بِسْمِ
اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
[Language of the
Quran-Arabic]
[Persian]
[Russian] [English] [Dutch]
[French] [German] [Hindi]
[Chinese] [Japanese] [Spanish]
[Albanian] [Tatar] [Uyghur] [Somali]
[Italian]
سورة القمر - الجزء
السابع والعشرون
Al-Qamar-
Juz 27
[Language of the Quran-Arabic]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
اقْتَرَبَتِ
السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ ﴿١﴾ وَإِن یَرَوْا آیَةً یُعْرِضُوا وَیَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ ﴿٢﴾ وَکَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَکُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ ﴿٣﴾ وَلَقَدْ جَاءَهُم مِّنَ الْأَنبَاءِ مَا فِیهِ مُزْدَجَرٌ ﴿٤﴾ حِکْمَةٌ بَالِغَةٌ ۖ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ ﴿٥﴾ فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ یَوْمَ یَدْعُ الدَّاعِ إِلَىٰ شَیْءٍ نُّکُرٍ ﴿٦﴾ خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ کَأَنَّهُمْ
جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ ﴿٧﴾ مُّهْطِعِینَ إِلَى الدَّاعِ ۖ یَقُولُ الْکَافِرُونَ هَـٰذَا یَوْمٌ عَسِرٌ ﴿٨﴾ کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَکَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا
مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ ﴿٩﴾ فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّی مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ ﴿١٠﴾ فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُّنْهَمِرٍ ﴿١١﴾ وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُیُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَىٰ أَمْرٍ
قَدْ قُدِرَ ﴿١٢﴾ وَحَمَلْنَاهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ ﴿١٣﴾ تَجْرِی بِأَعْیُنِنَا جَزَاءً لِّمَن کَانَ کُفِرَ ﴿١٤﴾ وَلَقَد تَّرَکْنَاهَا آیَةً فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ ﴿١٥﴾ فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ ﴿١٦﴾ وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ ﴿١٧﴾ کَذَّبَتْ عَادٌ فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ ﴿١٨﴾ إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی یَوْمِ نَحْسٍ
مُّسْتَمِرٍّ ﴿١٩﴾ تَنزِعُ النَّاسَ کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ ﴿٢٠﴾ فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ ﴿٢١﴾ وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ ﴿٢٢﴾ کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ ﴿٢٣﴾ فَقَالُوا أَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا
لَّفِی ضَلَالٍ وَسُعُرٍ ﴿٢٤﴾ أَأُلْقِیَ الذِّکْرُ عَلَیْهِ مِن بَیْنِنَا بَلْ هُوَ کَذَّابٌ
أَشِرٌ ﴿٢٥﴾ سَیَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْکَذَّابُ الْأَشِرُ ﴿٢٦﴾
[Persian]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
قیامت
نزدیک شد و ماه از هم شکافت! (۱)
و هرگاه نشانه و معجزهای را ببینند روی گردانده، میگویند:
«این سحری مستمر است»! (۲) آنها (آیات خدا را) تکذیب کردند و از هوای نفسشان پیروی نمودند؛ و
هر امری قرارگاهی دارد! (۳) به اندازه کافی برای بازداشتن از بدیها اخبار (انبیا و امّتهای
پیشین) به آنان رسیده است! (۴) این آیات، حکمت بالغه الهی است؛ امّا انذارها (برای افراد لجوج)
فایده نمیدهد! (۵) بنابر این از آنها روی بگردان، و روزی را به یاد آور که دعوت کننده
الهی مردم را به امر وحشتناکی دعوت میکند (دعوت به حساب اعمال)! (۶)
آنان در حالی که چشمهایشان از شدّت وحشت به زیر افتاده، همچون
ملخهای پراکنده از قبرها خارج میشوند، (۷) در حالی که (بر اثر وحشت و اضطراب) بسوی این دعوت کننده گردن میکشند؛
کافران میگویند: «امروز روز سخت و دردناکی است!» (۸) پیش از آنها قوم نوح تکذیب کردند، (آری) بنده ما (نوح) را تکذیب کرده
و گفتند: «او دیوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد. (۹)
او به درگاه پروردگار عرضه داشت: «من مغلوب (این قوم طغیانگر)
شدهام، انتقام مرا از آنها بگیر!» (۱۰) در این هنگام درهای آسمان را با آبی فراوان و پیدرپی گشودیم؛ (۱۱)
و زمین را شکافتیم و چشمههای زیادی بیرون فرستادیم؛ و این دو
آب به اندازه مقدّر با هم درآمیختند (و دریای وحشتناکی شد)! (۱۲)
و او را بر مرکبی از الواح و میخهایی ساخته شده سوار کردیم؛ (۱۳)
مرکبی که زیر نظر ما حرکت میکرد! این کیفری بود برای کسانی
که (به او) کافر شده بودند! (۱۴) ما این ماجرا را بعنوان نشانهای در میان امّتها باقی گذاردیم؛ آیا
کسی هست که پند گیرد؟! (۱۵) (اکنون بنگرید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! (۱۶)
ما قرآن را برای تذکّر آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر
شود؟! (۱۷) قوم عاد (نیز پیامبر خود را) تکذیب کردند؛ پس (ببینید) عذاب و
انذارهای من چگونه بود! (۱۸) ما تندباد وحشتناک و سردی را در یک روز شوم مستمر بر آنان
فرستادیم... (۱۹) که مردم را همچون تنههای نخل ریشهکن شده از جا برمیکند! (۲۰)
پس (ببینید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! (۲۱)
ما قرآن را برای تذکّر آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکّر
شود! (۲۲) طایفه ثمود (نیز) انذارهای الهی را تکذیب کردند، (۲۳)
و گفتند: «آیا ما از بشری از جنس خود پیروی کنیم؟! اگر چنین
کنیم در گمراهی و جنون خواهیم بود! (۲۴) آیا از میان ما تنها بر او وحی نازل شده؟! نه، او آدم بسیار دروغگوی
هوسبازی است! (۲۵) ولی فردا میفهمند چه کسی دروغگوی هوسباز است! (۲۶)
[Russian]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
Приблизился
час, и раскололся месяц! (1) Но если они видят знамение, то отворачиваются и говорят:
"Колдовство длительное!" (2) И сочли они ложью и последовали за своими склонностями, а всякое
дело - установлено. (3) Уже пришли к ним вести, в которых - удерживание, (4)
мудрость конечная, но не помогло увещание. (5)
Отвратись же от них в тот день, когда призовет зовущий к
вещи неприятной. (6) С опущенными взорами выйдут они из могил, точно саранча
рассыпавшаяся, (7) устремляясь к зовущему; скажут неверные: "Это - день
тяжкий!" (8) До них народ Нуха счел ложью, и объявили лжецом Нашего раба и
сказали: "Одержимый!" - и был он отогнан. (9)
И призвал он Господа своего: "Я побежден, помоги
же!" (10) И открыли Мы врата неба с водой извергающейся, (11)
и извел из расселин земли источники, и встретилась вода по
повелению, которое было решено. (12) И понесли Мы его на сделанной из досок и гвоздей, (13)
чтобы плыла она на Наших глазах в воздаяние тому, кого
отвергли. (14) И оставили Мы ее знамением, но найдется ли хоть один
припоминающий? (15) Каков же было Мое наказание и увещание! (16)
И Мы облегчили Коран для поминания, но найдется ли хоть
один припоминающий! (17) Ложью сочли адиты, и каково же было Мое наказание и увещание! (18)
Вот, Мы послали на них ветер шумящий в день злосчастия
длительного, (19) который вырывал людей, как будто стволы пальм выдернутых. (20)
Каково же было Мое наказание и увещание! (21)
И Мы облегчили Коран для поминания, но найдется ли хоть
один припоминающий? (22) Ложью сочли самудиты увещания (23) и сказали: "Неужели за человеком из нас одним мы последуем?
