یادآوری- Reminder 22

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 

[Language of the Quran-Arabic]

[Persian]   [Russian]   [English]  [Dutch]   [French]   [German]   [Hindi]  [Chinese]   [Japanese]   [Spanish]   [Albanian]   [Tatar]  [Uyghur]    [Somali]   [Italian]

 

  سورة الاعراف - الجزء التاسع

Al-A'raf- Juz 9

 

 [Language of the Quran-Arabic]

وَإِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِن بَنِی آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّا کُنَّا عَنْ هَـٰذَا غَافِلِینَ ﴿١٧٢﴾ أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَکَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَکُنَّا ذُرِّیَّةً مِّن بَعْدِهِمْ ۖ أَفَتُهْلِکُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ ﴿١٧٣﴾ وَکَذَٰلِکَ نُفَصِّلُ الْآیَاتِ وَلَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ ﴿١٧٤﴾ وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ الَّذِی آتَیْنَاهُ آیَاتِنَا فَانسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّیْطَانُ فَکَانَ مِنَ الْغَاوِینَ ﴿١٧٥﴾ وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَـٰکِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ ۚ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ إِن تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ أَوْ تَتْرُکْهُ یَلْهَث ۚ ذَّٰلِکَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا ۚ فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ ﴿١٧٦﴾ سَاءَ مَثَلًا الْقَوْمُ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا وَأَنفُسَهُمْ کَانُوا یَظْلِمُونَ ﴿١٧٧﴾ مَن یَهْدِ اللَّـهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِی ۖ وَمَن یُضْلِلْ فَأُولَـٰئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿١٧٨﴾

 

 [Persian]

و (به خاطر بیاور) زمانی را که پروردگارت از پشت و صلب فرزندان آدم، ذریه آنها را برگرفت؛ و آنها را گواه بر خویشتن ساخت؛ (و فرمود:) «آیا من پروردگار شما نیستم؟» گفتند: «آری، گواهی می‌دهیم!» (چنین کرد مبادا) روز رستاخیز بگویید: «ما از این، غافل بودیم؛ (و از پیمان فطری توحید بی‌خبر ماندیم)»! (۱۷۲) یا بگویید: «پدرانمان پیش از ما مشرک بودند، ما هم فرزندانی بعد از آنها بودیم؛ (و چاره‌ای جز پیروی از آنان نداشتیم؛) آیا ما را به آنچه باطل‌گرایان انجام دادند مجازات می‌کنی؟!» (۱۷۳) این گونه، آیات را توضیح می‌دهیم؛ و شاید به سوی حق بازگردند (و بدانند ندای توحید در درون جانشان، از روز نخست بوده است)! (۱۷۴) و بر آنها بخوان سرگذشت آن کس را که آیات خود را به او دادیم؛ ولی (سرانجام) خود را از آن تهی ساخت و شیطان در پی او افتاد، و از گمراهان شد! (۱۷۵) و اگر می‌خواستیم، (مقام) او را با این آیات (و علوم و دانشها) بالا می‌بردیم؛ (اما اجبار، بر خلاف سنت ماست؛ پس او را به حال خود رها کردیم) و او به پستی گرایید، و از هوای نفس پیروی کرد! مثل او همچون سگ (هار) است که اگر به او حمله کنی، دهانش را باز، و زبانش را برون می‌آورد، و اگر او را به حال خود واگذاری، باز همین کار را می‌کند؛ (گویی چنان تشنه دنیاپرستی است که هرگز سیراب نمی‌شود! (این مثل گروهی است که آیات ما را تکذیب کردند؛ این داستانها را (برای آنها) بازگو کن، شاید بیندیشند (و بیدار شوند)! (۱۷۶) چه بد مثلی دارند گروهی که آیات ما را تکذیب کردند؛ و آنها تنها به خودشان ستم می‌نمودند! (۱۷۷) آن کس را که خدا هدایت کند، هدایت یافته (واقعی) اوست؛ و کسانی را که (بخاطر اعمالشان) گمراه سازد، زیانکاران (واقعی) آنها هستند! (۱۷۸)

 

 [Russian]

