یادآوری - Reminder 25

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 

[Language of the Quran-Arabic]

[Persian]   [Russian]   [English]  [Dutch]   [French]   [German]   [Hindi]  [Chinese]   [Japanese]   [Spanish]   [Albanian]   [Tatar]  [Uyghur]    [Somali]   [Italian]

 

سورة الاحزاب - الجزء الحادی والعشرون

Al-Ahzab- Juz 21

 

 [Language of the Quran-Arabic]

وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِیِّینَ مِیثَاقَهُمْ وَمِنکَ وَمِن نُّوحٍ وَإِبْرَاهِیمَ وَمُوسَىٰ وَعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ ۖ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّیثَاقًا غَلِیظًا ﴿٧﴾ لِّیَسْأَلَ الصَّادِقِینَ عَن صِدْقِهِمْ ۚ وَأَعَدَّ لِلْکَافِرِینَ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿٨﴾ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّـهِ عَلَیْکُمْ إِذْ جَاءَتْکُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا وَجُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا ۚ وَکَانَ اللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرًا ﴿٩﴾ إِذْ جَاءُوکُم مِّن فَوْقِکُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنکُمْ وَإِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّـهِ الظُّنُونَا ﴿١٠﴾ هُنَالِکَ ابْتُلِیَ الْمُؤْمِنُونَ وَزُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِیدًا ﴿١١﴾ وَإِذْ یَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللَّـهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا ﴿١٢﴾ وَإِذْ قَالَت طَّائِفَةٌ مِّنْهُمْ یَا أَهْلَ یَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَکُمْ فَارْجِعُوا ۚ وَیَسْتَأْذِنُ فَرِیقٌ مِّنْهُمُ النَّبِیَّ یَقُولُونَ إِنَّ بُیُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِیَ بِعَوْرَةٍ ۖ إِن یُرِیدُونَ إِلَّا فِرَارًا ﴿١٣﴾ وَلَوْ دُخِلَتْ عَلَیْهِم مِّنْ أَقْطَارِهَا ثُمَّ سُئِلُوا الْفِتْنَةَ لَآتَوْهَا وَمَا تَلَبَّثُوا بِهَا إِلَّا یَسِیرًا ﴿١٤﴾ وَلَقَدْ کَانُوا عَاهَدُوا اللَّـهَ مِن قَبْلُ لَا یُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ ۚ وَکَانَ عَهْدُ اللَّـهِ مَسْئُولًا ﴿١٥﴾

 

 [Persian]

 (به خاطر آور) هنگامی را که از پیامبران پیمان گرفتیم، و (همچنین) از تو و از نوح و ابراهیم و موسی و عیسی بن مریم، و ما از همه آنان پیمان محکمی گرفتیم (که در ادای مسؤولیت تبلیغ و رسالت کوتاهی نکنند)! (۷) به این منظور که خدا راستگویان را از صدقشان (در ایمان و عمل صالح) سؤال کند؛ و برای کافران عذابی دردناک آماده ساخته است. (۸) ای کسانی که ایمان آورده‌اید! نعمت خدا را بر خود به یاد آورید در آن هنگام که لشکرهایی (عظیم) به سراغ شما آمدند؛ ولی ما باد و طوفان سختی بر آنان فرستادیم و لشکریانی که آنها را نمی‌دیدید (و به این وسیله آنها را در هم شکستیم)؛ و خداوند همیشه به آنچه انجام می‌دهید بینا بوده است. (۹) (به خاطر بیاورید) زمانی را که آنها از طرف بالا و پایین (شهر) بر شما وارد شدند (و مدینه را محاصره کردند) و زمانی را که چشمها از شدّت وحشت خیره شده و جانها به لب رسیده بود، و گمانهای گوناگون بدی به خدا می‌بردید. (۱۰) آنجا بود که مؤمنان آزمایش شدند و تکان سختی خوردند! (۱۱) و (نیز) به خاطر آورید زمانی را که منافقان و بیماردلان می‌گفتند: «خدا و پیامبرش جز وعده‌های دروغین به ما نداده‌اند!» (۱۲) و (نیز) به خاطر آورید زمانی را که گروهی از آنها گفتند: «ای اهل یثرب (ای مردم مدینه)! اینجا جای توقف شما نیست؛ به خانه‌های خود بازگردید!» و گروهی از آنان از پیامبر اجازه بازگشت می‌خواستند و می‌گفتند: «خانه‌های ما بی‌حفاظ است!»، در حالی که بی‌حفاظ نبود؛ آنها فقط می‌خواستند (از جنگ) فرار کنند. (۱۳) آنها چنان بودند که اگر دشمنان از اطراف مدینه بر آنان وارد می‌شدند و پیشنهاد بازگشت به سوی شرک به آنان می‌کردند می‌پذیرفتند، و جز مدّت کمی (برای انتخاب این راه) درنگ نمی‌کردند! (۱۴) (در حالی که) آنان قبل از این با خدا عهد کرده بودند که پشت به دشمن نکنند؛ و عهد الهی مورد سؤال قرار خواهد گرفت (و در برابر آن مسؤولند)! (۱۵)