Мы ведь тогда - в заблуждении и безумии! (24) Неужели напоминание брошено ему среди нас? Нет, это - лгун,
высокомерный". (25) Узнают они завтра, кто лгун, высокомерный! (26)
[English]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
THE
HOUR HAS come and split is the moon. (1) But if they see a sign they turn away, and say: "This is the
same old lie continuing," (2) And deny, and follow their own vain desires; but every matter is
determined at its time. (3) Messages deterring them from evil had come to them, (4)
Containing consummate wisdom; yet warnings were of no
avail. (5) So turn away from them. When on the Day the crier calls to the
painful business, (6) They will come out of the graves with downcast eyes like an
expanding swarm of locusts. (7) They will hasten forward to the caller, gazes fixed. And the
unbelievers will say: "This is the day of untold woe." (8)
The people of Noah had denied before them, and had called
Our votary a liar, and said: "He is possessed," and repulsed him. (9)
So he prayed to his Lord: "I am helpless, deliver
me." (10) And We opened up the flood gates of the sky with water pouring
down in torrents, (11) And We opened up the springs of the earth; and the waters met for
a decreed end. (12) But We bore him on a (vessel made) of planks and oakum, (13)
Which sailed right under Our eyes: A recompense for him who
had been denied. (14) And We left it as a sign. Is there anyone who will be warned? (15)
How was then My punishment and My commination! (16)
Easy have We made the Qur'an to understand: So is there any
one who will be warned? (17) The 'Ad had also disavowed. How was then My punishment and My
commination! (18) We let loose against them a violent roaring wind on a day of ill
omen, continuous, (19) Which snatched away men as though they were palm trees pulled out
by the roots. (20) How was then My punishment and My commination! (21)
Easy have We made the Qur'an to understand: So is there any
one who will pay heed? (22) The Thamud rejected the warnings, (23) And said: "Should we follow only one man among us? In that
case we shall he in error and insane. (24) Was he the one of all of us to have been given the exposition? He
is surely an impudent liar." (25) "Tomorrow they will know who is the impudent liar! (26)
[Dutch]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
Het
uur des oordeels nadert en de maan is gespleten. (1) Maar als de ongeloovigen een teeken zien, wenden zij zich af,
zeggende: dit is eene machtige betoovering. (2) En zij beschuldigen u, o Mahomet! van bedrog, en volgen hunne
eigene lusten: maar ieder ding zal onveranderlijk bepaald wezen. (3)
En nu is eene zending tot hen gekomen, waarin eene
afschrikking voor hardnekkig ongeloof ligt opgesloten. (4)
Deze wijsheid is volkomen; maar waarschuwers helpen bij hen
niet. (5) Wend u dus van hen af! Den dag waarop de dagvaardende engel den
mensch tot eene verschrikkelijke zaak zal oproepen. (6)Zullen zij met nedergeslagen blikken uit hunne graven komen,
talrijk, als verspreide sprinkhanen. (7) Zich met schrik naar den dagvaarder spoedende. De ongeloovigen
zullen zeggen: Dit is een dag van droefheid. (8) Het volk van Noach beschuldigde dien profeet, alvorens uw volk u
verwierp, het beschuldigde onzen dienaar van bedrog; zeggende: Hij is een
bezetene, en hij werd met verwijtingen verworpen. (9) Hij riep daarom zijn Heer aan, zeggende: Waarlijk, ik ben
overweldigd: wreek mij dus. (10) Daarop openden wij de poorten des hemels, waaruit het water
stroomde. (11) Wij deden de aarde waterstralen uitwerpen, zoodat het water van
hemel en aarde zich vereenigde, overeenkomstig het vastgestelde besluit. (12)
Wij droegen hem, op een schip, uit planken en spijkers
samengesteld. (13) Dat zich voor onze oogen voortbewoog, als eene belooning voor
hem, die ondankbaar was verworpen. (14) Wij lieten dat schip tot een teeken dienen. Maar is iemand
daardoor gewaarschuwd? (15) En hoe gestreng was mijne wraak en mijne bedreiging! (16)
Nu hebben wij den Koran gemakkelijk tot eene waarschuwing
gemaakt; maar is iemand daardoor gewaarschuwd? (17) De stam van Ad beschuldigde hunnen profeet van bedrog; maar hoe
ernstig was mijne wraak en mijne bedreiging! (18) Waarlijk, wij zonden, op een dag van voortdurend ongeluk een
brullenden wind tegen hen. (19) Die de menschen wegvoerde, als waren zij met kracht uitgescheurde
wortels van palmboomen. (20) En hoe ernstig was mijne wraak en mijne bedreiging! (21)
Thans hebben wij den Koran gemakkelijk ter waarschuwing
gemaakt; maar is iemand daardoor gewaarschuwd? (22) Die van Thamoed beschuldigden de vermaningen van hunnen profeet
van valschheid. (23) En zij zeiden: Zullen wij een enkel man als wij, onder ons
volgen? Waarlijk, wij zouden aan dwaling en ongerijmde dwaasheid schuldig zijn.
