بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
[Language of the Quran-Arabic]
[Persian] [Russian] [English] [Dutch] [French] [German] [Hindi] [Chinese] [Japanese] [Spanish] [Albanian] [Tatar] [Uyghur] [Somali] [Italian]
سورة الفجر - الجزء الثلاثون
Al-Fajr- Juz 30
[Language of the Quran-Arabic]
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
وَالْفَجْرِ ﴿١﴾ وَلَیَالٍ عَشْرٍ ﴿٢﴾ وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿٣﴾ وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ﴿٤﴾ هَلْ فِی ذَٰلِکَ قَسَمٌ لِّذِی حِجْرٍ ﴿٥﴾ أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ ﴿٦﴾ إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿٧﴾ الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلَادِ ﴿٨﴾ وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿٩﴾ وَفِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتَادِ ﴿١٠﴾ الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلَادِ ﴿١١﴾ فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ ﴿١٢﴾ فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾ إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿١٤﴾ فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ ﴿١٥﴾ وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ﴿١٦﴾ کَلَّا ۖ بَل لَّا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ ﴿١٧﴾ وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿١٨﴾ وَتَأْکُلُونَ التُّرَاثَ أَکْلًا لَّمًّا ﴿١٩﴾ وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿٢٠﴾ کَلَّا إِذَا دُکَّتِ الْأَرْضُ دَکًّا دَکًّا ﴿٢١﴾ وَجَاءَ رَبُّکَ وَالْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا ﴿٢٢﴾ وَجِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّکْرَىٰ ﴿٢٣﴾
[Persian]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به سپیده دم سوگند، (۱) و به شبهای دهگانه، (۲) و به زوج و فرد، (۳) و به شب، هنگامی که (به سوی روشنایی روز) حرکت می‌کند سوگند (که پروردگارت در کمین ظالمان است)! (۴) آیا در آنچه گفته شد، سوگند مهمّی برای صاحبان خرد نیست؟! (۵) آیا ندیدی پروردگارت با قوم «عاد» چه کرد؟! (۶) و با آن شهر «اِرَم» باعظمت، (۷) همان شهری که مانندش در شهرها آفریده نشده بود! (۸) و قوم «ثمود» که صخره‌های عظیم را از (کنار) درّه می‌بریدند (و از آن خانه و کاخ می‌ساختند)! (۹) و فرعونی که قدرتمند و شکنجه‌گر بود، (۱۰) همان اقوامی که در شهرها طغیان کردند، (۱۱) و فساد فراوان در آنها به بار آوردند؛ (۱۲) به همین سبب خداوند تازیانه عذاب را بر آنان فرو ریخت! (۱۳) به یقین پروردگار تو در کمینگاه (ستمگران) است! (۱۴) امّا انسان هنگامی که پروردگارش او را برای آزمایش، اکرام می‌کند و نعمت می‌بخشد (مغرور می‌شود و) می‌گوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است!» (۱۵) و امّا هنگامی که برای امتحان، روزیش را بر او تنگ می‌گیرد (مأیوس می‌شود و) می‌گوید: «پروردگارم مرا خوار کرده است!» (۱۶) چنان نیست که شما می‌پندارید؛ شما یتیمان را گرامی نمی‌دارید، (۱۷) و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‌کنید، (۱۸) و میراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده می‌خورید، (۱۹) و مال و ثروت را بسیار دوست دارید (و بخاطر آن گناهان زیادی مرتکب می‌شوید)! (۲۰) چنان نیست که آنها می‌پندارند! در آن هنگام که زمین سخت در هم کوبیده شود، (۲۱) و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند، (۲۲) و در آن روز جهنم را حاضر می‌کنند؛ (آری) در آن روز انسان متذکّر می‌شود؛ امّا این تذکّر چه سودی برای او دارد؟! (۲۳)