 

 [Russian]

Când am făcut legământul cu profeţii, cu tine, cu Noe, cu Abraham, cu Moise şi cu Iisus, fiul Mariei, am făcut un legământ puternic, (7) ca El să-i cerceteze pe cei sinceri asupra sincerităţii lor, iar tăgăduitorilor le-a pregătit o osândă dureroasă. (8) O, voi cei ce credeţi! Amintiţi-vă de harul lui Dumnezeu asupra voastră! Când oştirile veneau asupra voastră, Noi am trimis asupra lor furtună şi oştiri nevăzute. Dumnezeu a ceea ce faceţi este Văzător. (9) Când ei veneau asupra voastră de sus şi de jos, când privirile se roteau, când inimile ajunseră în gât, voi aţi prins să vă faceţi închipuiri despre Dumnezeu. (10) Astfel credincioşii fură puşi la încercare şi zguduiţi cu aprigă zguduire. (11) Şi când cei făţarnici şi cei care au în inimi boală spuneau: “Ceea ce ne-a făgăduit Dumnezeu şi trimisul Său nu este decât amăgire!” (12) Şi când o parte dintre ei spuneau: “O, voi oameni din Yatrib! Nu este loc pentru voi! Duceţi-vă înapoi!”, atunci unii dintre ei au cerut profetului îngăduinţă spunând: “Casele noastre au rămas vraişte.” Ele nu au rămas însă vraişte, ci ei nu vor decât să fugă. (13) Dacă s-ar intra peste ei din toate părţile (cetăţii) şi li s-ar cere răzmeliţă, ar face-o după ce s-ar codi puţin, (14) cu toate că înainte se legaseră înaintea lui Dumnezeu că nu vor întoarce spatele. Legământul cu Dumnezeu va fi cercetat. (15)

 

 [English]

When We made the covenant with the prophets, and with you, as with Noah and Abraham, Moses and Jesus son of Mary, a binding covenant, (7) (It was) so that God may ask the truthful of their sincerity. As for the infidels, He has prepared a painful punishment for them. (8) O you who believe, remember the favours of God to you when an army came against you and We sent a wind against them and forces that you did not see. But God sees all that you do. (9) When they came upon you from above and below you, when the eyes were stupefied with horror, and hearts jumped to the throats, and you made wild suppositions about God. (10) The faithful were sorely tried there and were shaken completely, (11) When the hypocrites and those who were filled with doubt, said: "The promise of God and His Apostle was nothing but deceit." (12) When a section of them said: "O people of Yathrib, there is no place for you here, turn back;" and a section of them asked leave of the Prophet, saying: "Our homes lie exposed," -- while they were not exposed. Their only intention was to run away. (13) If the (enemy) had entered the city from every side and asked them to rise in revolt, they would have done so, and not hesitated but a little; (14) Whereas earlier they had made a promise to God that they would never turn their backs; and a promise made to God is answerable. (15)

 

[Dutch]