(24)
Zou de taak van waarschuwing hem, boven het overige
gedeelte van ons, opgedragen zijn? Neen, hij is een leugenaar en een
onbeschaamde bedrieger. (25) Maar God zeide tot Saleh: Morgen zullen zij weten wie een
leugenaar en een onbeschaamde is; (26)
[French]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
L'Heure
approche et la Lune s'est fendue. (1) Et s'ils voient un prodige, ils s'en détournent et disent: «Une
magie persistante». (2) Et ils [le] traitent de mensonge et suivent leurs propres
impulsions, or chaque chose arrivera à son terme [et son but]. (3)
Ils ont pourtant reçu comme nouvelles de quoi les empêcher
(du mal); (4) [Cela est] une sagesse parfaite. Mais les avertissements ne
[leur] servent à rien. (5) Détourne-toi d'eux. Le jour où l'appeleur appellera vers une
chose affreuse, (6) les regards baissés, ils sortiront des tombes comme des
sauterelles éparpillées, (7) courant, le cou tendu, vers l'appeleur. Les mécréants diront:
«Voilà un jour difficile». (8) Avant eux, le peuple de Noé avait crié au mensonge. Ils
traitèrent Notre serviteur de menteur et dirent: «C'est un possédé!» et il fut
repoussé. (9) Il invoqua donc son Seigneur: «Moi, je suis vaincu. Fais
triompher (Ta cause)». (10) Nous ouvrîmes alors les portes du ciel à une eau torrentielle, (11)
et fîmes jaillir la terre en sources. Les eaux se
rencontrèrent d'après un ordre qui était déjà décrété dans une chose [faite]. (12)
Et Nous le portâmes sur un objet [fait] de planches et de
clous [l'arche], (13) voguant sous Nos yeux: récompense pour celui qu'on avait renié
[Noé]. (14) Et Nous la laissâmes, comme un signe [d'avertissement]. Y a-t-il
quelqu'un pour réfléchir? (15) Comment furent Mon châtiment et Mes avertissements? (16)
En effet, Nous avons rendu le Coran facile pour la
méditation. Y a-t-il quelqu'un pour réfléchir? (17) Les 'Aad ont traité de menteur (leur Messager). Comment furent
Mon châtiment et Mes avertissements? (18) Nous avons envoyé contre eux un vent violent et glacial, en un
jour néfaste et interminable; (19) il arrachait les gens comme des souches de palmiers déracinés. (20)
Comment furent Mon châtiment et Mes avertissements? (21)
En effet, Nous avons rendu le Coran facile pour la
méditation. Y a-t-il quelqu'un pour réfléchir? (22) Les Thamûd ont traité de mensonges les avertissements. (23)
Ils dirent: «Allons-nous suivre un seul homme (Sâlih)
d'entre nous-mêmes? Nous serions alors dans l'égarement et la folie. (24)
Est-ce que le message a été envoyé à Lui à l'exception de
nous tous? C'est plutôt un grand menteur, plein de prétention et d'orgueil». (25)
Demain, ils sauront qui est le grand menteur plein de
prétention et d'orgueil. (26)
[German]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
Die
Stunde ist nahe gekommen, und der Mond hat sich gespalten. (1) Doch wenn sie ein Zeichen sehen, wenden sie sich ab und sagen:
"(Dies ist) ein ewiges Zauberwerk." (2) Und sie leugnen und folgen ihren Gelüsten. Doch alles steht
endgültig fest. (3) Und zu ihnen kamen schon einige Geschichten, die abschreckende
Warnungen enthalten (4) - vollendete Weisheit; allein selbst die Warnungen richteten (bei
ihnen) nichts aus (5) Darum wende dich von ihnen ab. Am Tage, an dem der Rufer (sie) zu
schlimmem Geschehen rufen wird (6) werden sie mit niedergeschlagenen Blicken aus den Gräbern
hervorkommen, als wären sie weithin zerstreute Heuschrecken (7)
(und) hasten dem Rufer entgegen. Die Ungläubigen werden
sagen: "Das ist ein schrecklicher Tag." (8) Vor ihnen schon leugnete das Volk Noahs; ja, sie leugneten
Unseren Diener und sagten: "(Er ist) ein Besessener." Und er war
eingeschüchtert. (9) Da betete er zu seinem Herrn: "lch bin überwältigt, so hilf
Du (mir)" (10) So öffneten Wir denn die Tore des Himmels dem strömenden Wasser (11)
und aus der Erde ließen Wir Quellen hervorsprudeln; so
vereinigte sich das Wasser zu einem beschlossenen Zweck. (12)
Und Wir trugen ihn auf einem Gefüge aus Planken und Nägeln.
(13) Es trieb unter Unserer Aufsicht dahin, als Belohnung für
denjenigen, der Undank geerntet hatte. (14) Und Wir machten es zu einem Zeichen. Gibt es also einen, der
daraus eine Lehre zieht? (15) Wie war denn Meine Strafe und Meine Warnung? (16)
Und wahrlich, Wir haben den Quran zur Ermahnung leicht
gemacht. Gibt es also einen, der ermahnt sein mag? (17)
Die `Ad verleugneten (die Warner) Wie war denn Meine Strafe
und Meine Warnung? (18) Wir sandten gegen sie an einem unheilvollen Tag einen eiskalten
Sturmwind, (der) ununterbrochen wütete. (19) Er raffte die Menschen dahin, als wären sie Stämme schon
entwurzelter Palmen. (20) Wie war denn Meine Strafe und Meine Warnung? (21)
Und wahrlich, Wir haben den Quran zur Ermahnung leicht
gemacht. Gibt es also einen, der ermahnt sein mag? (22)
Die Tamud verleugneten die Warner (23)
und sie sagten: "Wie? Einem Menschen aus unserer
Mitte, einem einzelnen sollen wir folgen? Dann befänden wir uns wahrlich im
Irrtum und in brennender Pein. (24) Ist die Ermahnung ihm (allein) von uns allen gegeben worden?