И вот, Господь твой извлек из сынов Адама, из спин их, их потомство и заставил их засвидетельствовать о самих себе: "Разве не Господь ваш Я?" Они сказали: "Да, мы свидетельствуем... " Чтобы вы не сказали в день воскресения: "Мы были небрежны к этому". (172) Или не сказали бы: "Ведь еще раньше отцы наши придавали Аллаху сотоварищей, а мы были потомством после них. Неужели Ты погубишь нас за то, что делали следующие лжи?" (173) Так Мы распределяем знамения, - может быть, они обратятся! (174) Прочитай им весть о том, кому Мы дали Наши знамения, а он ускользнул от них. И сделал его своим последователем сатана, и был он из заблудших. (175) А если бы Мы пожелали, то возвысили бы его имя. Но он приник к земле и последовал за своей страстью и подобен он собаке: если бросишься на нее, высовывает язык и, если оставишь ее, высовывает. Это - притча о людях, которые считали ложью Наши знамения. Рассказывай же рассказом, - может быть, они размыслят! (176) Плох пример тех людей, которые считали ложью Наши знамения: самих себя они обидели! (177) Кого ведет Аллах, тот идет по прямому пути; а кого Он сбивает, те - понесшие убыток. (178)

 

 [English]

When your Lord brings forth from their loins the offspring of the children of Adam, He makes them witnesses over themselves, (and asks): "Am I not your Lord?" 'Indeed,' they reply. 'We bear witness,' -- lest you should say on the Day of Resurrection: "We were not aware of this;" (172) Or, lest they should say: "It were our fathers who had ascribed compeers to God; we are only their offspring. Will You destroy us for the deeds of those who dealt in vanities?" (173) That is how We explain Our signs distinctly so that they may come back (to the right path). (174) Relate to them the plight of the man whom We gave Our signs, but he passed them by, so that Satan came after him, and he went astray. (175) We wished to exalt him, but he loved baseness and followed his lust. His likeness is that of a dog who hangs out his tongue if you drive him away, and still hangs it out if you leave him alone. Such is the case of the people who deny Our signs. Narrate this history to them; they may haply reflect. (176) Evil is the case of those who deny Our signs and wrong themselves. (177) He alone is guided whom God shows the way; and whom He leads astray is surely lost. (178)

 

 [Dutch]

En toen de Heer uit de lendenen der zonen van Adam hunne nakomelingschap voortbracht, en hen koos om tegen hen zelven te getuigen, zeggende: Ben ik uw Heer niet? antwoordden zij: Ja, wij leggen getuigenis af. Dit is geschied, opdat gij op den dag der opstanding niet zoudt zeggen: waarlijk wij wisten het niet. (172) Opdat gij niet zoudt zeggen: waarlijk onze vaderen waren vroeger schuldig aan afgodendienarij; en wij zijn hunne nakomelingschap, die hen opvolgde; zoudt gij ons dus verdelgen, om hetgeen leugenaars hebben bedreven? (173) Zoo verklaren wij onze teekens, opdat zij van hunne dwalingen mogen terugkeeren. (174) En verhaal den Joden de geschiedenis van hem, dien wij onze teekens brachten, en die zich daarvan afwendde; daarom volgde satan hem, en hij werd een van hen, die verleid werden. (175) En indien het ons had behaagd, zouden wij hem zekerlijk daardoor tot wijsheid hebben verheven, maar hij bleef aan de aarde gehecht en volgde zijne eigen begeerten. Hij gelijkt op een hond, die, wanneer gij hem wegjaagt, de tong uitsteekt, of indien gij u van hem verwijdert, mede de tong uitsteekt. Dit is de gelijkenis van hen, die onze teekens van valschheid beschuldigen. Herhaal hun dus deze geschiedenis, opdat zij die in overweging zouden mogen nemen. (176) De overeenkomst is slecht van hen, die onze teekens van valschheid beschuldigen en hunne eigene zielen beleedigen. (177) Maar die door God geleid mocht worden, zal goed geleid zijn, en wien hij mocht afwenden zal verloren zijn. (178)

                                                                

[French]