En (gedenk) toen Wij met de Profeten hun verbond aangingen en met jou (O Moehammad), en met Nôeh en lbrâhîm en Môesa en ' îsa, de zoon van Maryam. En Wij gingen met hen een plechtig verbond aan. (7) Opdat Hij de waarachtigen over hun waarachtigheid zal ondervragen. En Hij heeft voor de ongelovigen een pijnlijke bestraffing voorbereid. (8) Ojullie die geloven, gedenkt de genade van Allah aan jullie, toen een leger tot jullie was geko men. Wij zonden toen een (verwoestende) wind tegen hen en een leger (van Engelen) dat jullie niet zagen. En Allah is Alziende over wat jullie doen. (9) Toen zij tot jullie kwamen, van boven jullie en van onder jullie en toen de ogen zich afwendden en de harten in de kelen schoten, en jullie (het slechte) over Allah veronderstelden. (10) Daar werden de gelovigen beproefd en hevig geschokt. (11) En (gedenk) toen de huichelaars en degenen, in wier harten een ziekte is, zeiden: "Allah en Zijn Boodschapper hebben ons slechts een misleidende belofte gedaan. (12) En (gedenk) toen een groep van hen zei: "O bewoners van Yatsrib (Medinah), er is geen plaats voor jullie. gaat daarom terug." En een groep onder hen vroeg (de Profeet) ontheffing, zeggend: "Voorwaar, onze huizen zijn onbeschermd," terwijl deze niet onbeschermd waren, zij wilden alleen maar vluchten. (13) En als (Medinah) langs alle kanten binnengevallen zou worden, en zij gevraagd zouden worden de beproeving (te doorstaan), dan zouden zij zeker ingestemd hebben, en zij zouden slechts even hebben geaarzeld. (14) En voorzeker. zij hadden Allah daarvôôr een belofte gedaan: dat zij niet de rug zouden toekeren. En over de belofte aan Allah zal ondervraagd worden. (15)

 

[French]

Lorsque Nous prîmes des prophètes leur engagement, de même que de toi, de Noé, d'Abraham, de Moïse, et de Jésus fils de Marie: et Nous avons pris d'eux un engagement solennel, (7) afin [qu'Allah] interroge les véridiques sur leur sincérité. Et Il a préparé aux infidèles un châtiment douloureux. (8) O vous qui croyez! Rappelez-vous le bienfait d'Allah sur vous, quand des troupes vous sont venues et que Nous avons envoyé contre elles un vent et des troupes que vous n'avez pas vues. Allah demeure Clairvoyant sur ce que vous faites. (9) Quand ils vous vinrent d'en haut et d'en bas [de toutes parts], et que les regards étaient troublés, et les cœurs remontaient aux gorges, et vous faisiez sur Allah toutes sortes de suppositions... (10) Les croyants furent alors éprouvés et secoués d'une dure secousse. (11) Et quand les hypocrites et ceux qui ont la maladie [le doute] au cœur disaient: «Allah et Son messager ne nous ont promis que tromperie». (12) De même, un groupe d'entre eux dit: «Gens de Yathrib! Ne demeurez pas ici. Retournez [chez vous]». Un groupe d'entre eux demande au Prophète la permission de partir en disant: «Nos demeures sont sans protection», alors qu'elles ne l'étaient pas: ils ne voulaient que s'enfuir. (13) Et si une percée avait été faite sur eux par les flancs de la ville et qu'ensuite on leur avait demandé de renier leur foi, ils auraient accepté certes, et n'auraient guère tardé, (14) tandis qu'auparavant ils avaient pris l'engagement envers Allah qu'ils ne tourneraient pas le dos. Et il sera demandé compte de tout engagement vis-à-vis d'Allah. (15)

 

 [German]

Und dann gingen Wir mit den Propheten den Bund ein und mit dir und mit Noah und Abraham und Moses und mit Jesus, dem Sohn der Maria. Und Wir gingen mit ihnen einen gewaltigen Bund ein (7) auf daß Er die Wahrhaftigen nach ihrer Wahrhaftigkeit befrage. Und für die Ungläubigen hat Er eine schmerzliche Strafe bereitet. (8) O ihr, die ihr glaubt! Gedenkt der Gnade Allahs gegen euch, als Heerscharen gegen euch heranrückten; und Wir sandten gegen sie einen Wind und Heerscharen, die ihr nicht gesehen hattet. Und Allah sieht, was ihr tut. (9) Als sie von oben und von unten her über euch kamen, und als die Augen rollten und die Herzen in die Kehle stiegen und ihr verschiedene Gedanken über Allah hegtet (10) damals wurden die Gläubigen geprüft, und sie wurden in heftigem Maße erschüttert. (11) Und da sagten die Heuchler und die, in deren Herzen Krankheit war: "Allah und Sein Gesandter haben uns nur Trug verheißen." (12) Und alsdann sagte eine Gruppe von ihnen: "O ihr Leute von Yatrib, ihr könnt (ihnen) nicht standhalten, darum kehrt zurück." Und ein Teil von ihnen bat den Propheten um Erlaubnis und sagte: "Unsere Wohnungen sind schutzlos." Und sie waren nicht schutzlos. Sie wollten eben nur fliehen. (13) Und wenn der Zutritt gegen sie von allen Seiten her erzwungen würde, und wenn sie dann aufgefordert würden, (vom Islam) abzufallen, würden sie es sogleich tun; dann würden sie darin nicht lange weilen können. (14) Und sie hatten doch in Wahrheit zuvor mit Allah den Bund geschlossen, daß sie nicht den Rücken zur Flucht wenden würden. Und über den Bund mit Allah muß Rechenschaft abgelegt werden. (15)