Nein, er ist ein unverschämter Lügner." (25) "Morgen werden sie erfahren, wer der unverschämte Lügner
ist! (26)
[Hindi]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
वह घड़ी निकट और लगी और चाँद फट गया;
(1) किन्तु हाल यह है कि यदि वे कोई निशानी देख भी लें
तो टाल जाएँगे और कहेंगे,
"यह तो जादू है,
पहले से चला आ रहा है!" (2) उन्होंने झुठलाया और अपनी इच्छाओं का अनुसरण किया;
किन्तु हर मामले के लिए एक
नियत अवधि है। (3) उनके पास अतीत को ऐसी खबरें आ चुकी है,
जिनमें ताड़ना अर्थात पूर्णतः
तत्वदर्शीता है। (4) किन्तु चेतावनियाँ उनके कुछ काम नहीं आ रही है! - (5) अतः उनसे रुख़ फेर लो - जिस दिन पुकारनेवाला एक
अत्यन्त अप्रिय चीज़ की ओर पुकारेगा; (6) वे अपनी झुकी हुई निगाहों के साथ अपनी क्रबों से
निकल रहे होंगे, मानो वे बिखरी हुई टिड्डियाँ है;
(7) दौड़ पड़ने को पुकारनेवाले की ओर। इनकार करनेवाले
कहेंगे, "यह तो एक कठिन दिन है!" (8) उनसे पहले नूह की क़ौम ने भी झुठलाया। उन्होंने
हमारे बन्दे को झूठा ठहराया और कहा,
"यह तो दीवाना है!" और वह
बुरी तरह झिड़का गया (9) अन्त में उसने अपने रब को पुकारा कि "मैं दबा
हुआ हूँ। अब तू बदला ले।" (10) तब हमने मूसलाधार बरसते हुए पानी से आकाश के द्वार
खोल दिए; (11) और धरती को प्रवाहित स्रोतों में परिवर्तित कर दिया,
और सारा पानी उस काम के लिए
मिल गया जो नियत हो चुका था (12) और हमने उसे एक तख़्तों और कीलोंवाली (नौका) पर सवार
किया, (13) जो हमारी निगाहों के सामने चल रही थी - यह बदला था
उस व्यक्ति के लिए जिसकी क़द्र नहीं की गई।
(14) हमने उसे एक निशानी बनाकर छोड़ दिया;
फिर क्या कोई नसीहत हासिल
करनेवाला? (15) फिर कैसी रही मेरी यातना और मेरे डरावे?
(16) और हमने क़ुरआन को नसीहत के लिए अनुकूल और सहज बना
दिया है। फिर क्या है कोई नसीहत करनेवाला? (17) आद ने भी झुठलाया, फिर कैसी रही मेरी यातना और मेरा डराना?
(18) निश्चय ही हमने एक निरन्तर अशुभ दिन में तेज़ प्रचंड
ठंडी हवा भेजी, उसे उनपर मुसल्लत कर दिया,
तो वह लोगों को उखाड़ फेंक
रही थी (19) मानो वे उखड़े खजूर के तने हो (20) फिर कैसी रही मेरी यातना और मेरे डरावे?
(21) और हमने क़ुरआन को नसीहत के लिए अनुकूल और सहज बना
दिया है। फिर क्या है कोई नसीहत हासिल करनेवाला? (22) समूद ने चेतावनियों को झुठलाया;
(23) और कहने लगे,
"एक अकेला आदमी,
जो हम ही में से है,
क्या हम उसके पीछे चलेंगे?
तब तो वास्तव में हम गुमराही
और दीवानापन में पड़ गए! (24) "क्या हमारे बीच उसी पर अनुस्मृति उतारी है? नहीं, बल्कि वह तो परले दरजे का झूठा,
बड़ा आत्मश्लाघी है।" (25) "कल को ही वे जान लेंगे कि कौन परले दरजे का झूठा,
बड़ा आत्मश्लाघी है। (26)
[Chinese]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
复活时临近了,月亮破裂了。 (1) 如果他们看见一种迹象,他们就退避,而且说:这是一种有力的魔术。 (2) 他们否认他,而且顺从私欲。每一件事都是确定的。 (3) 包含警戒的许多消息,确已来临他们了, (4) 那是极精密的智慧;但警告是无效的,
(5) 故你应当避开他们。当召唤者召人于难事的日子, (6)他们不敢仰视地由坟中出来,好象是遍地的蝗虫; (7) 大家引颈而奔,群集于召唤者的面前。不信道的人们将说:这是一个烦难的日子! (8) 在他们之前,努哈的宗族否认过,他们否认过我的仆人,他们说:这是一个疯人。他曾被喝斥,
(9) 故他祈祷他的主说:我确是被压迫的,求你相助吧! (10) 我就以倾注的雨水开了许多天门, (11) 我又使大地上的泉源涌出;雨水和泉水,就依既定的情状而汇合。 (12) 我使他乘坐一只用木板和钉子制造的船上, (13) 在我的眷顾之下飘流,以报答被人否认者。 (14) 我确已将这件事留作一种迹象,有接受劝告者吗? (15) 我的刑罚和警告是怎样的! (16) 我确已使《古兰经》易于记诵,有接受劝告的人吗? (17) 阿德人否认过先知,我的刑罚和警告是怎样的! (18) 我确已使暴风在一个很凶恶的日子去毁灭他们, (19) 暴风将众人拔起,他们好象被拔出的海枣树干一样。 (20) 我的刑罚和警告是怎样的! (21) 我确已使《古兰经》易于记诵,有接受劝告的人吗? (22) 赛莫德人否认过警告, (23) 故他们说:我们同族的一个凡人,我们能顺从他吗?如果那样,我们必定陷于迷误和疯狂之中。
(24) 难道他在我们之间独自奉到启示吗?不然,他是说谎者,是傲慢者。
(25) 他们明日将知道谁是说谎者,谁是傲慢者。 (26)
[Japanese]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
時は近づき,月は微塵に裂けた。
(1) かれらは仮令印を見ても,背き去つて,「これは相変らずの魔術だ。」と言うであろう。
(2) かれらは(訓戒を)虚偽であるとし,自分の欲望に従ってきた。だが一切の事には,定められた結末がある。
(3) これまで,様々な消息は,既に(宙?)され,それで充分自制出来たはず。
(4) それはめざましい英知であった。だが警告は役立たなかった。
(5) だからあなたは,かれらから遠ざかれ。召集者が嫌われるところへ呼び出す日。
(6) かれらは目を伏せて,丁度バッタが散らばるように墓場から出て来て,
(7) 召集者の方に急ぐ。不信心者たちは言う。「これは大難の日です。」
(8) かれら以前に,ヌーフの民も(その預言者を)虚偽とし,わがしもべを嘘付き呼ばわりし,「気違いです。」と言って追放した。
(9) それでかれは主に,「わたしは,本当に力尽きました。どうか御助け下さい。」と祈った。
(10) それでわれは,天の諸門を開き水を注ぎ降らせた。
(11) また大地に諸泉を噴出させ,水は合わさり,かねての神命によること(洪水)が起きた。
(12) しかしわれは板と釘で造ったもの(方舟)にかれを乗せてやった。
(13) わが見守る中でそれは走った。これが(皆から)退けられたあの者への報いである。
(14) われはこれを一つの印として残した。さて誰か悟ろ者はあるか。
(15) さあわが懲罰と戒めとはどうであったか。
(16) 本当にわれは,クルアーンを易しく説き明した。さあ,誰か悟る者があるか。
(17) アード(の民)も(真理を)虚偽であるとした。それでわが懲罰と戒めとはどうであったか。
(18) われは災厄の打ち続く日に,かれらに対し荒れ狂う風を送った。