Et quand ton Seigneur tira une descendance des reins des fils d'Adam et les fit témoigner sur eux-mêmes: «Ne suis-Je pas votre Seigneur?» Ils répondirent: «Mais si, nous en témoignons...» - afin que vous ne disiez point, au Jour de la Résurrection: «Vraiment, nous n'y avons pas fait attention», (172) ou que vous auriez dit (tout simplement): «Nos ancêtres autrefois donnaient des associés à Allah, et nous sommes leurs descendants, après eux. Vas-Tu nous détruire pour ce qu'ont fait les imposteurs?» (173) Et c'est ainsi que Nous expliquons intelligemment les signes. Peut-être reviendront-ils! (174) Et raconte-leur l'histoire de celui à qui Nous avions donné Nos signes et qui s'en écarta. Le Diable, donc, l'entraîna dans sa suite et il devint ainsi du nombre des égarés. (175) Et si Nous avions voulu, Nous l'aurions élevé par ces mêmes enseignements, mais il s'inclina vers la terre et suivit sa propre passion. Il est semblable à un chien qui halète si tu l'attaques, et qui halète aussi si tu le laisses. Tel est l'exemple des gens qui traitent de mensonges Nos signes. Eh bien, raconte le récit. Peut-être réfléchiront-ils! (176) Quel mauvais exemple que ces gens qui traitent de mensonges Nos signes, cependant que c'est à eux-mêmes qu'ils font du tort. (177) Quiconque Allah guide, voilà le bien guidé. Et quiconque Il égare, voilà les perdants. (178)

 

 

[German]

Und als dein Herr aus den Kindern Adams - aus ihren Lenden ihre Nachkommenschaft hervorbrachte und sie zu Zeugen gegen Sich Selbst machte (, indem Er sprach): "Bin Ich nicht euer Herr?", sagten sie: "Doch, wir bezeugen es." (Dies ist so,) damit ihr nicht am Tage der Auferstehung sprecht: "Siehe, wir wußten nichts davon." (172) Oder (damit ihr nicht) sprecht: "Es waren bloß unsere Väter, die vordem Götzendiener waren; wir aber waren ein Geschlecht nach ihnen. Willst Du uns denn vernichten um dessentwillen, was die Verlogenen taten?" (173) Und so machen Wir die Zeichen klar, auf daß sie sich bekehren mögen. (174) Und erzähle ihnen die Geschichte dessen, dem Wir Unsere Zeichen gaben, der aber an ihnen vorbeiglitt; so folgte Satan ihm nach, und er wurde einer der Irregegangenen. (175) Und hätten Wir es gewollt, hätten Wir ihn dadurch erhöhen können; doch er neigte der Erde zu und folgte seiner eigenen Neigung. Er gleicht daher einem Hunde: treibst du ihn fort, so hängt er seine Zunge heraus; läßt du aber von ihm ab, so hängt er auch seine Zunge heraus. Gerade so ergeht es Leuten, die Unsere Zeichen leugnen. Darum erzähle (ihnen) die Geschichten, auf daß sie sich besinnen mögen. (176) Schlimm ist das Beispiel der Leute, die Unsere Zeichen leugnen und gegen sich selbst gesündigt haben. (177) Derjenige, den Allah rechtleitet, ist auf dem rechten Weg. Diejenigen aber, die Er irreführt, sind wahrlich jene, die verloren haben. (178)

 

 [Hindi]

और याद करो जब तुम्हारे रब ने आदम की सन्तान से (अर्थात उनकी पीठों से) उनकी सन्तति निकाली और उन्हें स्वयं उनके ऊपर गवाह बनाया कि "क्या मैं तुम्हारा रब नहीं हूँ?" बोले, "क्यों नहीं, हम गवाह है।" ऐसा इसलिए किया कि तुम क़ियामत के दिन कहीं यह न कहने लगो कि "हमें तो इसकी ख़बर ही न थी।" (172) या कहो कि "(अल्लाह के साथ) साझी तो पहले हमारे बाप-दादा ने किया। हम तो उसके पश्चात उनकी सन्तति में हुए है। तो क्या तू हमें उसपर विनष्ट करेगा जो कुछ मिथ्याचारियों ने किया है?" (173) इस प्रकार स्थिति के अनुकूल आयतें प्रस्तुत करते है। और शायद कि वे पलट आएँ (174) और उन्हें उस व्यक्ति का हाल सुनाओ जिसे हमने अपनी आयतें प्रदान की किन्तु वह उनसे निकल भागा। फिर शैतान ने उसे अपने पीछे लगा लिया। अन्ततः वह पथभ्रष्ट और विनष्ट होकर रहा (175) यदि हम चाहते तो इन आयतों के द्वारा उसे उच्चता प्रदान करते, किन्तु वह तो धरती के साथ लग गया और अपनी इच्छा के पीछे चला। अतः उसकी मिसाल कुत्ते जैसी है कि यदि तुम उसपर आक्षेप करो तब भी वह ज़बान लटकाए रहे या यदि तुम उसे छोड़ दो तब भी वह ज़बान लटकाए ही रहे। यही मिसाल उन लोगों की है, जिन्होंने हमारी आयतों को झुठलाया, तो तुम वृत्तान्त सुनाते रहो, कदाचित वे सोच-विचार कर सकें (176) बुरे है मिसाल की दृष्टि से वे लोग, जिन्होंने हमारी आयतों को झुठलाया और वे स्वयं अपने ही ऊपर अत्याचार करते रहे (177) जिसे अल्लाह मार्ग दिखाए वही सीधा मार्ग पानेवाला है और जिसे वह मार्ग से वंचित रखे, तो ऐसे ही लोग घाटे में पड़नेवाले हैं (178)