 

 [Hindi]

और याद करो जब हमने नबियों से वचन लिया, तुमसे भी और नूह और इबराहीम और मूसा और मरयम के बेटे ईसा से भी। इन सबसे हमने ढृढ़ वचन लिया, (7) ताकि वह सच्चे लोगों से उनकी सच्चाई के बारे में पूछे। और इनकार करनेवालों के लिए तो उसने दुखद यातना तैयार कर रखी है (8) ऐ ईमान लानेवालो! अल्लाह की उस अनुकम्पा को याद करो जो तुमपर हुई; जबकि सेनाएँ तुमपर चढ़ आई तो हमने उनपर एक हवा भेज दी और ऐसी सेनाएँ भी, जिनको तुमने देखा नहीं। और अल्लाह वह सब कुछ देखता है जो तुम करते हो (9) याद करो जब वे तुम्हारे ऊपर की ओर से और तुम्हारे नीचे की ओर से भी तुमपर चढ़ आए, और जब निगाहें टेढ़ी-तिरछी हो गई और उर (हृदय) कंठ को आ लगे। और तुम अल्लाह के बारे में तरह-तरह के गुमान करने लगे थे (10) उस समय ईमानवाले आज़माए गए और पूरी तरह हिला दिए गए (11) और जब कपटाचारी और वे लोग जिनके दिलों में रोग है कहने लगे, "अल्लाह और उसके रसूल ने हमसे जो वादा किया था वह तो धोखा मात्र था।" (12) और जबकि उनमें से एक गिरोह ने कहा, "ऐ यसरिबवालो, तुम्हारे लिए ठहरने का कोई मौक़ा नहीं। अतः लौट चलो।" और उनका एक गिरोह नबी से यह कहकर (वापस जाने की) अनुमति चाह रहा था कि "हमारे घर असुरक्षित है।" यद्यपि वे असुरक्षित न थे। वे तो बस भागना चाहते थे (13) और यदि उसके चतुर्दिक से उनपर हमला हो जाता, फिर उस समय उनसे उपद्रव के लिए कहा जाता, तो वे ऐसा कर डालते और इसमें विलम्ब थोड़े ही करते! (14) यद्यपि वे इससे पहले अल्लाह को वचन दे चुके थे कि वे पीठ न फेरेंगे, और अल्लाह से की गई प्रतिज्ञा के विषय में तो पूछा जाना ही है (15)

 

[Chinese]

当日，我与众先知订约，与你和努哈、易卜拉欣、穆萨、麦尔彦之子尔撒订约，我与他们订庄严的盟约， (7) 以便真主向诚实者询问他们的诚实。他已为不信道者预备了痛苦的刑罚。 (8) 信道的人们啊！你们应当记忆真主所赐你们的恩典。当时，敌军来攻你们，我就对他们派遣暴风和你们所未见的天兵。真主是明察你们的行为的。 (9) 当时，他们从你们的上面和你们的下面来攻你们；当时，你们眼花心跳，并对真主作种种猜测。 (10) 在那时，信士们曾受到考验，并受剧烈的震动。 (11) 当时，伪信者和心中有病的人都说：真主及其使者，只虚伪地应许我们。 (12) 当时，他们中的一派人说：叶斯里卜人啊，你们不必在这里逗留了。你们回家去吧！他们中的一派人，向先知告假说：我们的房屋，确是破烂的。其实他们的房屋并不是破烂的，他们要想逃走。 (13) 假若这座城市被敌人四面攻破，而后敌军要求他们叛教，他们必定承诺。他们因此事只耽延片刻。 (14) 以前他们与真主确已约定，他们绝不转背。真主的盟约，是应该负责履行的。 (15)