(19) すると人間は,根こそぎになった。ナツメヤンの切り株のように,むしり去られた。
(20) あの時のわが懲罰と戒めとはどうであったか。
(21) 誠にわれは,クルアーンを易しく説き明かした。さて,誰か悟る者があるか。
(22) サムード(もまた)警告を虚偽であるとした。
(23) そしてかれらは言った。「何と,わたしたちの中の一介の人間ではないですか。どうしてこんな者に従いますか。それこそ邪道,気違い沙汰です。
(24) わたしたちの間でかれだけに啓示が下されたのですか。いや,かれは大嘘付きです。」
(25) (仰せられた。)「かれらは明日知るであろう。どちらが大嘘付きであるかを。
(26)
[Spanish]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
¡LA ÚLTIMA HORA se acerca, y la luna se parte en dos! (1) Pero si [quienes rechazan toda idea de la Última Hora] vieran un
signo [de su cercanía] le darían la espalda y dirían: “¡Un engaño que se
repite!” – (2) pues
están empeñados en desmentirla, y siguen sólo sus caprichos.Pero, al final,
todo revela su realidad. (3) Y
además, les han llegado numerosas noticias que deberían haber puesto freno [a
su arrogancia]; (4) [y
les fue ofrecida] una sabiduría de gran transcendencia: pero, [como] todas las
advertencias han sido en vano, (5) apártate
de ellos.El Día en que la Voz Convocante convoque [al hombre] a algo que la
mente no puede concebir, (6)emergerán
de sus tumbas, abatida la mirada, [moviéndose en tropeles] como langostas
arrastradas [por el viento], (7) corriendo
confusos hacia la Voz Convocante; [y] los que [ahora] niegan la verdad
exclamarán: “¡Este es un Día aciago!” (8) [MUCHO]
ANTES que esos [que ahora niegan la resurrección] la tachó de mentira el pueblo
de Noé; y desmintieron a Nuestro siervo y dijeron: “¡Está loco!” –y fue
rechazado. (9) Invocó,
entonces, a su Sustentador: “¡Realmente, estoy vencido; acude, pues, en mi
ayuda!” (10) Abrimos entonces las puertas del cielo a un agua torrencial, (11)
e hicimos que la tierra reventara en manantiales, de forma
que las aguas se encontraran para un fin prescrito: (12)
pero a él lo transportamos en aquella [nave] hecha de
[simples] tablas y clavos, (13) que navegó bajo Nuestra mirada: recompensa para aquel que había
sido rechazado con ingratitud. (14) Y, en verdad, hemos hecho que ese [arca, y toda nave flotante,]
quede para siempre como signo [de Nuestra gracia a los hombres]: ¿quién, pues,
está dispuesto a dejarse amonestar? (15) ¡Y qué severo castigo inflijo cuando son desoídas Mis
advertencias! (16) Por eso, hemos hecho en verdad este Qur’án fácil de tener
presente: ¿quién, pues, está dispuesto a dejarse amonestar? (17)
DESMINTIÓ la verdad [la tribu de] Aad: ¡y qué severo
castigo [les] infligí cuando fueron desoídas Mis advertencias! (18)
Ciertamente, desatamos contra ellos un furioso vendaval en
un día de amargo infortunio: (19) arrastraba a la gente como si fueran troncos de palmera
arrancados de cuajo: (20) pues, ¡qué severo castigo inflijo cuando son desoídas Mis
advertencias! (21) Por eso, hemos hecho en verdad este Qur’án fácil de tener
presente: ¿quién, pues, está dispuesto a dejarse amonestar? (22)
[Y LA TRIBU de] Zamud desmintió toda advertencia [Nuestra];
(23)
y dijeron: “¿Vamos a seguir a un simple mortal, a uno de
nosotros? ¡De hacerlo, ciertamente nos hundiríamos en el error y en la locura! (24)
¡Cómo! –de todos nosotros, ¿sólo a él le ha sido concedido
un recordatorio [divino]? ¡Qué va –es un embustero pretencioso!” (25)
[Y Dios dijo:] “¡Pronto sabrán quién es el embustero
pretencioso! (26)
[Albanian]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
U
afrua Çasti (Dita e Kijametit) dhe u ça Hëna! (1) E ata, sa herë shohin mrekulli, kthehen dhe thonë: “Magji e
përhershme!” (2) Ata
e përgënjeshtrojnë (të vërtetën) dhe pasojnë kënaqësitë e tyre, e çdo gjë,
madje, është e caktuar. (3) Dhe,
u patën ardhë atyre, me të vërtetë, lajme të cilat shpiejnë frikë, (4) (Kur’ani është) dijeni e përsosur – por paralajmërimi nuk u bëri
dobi, (5) andaj,
shmangu prej tyre! Në Ditën kur do t’i thërret ta kasneci (ftuesi) në diçka të
tmerrshme – (6)ata,
me sy të përulur dalin nga varret, thua se janë karkaleca të shpërndarë, (7) duke shpejtuar kah kasneci, e atëherë thonë mohuesit: “Kjo është
ditë e vështirë!” (8) Para