 

[Chinese]

当时，你的主从阿丹的子孙的背脊中取出他们的后裔，并使他们招认。主说：难道我不是你们的主吗？他们说：怎么不是呢？我们已作证了。（我所以要使他们招认），是因为不愿你们在复活日说，我们生前确实忽视了这件事。 (172) 或者说：只有我们的祖先从前曾以物配主，我们不过是他们的后裔；难道你要因荒诞者的行为而毁灭我们吗？ (173) 我这样解释许多迹象，以便他们悔悟。 (174) 你应当对他们宣读那个人的故事；我曾把我的许多迹象赏赐他，但他鄙弃那些迹象，故恶魔赶上他，而他变成了迷误者。 (175) 假若我意欲，我一定要借那些迹象而提升他，但他依恋尘世，顺从私欲，所以他像狗一样，你喝斥它，它就伸出舌头来，你不喝斥它，它也伸出舌头来，这是否认我的迹象者的譬喻。你要讲述这个人的故事，以便他们省悟。 (176) 否认我的迹象，而且自欺的民众，其譬喻真恶劣！ (177) 真主引导谁，谁是遵循正道的；真主使谁迷误，谁是亏折的。 (178)

 

 [Japanese]

あ なたがたの主が，アーダムの子孫の腰からかれらの子孫を取り出され，かれらを自らの証人となされた時を思え。（その時かれは仰せられた。）「われは，あな たがたの主ではないか。」かれらは申し上げた。「はい，わたしたちは証言いたします。」これは復活の日にあなたがたに，「わたしたちは，このことを本当に 注意しませんでした。」と言わせないためである。 (172) 「また，先に神々を崇拝したのはわたしたちの祖先で，わたしたちはその後の子孫です。あなたは，虚偽に従う者が行ったことのためにわたしたちを滅ぼされますか。」と言わせないためである。 (173) このようにわれは，印を詳しく述べる。恐らくかれらは，（われに）戻ってくるであろう。 (174) （ムハンマドよ）われが下した印を授かりながら，それを脱ぎ捨て，それで悪魔が(愚?)いて，邪道に導く者の仲間となった者の話をかれらに告げなさい。 (175) も しそれがわが意志であったならば，われはそれ（印）によってかれを引きたてたであろう。 だがかれは地上の事に執着して，自分の虚しい私欲に従った。それでかれを譬えてみれば犬のようなもので，もしあなたがそれを叱り付けても，舌を垂れてい る。また放って置いても，舌を垂れている。これはわが印を信しない者の比(輪?)である。だからこの（昔の人びとの）物語を告げなさい。恐らくかれらは反 省するであろう。 (176) 悪いのは（この）例のように，わが印を偽りであるとし，自らの魂を損っている者たちである。 (177) アッラーが導かれる者は，正しい道の上にあり，迷わせられる者は，等しく失敗者である。 (178)

 

[Spanish]