 

[Japanese]

またわれが，預言者たちから誓約をとった時を思い起こしなさい。あなたからも，またヌーフ，イブラーヒーム，ムーサー，マルヤムの子イーサーからもとった時のことを。われは，厳かにかれらから誓約をとったのである。 (7) （これは主が）忠誠な者に，かれらの忠誠さを問われるためである。かれは不信心者たちのために，痛ましい懲罰を備えられる。 (8) 信仰する者よ，あなたがたに与えられたアッラーの恩恵を念え。大軍があなたがたに攻め寄せて来た時，われはかれらに対し大風と，目に見えぬ軍勢を遣わした。アッラーは，あなたがたの行うことを（明確に）御存知であられる。 (9) 見るがいい。かれらは，あなたがたの上からまた下から襲って来た。その時目は霞み，心臓は喉もとまで届いて，あなたがたはアッラーに就いて，色々と（悪い）想像をした。 (10) こうして信者たちは試みられ，かれらは猛烈な動揺に播さぶられた。 (11) その時，偽信者や心に病の宿っている者たちは，「アッラーとその使徒は，只欺いてわたしたちに約束したのです。」と言った。 (12) ま たかれらの一団は言った。「ヤスリブ（アル・マディーナ）の民よ。あなたがたにはとても頑張れるものではない。引き返しなさい。」またかれらのある者は， 預言者に（帰還の）許しを願って，「本当にわたしたちの家は（無防備で危険に）晒されています。」と言った。かれらは，晒されているのではない，只逃亡を 望んだだけである。 (13) もしかれら（敵軍）が四方からそこに侵入して来て，反乱を呼びかけたなら，かれらは必ずこれを受け入れ，少しも（それに）遅れることはなかったであろう。 (14) しかもかれらは先に，決して背き去らないと，アッラーに誓っていた。アッラーとの約束は，（必ず）尋問されるのである。 (15)

 

[Spanish]

Y, ¡HE AHÍ! que aceptamos un compromiso solemne de todos los profetas --de ti, [Oh Muhámmad,] y también de Noé, Abraham y Jesús, hijo de María-- : pues de todos ellos aceptamos un oneroso compromiso solemne, (7) para que [al final de los tiempos] pregunte Él a esos hombres veraces sobre [qué respuesta había recibido en la tierra] su veracidad. ¡Y para los que niegan la verdad ha preparado Él un castigo doloroso! (8) ¡OH VOSOTROS que habéis llegado a creer! Recordad las bendiciones que Dios os concedió cuando os atacaron ejércitos [enemigos], y lanzamos contra ellos un temporal de viento y ejércitos [celestiales] que no podíais ver: sin embargo, Dios vio todo lo que hicisteis. (9) [Recordad lo que sentisteis] cuando os atacaban por arriba y por abajo, y cuando se [os] desorbitaban los ojos y los corazones [os] llegaban a la garganta, y [cuando] pasaban por vuestras mentes los más encontrados pensamientos acerca de Dios: (10) [pues] en ese lugar y ocasión fueron puestos a prueba los creyentes, y sacudidos con una violenta conmoción. (11) Y [recordad lo que ocurrió] cuando los hipócritas y aquellos de corazón enfermo dijeron [entre ellos]: "¡Lo que Dios y Su Enviado nos prometieron no son más que engaños!" -- (12) y cuando algunos de ellos dijeron: "¡Oh gentes de Yazrib! ¡No podréis contener [al enemigo] aquí: volvéos [a vuestras casas]!" --y entonces un grupo de ellos pidió autorización al Profeta, diciendo: "¡Ciertamente, nuestras casas se encuentran expuestas [a un ataque]!" --pero no es que estuvieran expuestas: lo que querían era huir. (13) Si su ciudad hubiera sido tomada por asalto, y [sus enemigos] les hubieran pedido que apostataran, [los hipócritas] lo hubieran hecho sin mucha tardanza -- (14) aunque antes de eso hubieran prometido ante Dios que nunca volverían la espalda [a Su mensaje]: ¡y sin duda, de una promesa a Dios se ha de responder! (15)

 

 

 [Albanian]