tyre (mekkasve) ka përgënjeshtruar populli i Nuhut: mohonin robin Tonë (Nuhun)
dhe thonin: “I çmendur!” – dhe e pengonin (në tregimin e Shpalljes). (9) Dhe, iu lut Zotit të vet: “Unë jam i mundur (prej popullit tim),
andaj Më ndihmo!” (10) Dhe, Ne ia kemi hapur dyert e qiellit me ujë (shi) të
rrëmbyeshëm, (11) dhe, i kemi hapur burimet e tokës, e u takuan ujërat për një
veprim që ka qenë i caktuar. (12) E, atë e bartëm (në barkën) prej dërrasave dhe gozhdave (13)
e cila lundronte nën kujdesin Tonë, - ky ishte shpërblim
për atë që ishte i përgënjeshtruar. (14) Dhe, Ne atë e kemi lënë si dokument, e a ka kush që këshillohet
(me të)? (15) dhe, çfarë ka qenë dënimi Im dhe paralajmërimet e Mia?! (16)
Në të vërtetë, Ne Kur’anin e kemi bërë të lehtë për
këshillim, – e a ka kush që këshillohet (me të)? (17) Dhe, Adi ka përgënjeshtruar (të vërtetën), - e çfarë ka qenë
dënimi Im dhe paralajmërimet e Mia?! (18) Ne u dërguam atyre në një ditë fatkeqe frymë të stuhieshme – të
pandërprerë – (19) e cila i nxirrte njerëzit (prej strehimeve të tyre), thuase të
ishin rrënjë të shkulura të hurmeve, (20) e, çfarë ka qenë dënimi Im dhe paralajmërimet e Mia?! (21)
Në të vërtetë, Ne, Kur’anin e kemi bërë të lehtë për
këshillim, - e a ka kush që këshillohet (me të)? (22) Dhe Themudi i përgënjeshtroi paralajmëruesit Tonë – (23)
ata thanë: “Vallë, a ta pasojmë një njeri nga mesi ynë?!
Atëherë, ne, me të vërtetë, do të ishim në rrugë të humbur dhe të çmendur. (24)
Vallë, në mesin (e sa) prej nesh, t’i dërgohet Shpallja
atij?! Jo, ai është gënjeshtar mendjemadh!” (25) Nesër (së shpejti), do ta dinë ata se kush është gënjeshtari
mendjemadh! (26)
[Tatar]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
Кыямәт
көне якынлашты һәм ай ярылды. (Мәккә мөшрикләренең соравы буенча ай икегә
ярылып Хира тавының ике ягыннан күренеп торды. Бу эш Мухәммәд г-мнең
пәйгамбәрлегенә табигый могҗиза иде, ләкин мөшрикләр үзләре сораган могҗизага
ышанмадылар, сихер диделәр.) (1) Әгәр ул кәферләр бер могҗизаны күрсәләр, аннан йөз чөерәләр,
инкяр итәләр һәм бу куәтле вә даими булган сихер диләр. (2)
Вә Коръәнне һәм расүлне ялганга тоттылар вә үзләренең
күңелләре теләгән нәрсәгә иярделәр, шуның өчен адаштылар. Бит һәр эш үз урынына
урнашучыдыр, ягъни Коръән белән гамәл кылмыйча адашкан кешенең урыны
җәһәннәмдер, Коръән белән гамәл кылып һидәятне тапкан мөэминнәрнең урыны
җәннәтдер. (3) Тәхкыйк аларга килде пәйгамбәрләрне ялганга тотучыларның
хәлләреннән хәбәрләр, анда булган гыйбрәтләрне аңлап Аллаһуга карышудан
тыелырга булганнар. (4) Бу Коръән камил вә ниһаять дәрәҗәгә ирешкүче хикмәттер, хикмәт
иясе булган Коръәнне ялганга тотучыларга, пәйгамбәрләрнең куркытуы ничек тәэсир
итсен. (5) Куркыту әсәр итми торган гафилләрдән кисет, Исрафил фәрештәнең
чакырган көнендә, бер бик куркынычлы мәхшәр көненә чакырганда. (6)Алар күзләре акайган хәлдә каберләреннән чыгарлар гүя таралган вә
аптыраган чикерткә кебиләрдер. (7) Алар чакыручыга йөгерерләр, кәферләр әйтерләр: "Бу
куркынычлы авыр көндер", – дип. (8) Мухәммәд г-мнән элек Нух кавеме Безнең колыбыз – Нух пәйгамбәрне
ялганга тоттылар вә: "Нух мәҗнүн, дивана", – диделәр, кәферләр Нухны
артык җәберләүләре сәбәпле, ул аларны дингә өндәүдән тыелды, туктады. (9)
Нух Раббысына дога кылды: "Тәхкыйк мин җиңелдем, ий
Раббым миңа ярдәм бир, алардан үч ал", – дип. (10)
Нух кавеменә каты яңгыр белән күк ишекләрен ачтык. (11)
Вә җир өстенә куәтле күп елгаларны агыздык, һәм күк суы
белән җир суы бергә кушылды Аллаһ тарафыннан тәкъдир ителгәнчә. (12)
Вә Нухны күтәрдек такталардан ясалып кадаклар белән
ныгытылган көймәгә. (13) Ул көймә йәрер Безнең ярдәмебез белән, күз алдыбызда кавеме аңа
көферлек кылган Нухка изге җәза булсын өчен шулай кылдык. (14)
Тәхкыйк калдырдык ул көймә вакыйгасын галәмәт этеп, әйә ул
галәмәтләрдән гыйбрәтләнеп Аллаһуга кайтучы бармы? (15)
Күрдеңме куркытуым вә ґәзабым аларга ничек булды! (16)
Тәхкыйк Коръәнне укырга җиңел вә мәгънәсен аңнарга ачык