[Russian]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
Клянусь зарею, (1) и десятью ночами, (2) и четом и нечетом, (3) и ночью, когда она движется! (4) Разве в этом - не клятва рассудительного? (5) Разве ты не видел, как поступил твой Господь с Адом, (6) Ирамом, обладателем колонн, (7) подобного которому не было создано в странах, (8) и самудитами, которые пробивали скалы в долине, (9) и с Фирауном, обладателем кольев, (10) которые творили нечестие в странах (11) и умножали там порчу? (12) Пролил на них Господь твой бич наказания. (13) Ведь Господь твой - в засаде. (14) А человек, когда испытает его Господь, почтит и облагодетельствует, тогда он говорит: "Господь мой почтил меня!" (15) А когда Он испытает его и определит ему пропитание, то он говорит: "Господь мой унизил меня!" (16) Так нет! Вы сами не почитаете сироту, (17) не поощряете покормить бедняка, (18) пожираете наследство едой настойчивой, (19) любите богатство любовью упорной. (20) Так нет! Когда будут распростерта земля плоско, (21) и придет твой Господь и ангелы рядами, (22) и приведут тогда геенну - в тот день вспомнит человек, но к чему ему воспоминание? (23)
[English]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
I CALL TO witness the dawn (1) And the Ten Nights, (2) The multiple and the one, (3) The night as it advances, (4) Is there not an evidence in this for those who have sense? (5) Have you not seen what your Lord did to the 'Ad (6) Of Eram with lofty pillars (erected as signposts in the desert), (7) The like of whom were never created in the realm; (8) And with Thamud who carved rocks in the valley; (9) And the mighty Pharaoh (10) Who terrorised the region, (11) And multiplied corruption. (12) So your Lord poured a scourge of punishment over them. (13) Your Lord is certainly in wait. (14) As for man, whenever his Lord tries him and then is gracious and provides good things for him, he says: "My Lord has been gracious to me." (15) But when He tries him by restraining his means, he says: "My Lord despises me." (16) No. In fact you are not generous to the orphans, (17) Nor do you urge one another to feed the poor, (18) And you devour (others') inheritance greedily, (19) And love wealth with all your heart. (20) Surely when We pound the earth to powder grounded, pounded to dust, (21) And comes your Lord, and angels row on row, (22) And Hell is brought near, that day will man remember, but of what avail will then remembering be? (23)
[Dutch]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
Bij de dageraad! (1) Bij tien nachten! (2) Bij even en oneven! (3) Bij de nacht wanneer hij afloopt! (4) Is dat zo geen eed voor wie verstand heeft? (5) Heb jij niet gezien hoe jouw Heer met de 'Aad gehandeld heeft? (6) Met Iram van de pilaren, (7) zoals er in het land nooit geschapen waren? (8) En de Thamoed die de rotsen in de vallei uithieuwen? (9) En met Fir'aun van de tentpinnen? (10) Die allen onbeschaamd in het land optraden? (11) En die toen steeds meer verderf brachten? (12) Toen liet God de gesel van de bestraffing over