(Kujtoje ti o Muhammed!) kur nga pejgamberët Ne morëm obligimin e tyre; edhe prej teje, edhe prej Nuhut, edhe prej Ibrahimit, edhe prej Musait, edhe prej Isait, të birit të Merjemës. Ne, prej tyre kemi marrë obligimin e fortë, për (7) t’i pyet të sinqertit për sinqeritetin e tyre; e për mohuesit, Ai ka përgatitur dënim të dhembshëm. (8) O besimtarë! Kujtonie dhuntinë e Perëndisë (juve) kur ju erdhi ushtria; e ne dërguam mbi ta frymë, dhe ushtrinë të cilën ju nuk e keni parë, e Perëndia i sheh të gjitha ato që punoni ju, (9) kur ju erdhën nga lartë dhe nga poshtë, dhe sytë tuaj përqëndroheshin kah ata (argmiku), e shpirti u kishte ardhur në fyt (prej frikës), e ju mendonit për Perëndinë lloj-lloj mendimesh, - (10) atëherë, besimtarët u vunë në provë dhe qenë të tronditur nga tronditja e madhe. (11) (Kutjoje ti o Muhammed!) kur hipokritët dhe ata në zemrat e të cilëve ka sëmundje (besim të dobët), thanë: “Nuk ka premtuar Perëndia dhe Pejgamberi i Tij asgjë, pos mashtrimit!” (12) (Dhe kujtoju atyre) kur një grup prej tyre, thanë: “O banorët e Jethribit, s’ka qëndrim këtu për ju, andaj kthehuni (në shtëpiat tuaja)!” E një grup nga ata kërkuan leje prej Pejgamberit, duke thënë: “Me të vërtetë, shtëpiat tona janë të pambrojtura!” – por ato nuk kanë qenë të pambrojtura. Ata duan vetëm të ikin. (13) E, sikur atyre t’u depërtonin nga anët e Jethribit e të kërkohet prej tyre që të bëhen idhujtarë, ata do të bëheshin. Por, në të, - vetëm pak do të qëndronin, (14) e ata – qysh më parë i qenë betuar Perëndisë se nuk do të zmbrapsen, - e për betim në Perëndinë do të përgjigjen! (15)

 

 

 [Tatar]

Без пәйгамбәрләрдән өммәтләрегезгә шәригать хөкемнәрене ирештерегез, аларны хак юлга Ислам диненә өндәгез дип ґәһед алдык, шулай ук синнән, Нух, Ибраһим, Муса вә Мәрьям угълы Гыйсадан ґәһед алдык, вә Без ул пәйгамбәрләрдән йөкләтелгән бурычларыгызны үтәүләре өчен каты антларын алдык. (7) Кыямәт көнендә Аллаһ пәйгамбәрләрнең өммәтләренә ирештергән эшләренең хаклыгыннан сорамак өчен, ягъни Аллаһ пәйгамбәрләрдән шәригать хөкемнәрен өммәтләрегезгә ирештердегезме дип сорар һәм өммәтләреннән кабул иттегезме дип сорар, кабул итмәүче кәферләргә Аллаһ рәнҗетүче ґәзаб хәзерләде. (8) Ий мөэминнәр, Аллаһуның сезгә ярдәм нигъмәтене хәтерләгез, Хандак сугышына сезнең өстегезгә ун мең мөшрикләр гаскәре килде, Без алар өстенә каты җил җибәрдек, ул җил аларны туңдырды, утларын сүндерде, күзләренә туфрак тутырды вә чатырларын җимерде, дәхи алар өстенә мең фәрештә җибәрдек, алар фәрештәләрне күрмиләр, фәкать тавышларын гына ишетәләр иде. Хандак казып мөшрикләргә каршы торуыгызны күрер булды. Ягъни Мәдинә әйләнәсенә тирән чокыр казып шәһәрне вә мөселманнарны сакладылар. (9) Мөшрикләрнең ярты гаскәре елганың өс ягыннан, икенче яртысы елганың ас ягыннан сезгә ашыгып йөгереп килделәр, шул вакытта мөселманнар мөшрикләрнең күплеген күреп һәр нәрсәне онытып мөшрикләргә шаккатып карап тордылар, вә калепләре бугазларына иреште, вә сез Аллаһуга төрле заннар кыйлдыгыз, монафикълар мөселманнар һәлак булалар дип зан иттеләр, әмма хак мөэминнәр Аллаһуның ярдәме безгә ирешер дип зан иттеләр. (10) Шул ваккытта мөэминнәр сыналдылар, вә алар каты тетрәү белән тетрәделәр. (11) Ул вакытта монафикълар вә күңелләрендә начар игътикад булган кешеләр әйттеләр: "Аллаһ вә Аның расүле безгә ярдәм булачак дип чын вәгъдә итмәделәр, мәгәр безне алдамак өчен ялган вәгъдә иттеләр" – дип. (12) Монафикълардан бер таифә әйтте: "Ий Мәдинә халкы, монда торырга сезгә урын юк, качып булса да өйләрегезгә кайтыгыз". Алардан бер җәмәгать Мухәммәд г-м янына килеп: өйләребезне саклаучы юк, безгә кайтырга рөхсәт бир, диделәр, вәхәлән ки өйләре сакланмыш иде, бит алар качарга гына юл карыйлар. (13) Мөшрикләр Мәдинәнең төрле тарафыннан кереп монафикъларны очратып, алардан безнең яклы булып мөселманнарга каршы сугышасызмы дип сорасалар, монафикълар уйлап та тормыйча -мөселманнарга каршы сугышабыз дип җавап бирәләр. (14) Тәхкыйк ул монафикълар Хандак сугышыннан элек пәйгамбәр васитасы илә мөшрикләргә каршы сугышырга һәм сугыштан качмаска Аллаһуга ґәһед бирделәр. Бит Аллаһуга биргән ґәһедтән кыямәт көнне, әлбәттә, сорау булыр. (15)

