنداق ئادەملەرنىڭ قىلغان ئەمەلى (اﷲ نىڭ دەرگاھىدا) قوبۇل بولىدۇ (19) بۇلارنىڭ ۋە ئۇلارنىڭ ھەر ئىککىسىگە پەرۋەردىگارىڭنىڭ ئاتا قىلغىنىدىن بېرىمىز. پەرۋەردىگارىڭنىڭ ئاتا قىلغىنى (ھېچ ئادەمدىن) مەنئى قىلىنمایدۇ (20) ئۇلارنىڭ بەزىسىنى بەزىسىدىن قانداق ئۈستۈن قىلغانلىقىمىزغا قارىغىن، ئاخىرەت دەرىجىلىرىدىکى (پەرق) ئەلۋەتتە تېخىمۇ چوڭدۇر ۋە ئۈستۈنلۈک (جەھەتتىکى پەرق) زىیادە چوڭدۇر (21) اﷲ قا باشقا مەبۇدنى (شېرىک) قىلمىغىن، (ئۇنداق قىلساڭ اﷲ نىڭ دەرگاھىدا) ئەیىبلەنگەن، (اﷲ نىڭ یاردىمىدىن) مەھرۇم بولغان ھالدا (دوزاختا ھەمىشە) قالىسەن (22) پەرۋەردىگارىڭ پەقەت ئۇنىڭ ئۆزىگىلا ئىبادەت قىلىشىڭلارنى ۋە ئاتا - ئاناڭلارغا یاخشىلىق قىلىشىڭلارنى تەۋسىیە قىلدى، ئۇلارنىڭ بىرى، یا ئىککىلىسى سېنىڭ قول ئاستىڭدا بولۇپ یاشىنىپ قالسا، ئۇلارغا ئوھوی دېمىگىن (یەنى مالاللىقنى بىلدۈرىدىغان شۇنچىلىک سۆزنىمۇ قىلمىغىن)، ئۇلارنى دۈشکەلىمىگىن، ئۇلارغا ھۆرمەت بىلەن یۇمشاق سۆز قىلغىن (23) ئۇلارغا کامالىی مېھرىبانلىقتىن ناھایىتى کەمتەر مۇئامىلىدە بولغىن ۋە: «ئى پەرۋەردىگارىم! ئۇلار مېنى کىچىکلىکىمدە تەربىیىلىگىنىدەک ئۇلارغا مەرھەمەت قىلغىن» دېگىن (24) پەرۋەردىگارىڭلار دىلىڭلاردىکىنى ئوبدان بىلگۈچىدۇر، ئەگەر سىلەر یاخشى بولساڭلار (یەنى ئاتا - ئاناڭلارنى قاخشاتقۇچى بولمىساڭلار، اﷲ سىلەرنىڭ خاتالىغىڭلارنى کەچۈرىدۇ). اﷲ ھەقىقەتەن تەۋبە قىلىپ تۇرغۇچىلارنى مەغفىرەت قىلغۇچىدۇر (25) تۇغقانغا، مىسکىنگە، ئىبىن - سەبىلگە (خەیرى - ساخاۋەتتىن) ھەققىنى بەرگىن، (پۇل - مېلىڭنى ناتوغرا یوللارغا) ئىسراپ قىلمىغىن (26) ئىسراپ قىلغۇچىلار ھەقىقەتەن شەیتانلارنىڭ قېرىنداشلىرىدۇر، شەیتان پەرۋەردىگارىغا تولىمۇ کۇفرانى نېمەت قىلغان ئىدى (27)

 

  [Somali]

Ruuxi dooni Adduunyo waan ugu soo dedejinaa dhexdeeda waxaan Doonno Ciddaan doonno, markaasaan kayeellaa Jahannamo mid gala isagoo Caayan oo Dullaysan. (18) Ciddiise Doonta Aakhiro oo u fala camalkeedii isagoo Mu'mina kuwaas Camalkoodu wuxuu Noqon mid la Mahdiyo. (19) Dhammaan waxbaan uga Fidinaa kuwaas (Doona Adduun) iyo kuwaas (Doona aakhiro) siismada Eebahaa, mana aha siismada Eebahaa mid Reeban. (20) Day sidaan uga Fadilnay qaarkood qaarka (Kale) (Addunka) Aakharaase wayn darajooyin oo wayn Fadilid. (21) Ila Yeelin Eebe Miciisa Ilaah kale ood noqotid mid Caayan oo la Khasaariyo. (22) Wuxuu Faray Eebahaa inaydaan Caabudin isaga mooyee iyo inaad u samo fashaan Labadii Waalid Samo falid, hadduu ku gaadho Agtaada wayni midkood ama Labaduba ha ku Dhihin uf, hana Canaanan una dheh hadal Fiican. (23) Una Raarici (Jilci) Garab Naxariiseed (u Naxariiso) dhehna Eebow ugu Naxariiso siday ii Koriyeen anoo Yar. (24) Eebihiin wuu ogyahay waxa Natiinna ku Sugan, haddaad Suubantihiin isagu kuwa Toobad keenka badan wuu u Dhaafaa «Dambiga». (25) Sii qaraabada xaqeeda iyo Miskiinka iyo socdaalka hana ku xadgudbin bixin Xadgudub (iyo si xun). (26) illeen kuwa ku xadgudba waa walaalo Shaydaane, shaydaanna Eebihiis wuu ka gaaloobay. (27)