hen heen gaan. (13) Jouw Heer ligt in de hinderlaag. (14) Maar de mens zegt, wanneer zijn Heer hem op de proef stelt en hem dan mild behandelt en een aangenaam leven geeft: "Mijn Heer heeft mij mild behandeld." (15) Maar als Hij hem op de proef stelt en hem dan zijn levensonderhoud beperkt dan zegt hij: "Mijn Heer heeft mij vernederd." (16) Welnee, maar jullie behandelen de wees niet mild. (17) En jullie sporen elkaar niet aan de behoeftige voedsel te geven. (18) Jullie verteren het erfdeel gretig. (19) Jullie zijn volkomen verzot op bezit. (20) Maar nee, wanneer de aarde tot gruis vergruisd wordt (21) en jouw Heer en de engelen komen, in rij na rij, (22) en op die dag de hel gebracht wordt, op die dag laat de mens zich vermanen. Maar wat moet hij dan met de vermaning? (23)
[French]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
Par l'Aube! (1) Et par les dix nuits! (2) Par le pair et l'impair! (3) Et par la nuit quand elle s'écoule! (4) N'est-ce pas là un serment, pour un doué d'intelligence? (5) N'as-tu pas vu comment ton Seigneur a agi avec les 'Aad (6) [avec] Iram, [la cité] à la colonne remarquable, (7) dont jamais pareille ne fut construite parmi les villes? (8) et avec les Thamûd qui taillaient le rocher dans la vallée? (9) ainsi qu'avec Pharaon, l'homme aux épieux? (10) Tous, étaient des gens qui transgressaient dans [leurs] pays, (11) et y avaient commis beaucoup de désordre. (12) Donc, ton Seigneur déversa sur eux un fouet du châtiment. (13) Car ton Seigneur demeure aux aguets. (14) Quant à l'homme, lorsque son Seigneur l'éprouve en l'honorant et en le comblant de bienfaits, il dit: «Mon Seigneur m'a honoré». (15) Mais par contre, quand Il l'éprouve en lui restreignant sa subsistance, il dit: «Mon Seigneur m'a avili». (16) Mais non! C'est vous plutôt, qui n'êtes pas généreux envers les orphelins; (17) qui ne vous incitez pas mutuellement à nourrir le pauvre, (18) qui dévorez l'héritage avec une avidité vorace, (19) et aimez les richesses d'un amour sans bornes. (20) Prenez garde! Quand la terre sera complètement pulvérisée, (21) et que ton Seigneur viendra ainsi que les Anges, rang par rang, (22) et que ce jour-là, on amènera l'Enfer; ce jour-là, l'homme se rappellera. Mais à quoi lui servira de se souvenir? (23)
[German]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
Bei der Morgenröte (1) und bei den zehn Nächten (2) und beim (an Zahl) Geraden und Ungeraden (3) und bei der Nacht, wenn sie vergeht! (4) Ist hierin ein ausreichender Beweis für einen, der Verstand hat? (5) Hast du nicht gesehen, wie dein Herr mit den `Ad verfuhr (6) mit Iram, der Säulenreichen (7) dergleichen nicht erschaffen wurde in (anderen) Ländern? (8) Und den Tamud, die die Felsen im Tal aushöhlten? (9) Und Pharao mit seinen bodenfesten Bauten? (10) Denjenigen, die im Lande gewalttätig waren (11) und dort viel Verderbnis stifteten? (12) Darum ließ dein Herr die Geißel der Strafe auf sie schütten. (13) Wahrlich, dein Herr ist auf der Hut. (14) Wenn aber der Mensch von seinem Herrn geprüft wird, indem Er ihm Wohltaten erweist und Gnaden auf ihn häuft, dann sagt er: "Mein Herr hat mich