 

 

[Uyghur]

ئۆز ۋاقتىدا بىز پەیغەمبەرلەردىن ئەھدە ئالدۇق، سەندىن، نۇھتىن، ئىبراھىمدىن، مۇسادىن، مەریەم ئوغلى ئىسادىن مەھکەم ئەھدە ئالدۇق (7) اﷲ (قىیامەت کۈنى) راستچىللاردىن راستچىللىقى توغرۇلۇق سورایدۇ (یەنى پەیغەمبەرلەردىن پەیغەمبەرلىکىنى یەتکۈزگەنلىکىنى سورایدۇ)، اﷲ کاپىرلارغا قاتتىق ئازاب تەییارلىدى (8) ئى مۆمىنلەر! اﷲ نىڭ سىلەرگە بەرگەن نېمىتىنى ئەسلەڭلار، ئۆز ۋاقتىدا ئۈستۈڭلارغا (کۇففارلاردىن ئۇیۇشقان ئۇرۇشقۇچى) قوشۇن کەلگەن ئىدى. بىز ئۇلارغا قارشى بوران ۋە سىلەرگە کۆرۈنمەیدىغان قوشۇن (یەنى پەرىشتىلەرنى) ئەۋەتتۇق، اﷲ سىلەرنىڭ قىلغان ئىشىڭلارنى کۆرۈپ تۇرغۇچىدۇر (9) ئەینى ۋاقىتتا ئۇلار یۇقىرى تەرىپىڭلاردىنمۇ، تۆۋەن تەرىپىڭلاردىنمۇ (ھۇجۇم قىلىپ) کەلگەن ئىدى. بۇ چاغدا کۆزۈڭلار چەکچىیىپ قالغان، یۈرىکىڭلار ئاغزىڭلارغا قاپلىشىپ قالغان، اﷲ ھەققىدە تۈرلۈک گۇمانلاردا بولغان ئىدىڭلار (10) بۇ یەردە مۆمىنلەر سىنالغان ۋە (بېشىغا کەلگەن کۈننىڭ قاتتىقلىقىدىن گویا ئۇلارنى یەر سىلکىگەندەک) قاتتىق تەۋرىنىشکە ئۇچرىغان ئىدى (11) ئەینى ۋاقىتتا مۇناپىقلار ۋە دىللىرىدا (مۇناپىقلىق) کېسىلى بارلار: «اﷲ ۋە ئۇنىڭ پەیغەمبىرى بىزلەرگە قۇرۇق ۋەدىلەرنى قىلىپتىکەن» دېیىشەتتى (12) ئەینى ۋاقىتتا ئۇلاردىن بىر گۇرۇھ ئادەم: «ئى یەسرىبلىکلەر! بۇ یەردە تۇرمای قایتىڭلار!» دېیىشەتتى، ئۇلاردىن یەنە بىر گۇرۇھ ئادەم: «بىزنىڭ ئۆیلىرىمىز ھەقىقەتەن ئوچۇقچىلىقتا» دېیىشىپ، پەیغەمبەردىن رۇخسەت سورىشاتتى، بۇلارنىڭ ئۆیلىرى ئوچۇقچىلىقتا ئەمەس، ئۇلار پەقەت قېچىشنىلا ئویلایدۇ (13) ئەگەر شەھەرگە تۆت تەرەپتىن ھۇجۇم قىلىپ کىرىلسە، ئاندىن ئۇلاردىن ئىمانىدىن قایتىش، مۇسۇلمانلارغا قارشى ئۇرۇش قىلىش تەلەپ قىلىنسا، ئۇلار بۇ تەلەپنى ئۈزلۈکسىز رەۋىشتە ئاز ۋاقىت ئىچىدىلا قوبۇل قىلاتتى (14) ئۇلار (یەنى مۇناپىقلار) ئىلگىرى اﷲ قا (جەڭدە) چېکىنمەسلىککە ۋەدە بەرگەن ئىدى. اﷲ قا بەرگەن ۋەدىسى سورىلىدۇ (15)