Y SIEMPRE que tu Sustentador saca de las entrañas de los hijos de Adán a su descendencia, les hace dar testimonio de sí mismos: “¿No soy acaso vuestro Sustentador?” --a lo cual responden: “¡Así es, en verdad! ¡Damos testimonio de ello!”[Os recordamos esto,] no fuerais a decir en el Día de la Resurrección: “En verdad, nada sabíamos de esto”; (172) o fuerais a decir: ”En verdad, fueron nuestros antepasados quienes ya antes atribuyeron divinidad a otros seres junto con Dios; y nosotros somos sólo sus últimos descendientes: ¿vas, pues, a destruirnos por lo que hicieron aquellos falsarios?” (173) Y así es como exponemos con claridad estos mensajes; y [lo hacemos] para que aquellos [que han pecado] puedan enmendarse. (174) Y diles lo que ocurre con aquel a quien damos Nuestros mensajes y luego los desecha: Satán le da alcance y se extravía en el error como tantos otros. (175) Y si hubiéramos querido, le habríamos enaltecido por medio de esos [mensajes]: pero él siempre se apegó a la tierra y siguió sólo sus propios deseos.Su parábola es la de un perro [agitado]: si le amenazas jadea con la lengua afuera; y si le dejas en paz jadea con la lengua afuera. Tal es la parábola de aquellos que están empeñados en desmentir Nuestros mensajes. Cuenta[-les], pues, esta historia. Quizás, así, reflexionen. (176) ¡Mal ejemplo dan quienes insisten en desmentir Nuestros mensajes: pero [sólo] pecan contra sí mismos! (177) Aquel a quien Dios guía, ese está realmente guiado; mientras que aquellos a quienes deja en el extravío --¡esos, precisamente, son los perdedores! (178)

 

[Albanian]

(Kujtoje) kur Zoti yt – nga korrizi i bijve të Ademit nxori pasardhësit e tyre dhe ata i bëri dëshmitar (të vërtetës) kundër vetes. (Iu tha atyre): “A nuk jam Unë Zoti juaj?” Ata thanë: “Po, me të vërtetë”. Na ju kemi bërë dëshmitar që të mos thoni në Ditën e Kijametit: “Na për këtë nuk kemi qenë të informuar”. (172) Ose që të mos thoni: “Me të vërtetë, të parët tanë i kanë vënë shok Perëndisë para nesh, e ne jemi gjeneratë pas tyre. A mos vllë do të na shkatërrosh për atë çka kanë punuar të degjeneruarit?” (173) Dhe, kështu Na, hollësisht i shpjegojmë argumentet, për t’u kthyer ata (nga imitimi i të parëve). (174) Tregoju atyre për njeriun, të cilit Na ia kemi dhënë argumentet Tona, e i cili është zhveshur prej tyre, e djalli e ka bërë për vete, dhe, ai është bërë i humbur. (175) Sikur të donim Ne, do ta ngritnim atë (në shkallën e të mirëve) me argumentet Tona, por ai iu kthye tokës (kësaj jete) dhe ndoqi epshin e vet. Shembulli tij është si shembulli i qenit: nëse e ndjekë, ai e qet gjuhën, nëse largohesh, ai, përsëri e qet gjuhën. Ky është shembull i njerëzve, që i konsiderojnë gënjeshtra argumentet Tona. E, tregoju këto ngjarje, që të mendojnë ata. (176) I shëmtuar është shembulli i njerëzve që i konsiderojnë gënjeshtra argumentet Tona dhe i bëjnë vetvetes zullum. (177) Kë e udhëzon Perëndia, ai është i udhëzuar në rrugën e drejtë, e kë e humbë nga rruga e drejtë, ai është i dëmtuar. (178)

 

 [Tatar]