gewürdigt." (15) Wenn Er ihn aber prüft, indem Er ihm seine Versorgung verkürzt, dann sagt er: "Mein Herr hat mich erniedrigt." (16) Nein, ihr seid nicht freigebig gegen die Waise (17) und treibt einander nicht an, den Armen zu speisen. (18) Und ihr verzehrt das Erbe (anderer) ganz und gar. (19) Und ihr liebt den Reichtum mit übermäßiger Liebe. (20) Nicht aber so wenn die Erde kurz und klein zermalmt wird (21) und dein Herr kommt und (auch) die Engel in Reihen auf Reihen (kommen) (22) und Gahannam an jenem Tage nahegebracht wird. An jenem Tage wird der Mensch bereit sein, sich mahnen zu lassen; aber was wird ihm dann das Mahnen nutzen? (23)
[Hindi]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
साक्षी है उषाकाल, (1) साक्षी है दस रातें, (2) साक्षी है युग्म और अयुग्म, (3) साक्षी है रात जब वह विदा हो रही हो (4) क्या इसमें बुद्धिमान के लिए बड़ी गवाही है? (5) क्या तुमने देखा नहीं कि तुम्हारे रब ने क्या किया आद के साथ, (6) स्तम्भों वाले 'इरम' के साथ? (7) वे ऐसे थे जिनके सदृश बस्तियों में पैदा नहीं हुए (8) और समूद के साथ, जिन्होंने घाटी में चट्टाने तराशी थी, (9) और मेखोवाले फ़िरऔन के साथ? (10) वे लोग कि जिन्होंने देशो में सरकशी की, (11) और उनमें बहुत बिगाड़ पैदा किया (12) अततः तुम्हारे रब ने उनपर यातना का कोड़ा बरसा दिया (13) निस्संदेह तुम्हारा रब घात में रहता है (14) किन्तु मनुष्य का हाल यह है कि जब उसका रब इस प्रकार उसकी परीक्षा करता है कि उसे प्रतिष्ठा और नेमत प्रदान करता है, तो वह कहता है, "मेरे रब ने मुझे प्रतिष्ठित किया।" (15) किन्तु जब कभी वह उसकी परीक्षा इस प्रकार करता है कि उसकी रोज़ी नपी-तुली कर देता है, तो वह कहता है, "मेरे रब ने मेरा अपमान किया।" (16) कदापि नहीं, बल्कि तुम अनाथ का सम्मान नहीं करते, (17) और न मुहताज को खिलान पर एक-दूसरे को उभारते हो, (18) और सारी मीरास समेटकर खा जाते हो, (19) और धन से उत्कट प्रेम रखते हो (20) कुछ नहीं, जब धरती कूट-कूटकर चुर्ण-विचुर्ण कर दी जाएगी, (21) और तुम्हारा रब और फ़रिश्ता (बन्दों की) एक-एक पंक्ति के पास आएगा, (22) और जहन्नम को उस दिन लाया जाएगा, उस दिन मनुष्य चेतेगा, किन्तु कहाँ है उसके लिए लाभप्रद उस समय का चेतना? (23)
[Chinese]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
誓以黎明， (1) 与十夜， (2) 与偶数和奇数， (3) 与离去的黑夜， (4) 对於有理智者，此中有一种盟誓吗？ (5) 难道你不知道你的主怎样惩治阿德人--- (6) 有高柱的伊赖姆人吗？ (7) 像那样的人，在别的城市里还没有被创造过的--- (8) 怎样惩治在山谷里凿石为家的赛莫德人， (9) 怎样惩治有武力的法老。 (10) 这等人曾在国中放肆， (11) 乃多行不义， (12) 故你的主把一种刑罚，倾注在他们身上。 (13) 你的主，确是监视的。 (14) 至於人，当他的主考验他，故优待他，而且使他过安逸生活的时候，他说：我的主优待我了。 (15) 当他考验他，故节约他的给养的时候，他说：我的主凌辱我了。 (16) 绝不然！但你们不优待孤儿， (17) 你们不以济贫相勉励， (18) 你们侵吞遗产， (19) 你们酷爱钱财。 (20) 绝不然！当大地震动复震动， (21) 你的主的命令，和排班的天神，同齐来临的时候， (22) 在那日，火狱将被拿来；在那日，人将觉悟，但觉悟於他有何裨益呢？ (23)
[Japanese]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
暁において， (1) 10夜において， (2) 偶数と奇数において， (3) 去り行く夜において（誓う）。 (4) 本当にこの中には，分別ある者への誓いがあるではないか。 (5) あなたはアッラーが，如何にアード（の民）を処分されたかを考えないのか， (6) 円柱の並び立つイラム（の都）のことを， (7) これに類するものは，その国において造られたことはなかったではないか。 (8) また谷間の岩に彫り込んだサムード（の民）や， (9) 杭のぬしフィルアゥン（のことを考えないのか）。 (10) これらは（凡て），その国において法を越えた者たちで， (11) その地に邪悪を増長させた。 (12) それであなたの主は，懲罰の鞭をかれらに浴びせかけられた。 (13) 本当にあなたの主は監視の塔におられる。 (14) さて人間は主が御試みのため，寛大にされ恵みを授けられると，かれは，「主は，わたしに寛大であられます。」と言う。 (15) だがかれを試み，御恵みを減らされる時は，「主はわたしを，軽視なさいます。」と言う。 (16) 断じていけない。いや，あなたがたは孤児を大切にしない。 (17) また貧者を養うために，互いに励まさない。 (18) しかも遺産を取り上げ，強欲を欲しい尽にする。 (19) またあなたがたは，法外な愛で財産を愛する。 (20) 断じていけない。大地が粉々に砕かれる時， (21) 主は，列また列の天使（を従え），来臨なされる。 (22) また地獄は，その日（目の当たりに）運ばれ，その日人間は反省するであろう。だが反省したとて，どうしてかれのためになろうか。 (23)