 

  [Somali]

«Xusuuso» markaan ka qaadnay Nabiyada ballankoodii iyo adiga iyo Nuux, Ibraahim, Muuse iyo Ciise Ibnu Maryam, oo ka qaadnay Ballan adag. (7) si Eebe u warsado kuwa Runlayaasha ah Runtooda, Gaaladana wuxuu u darbay Cadaab daran. (8) Kuwa (xaqa) rumeeyow xusuusta Eebe siduu idiinku Nicmeeyey, markay Junuud (Askar) idiin timid markaas oon ku diray Dabayl iyadoy aydaan arkayn, Eebana waxaad Camal falaysaan waa arkaa. (9) xusuusta markay idinkaga yimaadeen Kor iyo hoosba, Indhuhuna lisheen Quluubtuna dhuunta gaadhay Eebana aad u maleyseen malooyin. (10) Halkaasaa lagu imtixaamay Mu'miniinta Gilgilid daranna lagu gil gilay. (11) Markey Munaafiqiintu lahaayeen iyo kuwa Quluubta ka buka Eebe iyo Rasuulkiisu waxaan dhagar ahayn nooma yaboohin. (12) markay qayb ka mid ah lahayd ree Madiinow meel aad kunagaataan (goobta) dagaalka ma jirto, ee noqda (xagga Madiino) koox iyaga ka mid ahna waxay idan warsan nabiga iyagoo dhihi Guryihiibaa naga dayacnaa, mana dayacna ee waxaan carar ahayn ma rabaan. (13) Haddii loogu soo galo Magaalada dhan kasto, markaas la warsado Gaalnimo way la imaan lahaayeen, waxaan wax yar ahaynse kuma dhexnagaadeen. (14) Horay waxay ugu ballantameen inayan cararin, Ballanka Eebana waa lays warsan. (15)

 

  [Italian]

[Ricorda] quando accettammo il patto dei profeti: il tuo, quello di Noè, di Abramo, di Mosè e di Gesù figlio di Maria; concludemmo con loro un patto solenne, (7) affinché Allah chieda conto ai sinceri della loro sincerità. Per i miscredenti ha preparato un castigo doloroso. (8) O credenti, ricordatevi dei favori che Allah vi ha concesso, quando vi investirono gli armati. Contro di loro mandammo un uragano e schiere che non vedeste. Allah vede perfettamente quello che fate. (9) Quando vi assalirono dall'alto e dal basso, si offuscarono i vostri sguardi: avevate il cuore in gola e vi lasciavate andare ad ogni sorta di congettura a proposito di Allah. (10) Furono messi alla prova i credenti e turbati da un urto violento. (11) E [ricorda] quando gli ipocriti e coloro che hanno una malattia nel cuore dicevano: “Allah e il Suo Messaggero ci hanno fatto promesse per ingannarci!” (12) E un gruppo di loro disse: “Gente di Yatrib! Non potrete resistere, desistete”, cosicché una parte di loro chiese al Profeta di poter andar via dicendo: “Le nostre case sono indifese”, mentre non lo erano; volevano solo fuggire. (13) Se fosse stata fatta un'incursione dai limiti esterni [della città] e se fosse stato chiesto loro di abiurare, lo avrebbero fatto senza indugio (14) anche se prima avevano stretto con Allah il patto di non voltare le spalle. Saranno interrogati a proposito del patto con Allah! (15)