кылдык, әйә Коръән белән вәгазьләнеп гамәл кылучы вә Коръән куркыткан ґәзабтан
куркучы бармы? (17) Гад кавеме пәйгамбәрләрне ялганга тотты, куркытуым һәм ґәзабым
аларга ничек булды! (18) Тәхкыйк җибәрдек аларга каты исүче җилне барчасына да каты шомлык
ирешкән көндә. (19) Ул җил кешеләрне йолкып алып очырадыр, гүя тамырыннан йолкынып
ташланган хөрмә агачы кеби булдылар. (20) Минем куркытуым һәм ґәзабым ничек булды аларга! (21)
Тәхкыйк Коръәнне укырга җиңел вә аңнарга ачык кылдык, әйә
Коръән белән вәгазьләнеп гамәл кылучы һәм Коръән куркыткан ґәзабтан куркучы
бармы? (22) Сәмуд кавеме куркытучы пәйгамбәрләрне ялганга тотты. (23)
Һәм әйттеләр: "Әйә, үз арабыздан булган кешегә
иярәбезме? Әгәр ул кешегә иярсәк ул вакытта без адашкан һәм гакылсыз булырбыз. (24)
Әллә аңа вәхий килгәнме безнең арабызда була торып? Бәлки
ул мин пәйгамбәр дигән кеше ялганчы һәм тәкәббер кешедер", – дип. (25)
Тиздән кыямәттә белерләр, кемнең ялганчы вә тәкәббер
икәнен! (26)
[Uyghur]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
قىیامەت
یېقىنلاشتى، ئای یېرىلدى (1)
(قۇرەیش کۇففارلىرى) بىرەر مۆجىزىنى کۆرسىلا (ئىماندىن) یۈز
ئۆرۈپ، بۇ «داۋاملاشقۇچى سېھىردۇر» دېیىشىدۇ (2) ئۇلار (پەیغەمبەر ئەلەیھىسسالامنى) ئىنکار قىلدى، نەپسى خاھىشلىرىغا
ئەگەشتى، (یاخشىلىقتىن یا یامانلىقتىن بولسۇن) ھەر ئىش (شۇ ئىشنىڭ ئەھلىنى
جەننەتکە یا دوزاخقا) ئورۇنلاشتۇرغۇچىدۇر (3) ئۇلار ھەقىقەتەن (قۇرئان) خەۋەرلىرىدىن ئىبرەت ئېلىنىدىغان مىقداردا
نەرسە کەلدى (4) مۇکەممەل ھېکمەت کەلدى، (اﷲ ئۇلارنى شەقى قىلغانلىقى ئۈچۈن) ئۇلارغا
ئاگاھلاندۇرۇشلارنىڭ پایدىسى بولمایدۇ (5) ئۇلاردىن یۈز ئۆرۈگىن، ئۇ کۈندە چاقىرغۇچى (یەنى ئىسراپىل) قىیىن ئىشقا
(یەنى ھېسابقا) چاقىرىدۇ (یەنى سۇر چالىدۇ) (6) ئۇلار (قورقۇنچتىن) تىکىلىپ قارىیالمىغان ھالدا گویا تارىلىپ کەتکەن
چېکەتکىدەک، قەبرىلىرىدىن چىقىپ کېلىدۇ (7) ئۇلار چاقىرغۇچىنىڭ ئالدىغا بویۇنلىرىنى سوزغان ھالدا یۈگرەیدۇ،
کاپىرلار: «بۇ قىیىن کۈندۇر» دەیدۇ (8) ئۇلاردىن بۇرۇن نۇھنىڭ قەۋمى ئىنکار قىلدى، ئۇلار بەندىمىزنى (یەنى
نۇھنى) ئىنکار قىلىپ، مەجنۇن دېدى. ئۇ (دىنغا دەۋەت قىلىشتىن) ھەیۋە بىلەن مەنئى
قىلىندى (9) ئۇ پەرۋەردىگارىڭغا: «ھەقىقەتەن مەن بوزەک قىلىندىم، یاردەم قىلغىن»
دەپ دۇئا قىلدى (10) ئاسماننىڭ دەرۋازىلىرىنى قویۇلۇپ یاغقۇچى یامغۇر بىلەن ئېچىۋەتتۇق (11)
زېمىندىن بۇلاقلارنى ئېتىلدۇرۇپ چىقاردۇق، (اﷲ تەقدىر قىلغان
ئۇلارنى غەرق قىلىپ ھالاک قىلىش) ئىشىغا بىنائەن، یامغۇر سۈیى بىلەن بۇلاق سۈیى
(بىر - بىرىگە) قوشۇلدى (12) نۇھنى تاختا ۋە مىخلار بىلەن یاسالغان کېمىگە سالدۇق (13)
کېمە بىزنىڭ ھىمایىمىز ئاستىدا ماڭاتتى، ئىنکار قىلىنغاننى
(یەنى نۇھنى) مۇکاپاتلاش ئۈچۈن (نۇھنىڭ قەۋمىنى غەرق قىلدۇق) (14)
ئۇنى (یەنى توپان بالاسىنى) ئىبرەت قىلىپ قالدۇردۇق، ئىبرەت
ئالغۇچى بارمۇ؟ (15) مېنىڭ ئازابىم ۋە ئاگاھلاندۇرۇشلىرىم قانداق ئىکەن! (16)
ھەقىقەتەن بىز قۇرئاننى ھىپزى ئۈچۈن ئاسان قىلدۇق، ئىبرەت
ئالغۇچى بارمۇ؟ (17) ئاد قەۋمى (پەیغەمبىرى ھۇدنى) ئىنکار قىلدى، مېنىڭ ئازابىم ۋە
ئاگاھلاندۇرۇشلىرىم قانداق ئىکەن! (18) شۈبھىسىزکى، ئۇلارنى بىز شۇملۇقى ئۈزۈلمەیدىغان شۇم کۈندە سوغۇق
بوران ئەۋەتىپ (ھالاک قىلدۇق)، بوران کىشىلەرنى (ئورۇنلىرىدىن یۇلۇپ کېتەتتى، گویا
ئۇلار قومۇرىۋېتىلگەن خورما کۆتەکلىرىدەک یاتاتتى (19–20) مېنىڭ ئازابىم ۋە ئاگاھلاندۇرۇشلىرىم قانداق ئىکەن! (21)
بىز ھەقىقەتەن قۇرئاننى ھىپزى ئۈچۈن ئاسان قىلدۇق، ئىبرەت
ئالغۇچى بارمۇ؟ (22) سەمۇد ئاگاھلاندۇرغۇچىلارنى (یەنى پەیغەمبەرلەرنى) یالغانغا چىقاردى
(23)
ئۇلار ئېیتتى: «ئارىمىزدىکى (بىزگە ئوخشاش) بىر ئادەمگە
ئەگىشەمدۇق؟ (ئۇنداق قىلساق) ئۇ چاغدا بىز ھەقىقەتەن گۇمراھلىققا ۋە ساراڭلىققا
مۇپتىلا بولىمىز (24) ئارىمىزدىن ئۇنىڭغا ۋەھیى نازىل قىلىندىمۇ؟ ھەرگىز ئۇنداق ئەمەس، ئۇ
یالغانچىدۇر، مۇتەکەببىردۇر» (25) ئۇلار ئەتە (یەنى ئاخىرەتتە) کىمنىڭ یالغانچى، مۇتەکەببىر
ئىکەنلىکىنى بىلىدۇ (26)
[Somali]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
Waxaa
dhawaatay Saacaddii (Qiyaame), dayixiina wuu dillaacay. (1) Hadday Gaaladu arkaan Aayad way ka jeedsadaan waxayna dhahaan waa
Sixir daran. (2) Way beeniyeen (Nabiga iyo xaqa) waxayna raaceen Hawadooda, amar
kastana wuxuu leeyahay meel uu ku sugnaado. (3) Waxaana ugu yimid dhab ahaan warar ku dheehan waano. (4)