Янә хәтерләгез, Раббың Адәм балаларының аркасыннан балаларын алды, ягъни һәрбер бала атасының арка суыннан дөньяга килделәр вә бу эшкә үзләрен шаһит итте һәм әйтте: "Әйә Мин түгелме сезнең Раббыгыз?" Кешеләрнең рухлары әйтте: "Бәлки, әлбәттә, безнең Раббыбыз Синсең" вә сезнең, бу сүзегезгә шаһит булдык һәм "Раббыбыз хакында һичнәрсә белмәдек – гафил булдык", дип, кыямәт көнендә әйтмәвегез өчен Коръән белән хәтерегезгә төшердек. (172) Яки тәхкыйк бездән әүвәл аталарыбыз мөшрик булдылар, без аларның балалары булып, алардан соң алар юлыннан йөредек. Әйә Син безне аталарыбызның батыл-ялган гамәлләре өчен һәлак итәсеңме, дип, кыямәт көнендә әйтмәвегез өчен Коръән белән сезгә барын да төшендердек. (173) Әнә шулай аятьләрне ачык аңлатып бәян кылырбыз, шаять кешеләр азгынлык эшләрен, адашу юлларын ташлап Аллаһуга вә Коръән юлына кайтырлар! (174) Кешеләргә без Аңа аятьләр биргән бер кешенең хәбәрен укы! Ул кеше Без биргән аятьләрдән аерылды вә шайтан аны үзенә ияртте, залим һәм азгыннардан булып китте. (175) Әгәр теләгән булсак, ул кешене биргән аятьләребез белән бөек дәрәҗәгә күтәрер идек, ләкин ул дөньяга бирелде һәм нәфесенә иярде, аның мисалы эт кеби ки, этне орышсаң да, орышмасаң да телен салындырыр. Ошбу мисал: "Безнең аятьләребезне ялган диючеләрнең, ягъни Коръән белән вәгазьләнмәүче вә аның белән гамәл кылмаучы кешеләрнең, мисалы. Коръәндәге хәбәрләрне сөйлә, шаять фикерләп аңларлар. (176) Аятьләребезне ялган диюче кешеләрнең мисалы нинди яман мисал: "Эт кебиләр", – диелде. Хакны инкяр итүләре белән үзләренә-үзләре золым кылыр булдылар. (177) Аллаһу тәгалә кемне туры юлга салса, ул кеше, әлбәттә, туры юлдадыр. Ул кемне адаштырса, Ул адаштырган кешеләр һәлак булучылар. (178)

 

 

[Uyghur]

ئۆز ۋاقتىدا پەرۋەردىگارىڭ ئادەم باللىرىنى (یەنى نەسلىنى) ئۇلارنىڭ (ئاتىلىرىنىڭ) پۇشتىدىن چىقاردى ۋە ئۇلارنى ئۆزلىرىگە گۇۋاھ قىلىپ: «مەن سىلەرنىڭ پەرۋەدىگارىڭلار ئەمەسمۇ؟» دېدى (یەنى اﷲ ئۆزىنىڭ ئۇلارنىڭ پەرۋەردىگارى ئىکەنلىکىگە ۋە بىرلىکىگە ئادەم بالىلىرىنى ئىقرار قىلدۇردى، ئۇلار ئىقرار قىلىپ بۇنى ئۆز ئۈستىگە ئالدى). ئۇلار: «ھەئە، سەن بىزنىڭ پەرۋەردىگارىمىزدۇرسەن، گۇۋاھلىق بەردۇق» دېدى. (ئۇلارنى گۇۋاھلىق بەرگۈزگەنلىکىمىز) قىیامەت کۈنى ئۇلارنىڭ: «بىز بۇنىڭدىن غەپلەتتە قالغان ئىکەنمىز» دېمەسلىکلىرى، یاکى «ئاتا - بوۋىلىرىمىز ئىلگىرى (ساڭا بۇتلارنى) شېرىک کەلتۈرگەن ئىدى، بىزنىڭ پەقەت ئۇلارنىڭ ئەۋلادى بولۇپ قالغان یېرىمىز بار (یەنى بىزنىڭ ئۆزرىمىز بار) گۇمراھلارنىڭ قىلمىشلىرى تۈپەیلىدىن بىزنى ھالاک قىلامسەن؟» دېمەسلىکلىرى ئۈچۈندۇر (172–173) ئۇلارنىڭ (گۇمراھلىقتىن، ئاتا - بوۋىلىرىغا ئەگىشىشتىن) قایتىشلىرى ئۈچۈن، ئایەتلىرىمىزنى مۇشۇنداق تەپسىلىی بایان قىلىمىز (174) (ئى مۇھەممەد!) ئۇلار (یەنى یەھۇدىیلار) غا شۇنداق بىر ئادەمنىڭ قىسسىسىنى ئوقۇپ بەرگىنکى، ئۇنىڭغا ئایەتلىرىمىزنى بەردۇق (یەنى کىتابۇللاھنىڭ بەزى ئىلىملىرىنى ئۆگەتتۇق). ئۇ ئایەتلىرىمىزدىن ئۆزىنى تارتتى، ئۇنىڭغا شەیتان ئاپىرىدە بولۇشى بىلەنلا گۇمراھلاردىن بولۇپ کەتتى (175) ئەگەر بىز خالىساق، ئۇنى (تەقۋادار ئۆلىمالار دەرىجىسىگە) کۆتۈرەتتۇق، لېکىن ئۇ دۇنیاغا بېرىلىپ کەتتى، نەپسى خاھىشىغا بویسۇندى، ئۇ گویا بىر ئىتقا ئوخشایدۇکى، ئۇنى قوغلىۋەتسەڭمۇ تىلىنى چىقىرىپ ھەسىرەیدۇ، قوغلىۋەتسەڭمۇ تىلىنى چىقىرىپ ھەسىرەیدۇ، بۇ بىزنىڭ ئایەتلىرىمىزنى ئىنکار قىلغان ئەنە شۇ قەۋمنىڭ مىسالىدۇر، ئویلاپ بېقىشلىرى ئۈچۈن، بۇ قىسسىنى (قەۋمىڭگە) سۆزلەپ بەرگىن (176) بىزنىڭ ئایەتلىرىمىزنى ئىنکار قىلىپ ئۆزلىرىگە زىیان سالغان قەۋمنىڭ مىسالى نېمىدېگەن یامان! (177) اﷲ ھىدایەت قىلغان ئادەم ھىدایەت تاپقۇچىدۇر، اﷲ گۇمران قىلغان ئادەم زىیان تارتقۇچىدۇر (178)