[Spanish]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
Juro por la aurora (1) y por las diez noches (2) y por el par y el impar (3) y por la noche cuando se retira. (4) ¿No es esto suficiente juramento para el que posee intelecto? (5) ¿No has visto lo que hizo tu Señor con la gente de Ad? (6) ¿Con Iram la de las columnas, (7) semejante a la cual no fue creada ninguna otra en la Tierra? (8) ¿Y con Zamud, que excavaron la roca en el valle? (9) ¿Y con Faraón, el señor de las estacas? (10) que se endiosaron en la Tierra (11) e incrementaron la corrupción en ella? (12) Así, tu Señor descargó con fuerza sobre ellos el látigo del castigo. (13) En verdad, tu Señor está siempre vigilante. (14) En cuanto al ser humano, cuando su Señor le pone a prueba honrándole y bendiciéndole, dice: «Mi Señor me ha honrado.» (15) Pero cuando le pone a prueba ajustándole la provisión, dice: «Mi Señor me ha humillado.» (16) ¡Pero no! Lo que sucede es que no sois generosos con el huérfano, (17) ni os estimuláis unos a otros a alimentar al necesitado (18) y devoráis las herencias con un apetito insaciable (19) y amáis las riquezas con un amor desaforado (20) ¡Pero no! Cuando la Tierra quede totalmente allanada (21) y venga tu Señor y los ángeles dispuestos en filas sucesivas (22) y se haga venir ese día al Infierno… Ese día, recordará el ser humano y de nada le servirá el recuerdo. (23)
[Albanian]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
Betohem në agimin, (1) dhe dhjetë netët, (2) dhe në të gjitha që janë çift e tek, (3) dhe natën që shkon, - (4) vallë, a nuk është ky betim për të mençurin? (5) Vallë, a nuk di ti se çka ka bërë Zoti yt me Adin, (6) e me banorët e qytetit Iremes, pronarë të pallatee madhështore, (7) çfarë nuk ka pasur askund tjetër; (8) dhe si i dënoi themudasit, të cilët kanë gëdhendur shkëmbinj në luginë, (9) dhe Faraonin – pronarin e shtyllave, (10) që kanë bërë zullum pa të drejtë në tokë (11) dhe shtonin ngatërresat, (12) andaj Zoti yt, e lëshoi mbi ta kamxhikun e dënimit (lloj-lloj dënimesh), (13) sepse, me të vërtetë, Zoti yt i pret ata në pusi (i përcjellë punët e tyre). (14) Por, Perëndia kur ta provojë njeriun e ta dhurojë me begati, (ai) thotë: “Zoti im është sjellë në mënyrë bujar endaj meje!” (15) E, kur ta provojë atë, duke ia munguar furnizimin, atëherë ai thotë: “Zoti im më ka poshtëruar”. (16) Jo, jo! Por ju nuk po i respektoni bonjakët, (17) dhe nuk po e nxitni njëri-tjetrin për t’i ushqyer të varfërit, (18) kurse trashëgiminë, e hani me lakmi të pangopur, (19) dhe dëshironi pasuri të pakufishme. (20) Por kjo nuk është mirë! Atëherë, kur Toka do të copëtohet në thërmia, (21) dhe kur do të arrijë urdhëri i Zotit tënd, e engjëjt të rreshtohen radhë pas radhe, (22) dhe atë Ditë kur afrohet (prezentohet) skëterra; atëherë njeriu do të kujtohet – por ç’dobi?! (23)
[Tatar]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