Waana Xigmad xeel dheer, maxaysa tari udigidi. (5)
Ee iskaga jeedso (sugna) Maalinta mid dhawaaqaa uu ugu
yeedhi wax daran. (6)Aragooduna
wuu dullaysnaan waxayna ka soo bixi Qubuurahooda iyagood moodid Ayax faafay. (7)
Iyagoo u dagdagi dhawaaqaha xaggiisa, waxayna dhihi Gaaladu
kani waa Maalin daran. (8) Waxaa beeniyay (xaqa) iyaga hortood (Nabi) Nuux Qoomkiisii, waxay
beeniyeen Addonkanagii, waxayna dheheen wuu waalanyahay, waana la guulguulay,
«oo la canaantay». (9) Eebuuna tuugay inuu tabaryaryahay oo u gargaaro. (10)
Markaasaan ku furay Albaabbada Samada (Cirka) Biyo badanna
ka keenay. (11) Dhulkana Eebaa ka dillaaciyay ilo, wayna kulmeen biyihii amar la
qadaray dartiis. (12) Waxaanna ku xambaaray Nabi Nuux (Doon) Looxyo iyo Musbaarro leh. (13)
Kuna socota illalintanada si loo abaalmariyo cidda
Gaalowday. (14) Waxaan uga tagnay (yuu Eebe yidhi) Calaamad (lagu wantoobo) ee ma
jirtaa cid wacdoomi (oo wax xusuusan). (15) Seese yahay Caddib Eebe iyo digiddiisu. (16)
Waan fududaynnay Quraanka xusuus darteed ee ma jirtaa cid
wacdoomi. (17) Caadna way beenisay (xaqii), seese noqotay caddibaaddii Eebe iyo
u digitiisii. (18) Waxaan ku dirray korkooda dabayl qabaw daran Maalin baasaysan
dhexdeed oo Joogta ah. (19) Oo dadka siibaysa sida Timir gunteedii la rujiyay. (20)
Seese ahaa caddibaaddii Eebe iyo u digiddiisii. (21)
Waxaan ufududaynay Quraanka xusuus darteed ee ma jirtaa cid
ku wacdoomi. (22) Waxaa beenisay (xaqii) loogu digay Thamuud. (23)
Waxayna dheheen ma Ruux dad ah oo naga mid ah yaan
raacaynaa, markaas waxaan ku sugannahay baadi iyo dhibaato. (24)
Ma isagoo na dhexjoogaa waxyi lagu soo dajiyay, saas ma aha
ee waa beenbadane kibirlow ah. (25) Way ogaan doonaan barri cidda beenbadane kibirlow ah. (26)
[Italian]
بِسْمِ
اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
L'Ora
si avvicina e la luna si spacca. (1) Se vedono un segno, si sottraggono e dicono: “È una magia
continua!”. (2) Tacciano di menzogna e seguono le loro passioni, ma ogni Decreto
è prefissato. (3) Certamente sono giunte a loro storie che dovrebbero dissuaderli
[dal male], (4) consolidata saggezza. Ma gli avvertimenti non giovano [loro]. (5)
Distogliti da loro [o Muhammad]. Il Giorno in cui l'Araldo
chiamerà a qualcosa di orribile, (6) usciranno dalle tombe con gli occhi bassi, come locuste disperse (7)
e si precipiteranno impauriti verso l'Araldo. Diranno i
miscredenti: “Ecco un Giorno difficile”. (8) Prima di loro il popolo di Noè già tacciò di menzogna. Tacciarono
di menzogna il Nostro servo e dissero: “È un pazzo”. Lo diffidarono [dal predicare].
(9) Invocò il suo Signore: “Sono sopraffatto: fa' trionfare la Tua
causa”. (10) Spalancammo le porte del cielo ad un'acqua torrenziale, (11)
e da tutta la terra scaturirono sorgenti e le acque si
mescolarono in un ordine prestabilito. (12) E lo portammo su [quella fatta di] tavole e chiodi. (13)
Navigò sotto i Nostri occhi: fu il compenso per colui che
era stato rinnegato. (14) La lasciammo come segno. C'è qualcuno che se ne ricorda? (15)
Quale fu il Mio castigo, quali i Miei moniti ! (16)
Invero abbiamo reso facile il Corano, che vi servisse da
Monito. C'è qualcuno che rifletta [su di esso]? (17) Gli Âd tacciarono di menzogna. Quale fu il Mio castigo, quali i
Miei moniti! (18) Scatenammo contro di loro un vento tempestoso, durante un giorno
nefasto e interminabile; (19) strappava gli uomini come fossero tronchi di palme sradicate. (20)
Quale fu il Mio castigo! Quali i Miei moniti! (21)
Invero abbiamo reso facile il Corano, che vi servisse da
Monito. C'è qualcuno che rifletta [su di esso]? (22) I Thamûd tacciarono di menzogna gli ammonimenti; (23)
dissero: “Dovremmo seguire un solo mortale fra di noi?
Davvero in tal caso saremmo traviati e folli! (24) Ma come? Il Monito è stato affidato solo a lui tra [tutti] noi? È
un gran bugiardo, uno sfrontato!”. (25) Domani sapranno chi è il gran bugiardo, lo sfrontato! (26)