 

  [Somali]

(Xusuuso) markuu Eebahaa ka qabtay Dadka Dhabarkooda Faracoodii uuna marag uga Yeelay Naftooda, kuna Yidhi Miyaanaan Eebihiin ahayn, oy dhaheenna inaad Eebahanno tahay yaan Marag Kacnay, inaydaan dhihin Maalinta Qiyaame annagu Waan halmaansanayn kan. (172) Ama aydaan Dhihin waxaa wax la wadaajiyey (Edbe) Aabbayaalkanagii mar hore annaguna waxaan nahay farac ka Dambeeyey ee miyaad noo halaagi waxay faleen Xumo falayaal. (173) Saasaanu Caddaynaa Aayaadka iyo inay u Noqdaan Xaqa. (174) Ku Akhri korkooda kii warkiisii aan Siinay Aayaadkanaga oo ka Siibtay Shaydaanna uu Raacay (Isaga) Noqdayna kuwa Baadida ah. (175) Haddan Doonno waannu koryeeli lahayn, hasayeeshee wuxuu u iishay Dhulka (Adduunyo Jacayl) wuxuuna Raacay Hawadiisa, wuxuuna la mid yahay Eey haddaad Erido wuu lalmin Carrabka, haddaad Deysana wuu lalmin, saasna waa Masalka Qoomka Beeniyey Aayaadkanaga ee uga warran Qisooyin inay Waantoomaan. (176) Waxaa Tusaale u Xun Qoomkii Beeniyey Aayaadkanaga, Naftoodana waxay ahaayeen kuwo Dulmiya. (177) Ciddii Eebe hanuuniya umbaa hanuuni, Cidduu Dhumiyana waa uun kuwa Khasaaray. (178)

 

  [Italian]

E quando il Signore trasse, dai lombi dei figli di Adamo, tutti i loro discendenti e li fece testimoniare contro loro stessi [disse]: “Non sono il vostro Signore?”. Risposero: “Sì, lo attestiamo”, [Lo facemmo] perché nel Giorno della Resurrezione non diciate: “Veramente eravamo incoscienti”; (172) o diciate: “I nostri antenati erano associatori e noi siamo i loro discendenti: vorresti annientarci per quello che facevano questi inventori di nullità?”. (173) Così spieghiamo i Nostri segni. Forse ritorneranno [a Noi]. (174) Racconta loro la storia di colui cui avevamo dato Nostri segni e che li trascurò. Satana lo seguì e fu uno dei traviati. (175) Se avessimo voluto, lo avremmo elevato grazie a questi segni; ma si aggrappò alla terra e seguì le sue passioni. Fu come il cane che ansima se lo attacchi e ansima se lo lasci stare. Ecco a chi è simile il popolo che taccia di menzogna i Nostri segni. Racconta loro le storie, affinché riflettano! (176) Che cattivo esempio, quello del popolo che taccia di menzogna i Nostri segni e fa torto a se stesso. (177) Colui che è guidato da Allah è ben guidato, chi da Lui è traviato si perde. (178)