Таң белән. (1) Вә ун төн белән ант итәм, ун төннән мырад зәл хиҗҗә аеның әүвәлге ун төннәредер, яки рамадан аеның ахыргы ун төннәредер. (2) Корбан көне һам ґәрәфа көне белән яки мәхлук һәм халык белән ант итәмен. (3) Вә төн белән ант итәм, һәркайчан ул төн үтеп китсә. (4) Бу зекер ителгән нәрсәләрдә гакыл ияләре өчен чын ант бар түгелме? (5) Әйә күрмисеңме Раббың Гад кавемен ни кылды, ягъни һәлак кылмадымы? (6) Гад кавеменең бабалары озын баганалар кеби озын вә куәтле кавем иделәр. (7) Алар кеби эре кешеләр шәһәрләрдә халык ителмәделәр, шулай булса да Аллаһ ґәзабына каршы тора алмадылар – һәммәсе һәлак булдылар. (8) Вә Сәмуд кавемен ни кылды, алар вади дигән җирдә ташны кисеп бөек өйләр бина кылдылар. (9) Вә Фиргаунгә ни кылды, кадаклар иясе ул Фиргаун, ягъни хатыны Асияне Аллаһуга иман китергән өчен кадаклар белән ґәзаблап үтерде. (10) Ул Гад, Сәмуд вә Фиргаун шәһәрләрдә алар явызлыкны күп кылдылар. (11) Вә, фәсәд золым эшләрне күп эшләделәр. (12) Раббың аларга койды ґәзаб камчысын. (13) Тәхкыйк синең Раббың фәсәд кылучы залимнәрне күзәтүче һәм аларны тотучыдыр. (14) Әмма адәм баласы Раббысы аны дөнья байлыгы илә мүбтәлә кылса һәм дөнья эшләрендә кешеләр арасында хөрмәтле итсә, ул мине Аллаһ хөрмәтләде, дип, дөнья байлыгы белән генә үзен Аллаһуның дусты саныйдыр. (15) Вә әмма Раббысы аның ризыгың кылып, ярлылык белән мүбтәлә итсә, ул Раббым мине хур итте, диядер. (16) Юк кешенең Аллаһ каршында хөрмәте дөнья байлыгы белән түгел, бәлки чын иман, хак дин һәм изге гамәлләр беләндер. Хур булуы да ярлылык белән түгел, бәлки имансыз, динсез булу белән һәм нәфескә ияреп азгынлык кылу беләндер. Бәлки сез ятимнәрне хөрмәтләмисез. (17) Бай булсагыз фәкыйрьләрне ашатырга, аларга мал бирергә кызыкмыйсыз һәм башкаларны да кызыктырмыйсыз. (18) Һәм мирас малын, ягъни үлгән кешедән калган мал – тол хатын вә ятимнәр хакыдыр, сез шул малның хәрам икәнен тикшермәстән ашый бирәсез. (19) Вә дөнья малын бик нык сөю белән сөясез. (20) Юк, шәригатьне бозмагыз, мирас малын ашамагыз, әгәр җир каты тетрәү белән тетрәсә. (21) Вә Раббыңның әмере килсә, вә фәрештәләр саф-саф булып килеп бассалар. (22) Вә ул көндә җәһәннәм китерелсә, менә шул көндә адәм баласының исенә төшер, алданганын белер, вәгазьләнергә бик теләр, ләкин эш узган булыр, кайда инде аңа хәзер искәрү, уяну файда бирсен? (23)
[Uyghur]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سۈبھى بىلەن، (زۇلھەججىنىڭ دەسلەپکى) ئون کېچىسى، بىلەن قۇربانلىق کۈنى بىلەن، قەسەمکى، (کاپىرلارغا ئازاب قىلىمىز) (1–4) ئەقىل ئىگىسىگە بۇنىڭدا (یەنى یۇقىرىقى نەرسىلەردە قانائەتلىنەرلىک) قەسەم بارمۇ؟ (5) پەرۋەردىگارىڭنىڭ ئاد - کۈچلۈک ئىرەمنى قانداق جازالىغانلىقىنى کۆرمىدىڭمۇ؟ (6–7) بۇنداق ئادەملەر باشقا شەھەرلەردە یارىتىلمىغان ئىدى (8) شۇنىڭدەک ۋادىقورادا تاشلارنى کېسىپ (ئۆیلەرنى بىنا قىلغان) سەمۇدنى اﷲ قانداق جازالىدى (9) شۇنىڭدەک قۇزۇقلار ئىگىسى پىرئەۋننى قانداق جازالىدى (10) ئۇلار شەھەرلەردە (زۇلۇم قىلىشتا) ھەددىدىن ئاشتى (11) ئۇ یەرلەردە بۇزغۇنچىلىقنى کۆپ قىلدى (12) پەرۋەردىگارىڭ ئۇلارغا قاتتىق ئازابنى نازىل قىلدى (13) پەرۋەردىگارىڭ (بەندىلەرنى) ئەلۋەتتە کۆزىتىپ تۇرغۇچىدۇر (14) پەرۋەردىگارى ئىنساننى سىناپ ئەزىز قىلسا ۋە ئۇنىڭغا نېمەت بەرسە، ئۇ پەرۋەردىگارىم مېنى ئەزىز قىلدى» دەیدۇ (15) پەرۋەردىگارى ئىنساننى سىناپ رىزقنى تار قىلسا، ئۇ: «پەرۋەردىگارىم مېنى خار قىلدى» دەیدۇ (16) ھەرگىز ئۇنداق ئەمەس، سىلەر یېتىمنى ھۆرمەت قىلمایسىلەر (17) بىر - بىرىڭلارنى مىسکىنگە ئاش، نان بېرىشکە تەرغىب قىلمایسىلەر (18) مىراسنى (ھالال–ھارام دېمەستىن) ھە دەپ یەیسىلەر (19) مالنى (ھېرىسلىق بىلەن) ناھایىتى دوست تۇتىسىلەر (20) (ئى غاپىللار!) بۇنىڭدىن یېنىڭلار، زېمىن ئارقىمۇئارقا تەۋرىتىلگەن چاغدا (21) پەرۋەردىگارىڭ کەلگەن ۋە پەرىشتىلەر سەپ - سەپ بولۇپ کەلگەن چاغدا (22) (گۇناھکارلارنى کۆرۈش ئۈچۈن) جەھەننەم کەلتۈرۈلگەن چاغدا، شۇ کۈندە ئىنسان (یەنى کاپىر) (دۇنیادىکى قىلمىشلىرىنى) ئەسلەیدۇ، (بۇ چاغدا) ئەسلىگەننىڭ ئۇنىڭغا نېمە پایدىسى بولسۇن (23)
[Somali]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
Eebe wuxuu ku dhaartay Waabariga. (1) Iyo Habenanada Tobanka ah (Arrafo). (2) Iyo Tirada siman iyo tan is dheer. (3) Iyo Habeenku markuu tagayu. (4) Miyayna arrintaasu ahayn wax loogu dhaarto Qof caqli leh. (5) Ma ku soo Gaadhay sida Eebahaa ku falay Caad. (6) Ee ahaa Irama xooggana lahaa. (7) Wax la mid ahna aan iugu abuurin dhulka. (8) Iyo Thamuud-kii ahaa dhagaxa kuwa ku jarjara Waadiga. (9) lyo Fircoonkii dhakawyada lahaa. (10) kuwiina ahaa ku xadgudbay dhulka. (11) 12 Kuna badiyay dhexdiisa fassaadka. (12) Markaasaana Eeba ku shubay Caddibaad daran. (13) Maxaayeelay Eebe waa u darbanyahay (abaalmarinta). (14) Marks Eebe Dadka imtixaano xoolana ugu nicmeeyo wuxuu dhihi (kan xun) waa lai sharrifay (isagoo faani). (15) Haddiise Eebe imtixaano oo Xoolaha ku yareeyo wuxuu dhihi Eebaa i dulleeyay. (16) Saas ma aha ee waxaydaan dhaqaalaynayn Agoonka. (17) Mana fartaan in masaakiinta wax la siiyo. (18) Waxaadna aad u cuntaan dhaxal xaq darro. (19) Xoolahana waxaad u jeceshihiin si daran. (20) Saas ma aha ee marka dhulka la burburiyo. (21) Eebe iyo Malaguna la yimaaddo amarkiisa Malaa'igtoo safan. (22) Naarta Jahannamana Maalintaas la keeno, Dadku waxay xusuusan waxay faleen, Maxayse xusuusi tari. (23)
[Italian]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
Per l'alba, (1) per le dieci notti, (2) per il pari e per il dispari (3) e per la notte quando trascorre. (4) Non è questo un giuramento per chi ha intelletto? (5) Non hai visto come il tuo Signore ha trattato gli Âd? (6) e Iram dalla colonna, (7) senza eguali tra le contrade, (8) e i Thamûd che scavavano la roccia nella vallata (9) e Faraone, quello dei pali? (10) [Tutti] costoro furono ribelli nel mondo (11) e seminarono la corruzione, (12) e il tuo Signore calò su di loro la frusta del castigo. (13) In verità il tuo Signore è all'erta. (14) Quanto all'uomo, allorché il suo Signore lo mette alla prova onorandolo e colmandolo di favore, egli dice: “Il mio Signore mi ha onorato”. (15) Quando invece lo mette alla prova lesinando i Suoi doni, egli dice: “Il mio Signore mi ha umiliato”. (16) No, siete voi che non onorate l'orfano, (17) che non vi sollecitate vicendevolmente a nutrire il povero, (18) che divorate avidamente l'eredità (19) e amate le ricchezze d'amore smodato. (20) No, quando la terra sarà polverizzata, in polvere fine, (21) e verranno il tuo Signore e gli angeli schiere su schiere, (22) in quel Giorno sarà avvicinata l'Inferno, in quel Giorno l'uomo si rammenterà. Ma a cosa gli servirà rammentarsi? (23)
