حرمت ریختن خون انسان- Killing 3

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 [Language of the Quran-Arabic]

[Persian]   [Russian]   [English]  [Dutch]   [French]   [German]   [Hindi]  [Chinese]   [Japanese]   [Spanish]   [Albanian]   [Tatar]  [Uyghur]    [Somali]   [Italian]

 

 

سورة الحج – الجزءالسابع عشر

Al-Hajj- Juz 17

[Language of the Quran-Arabic]

أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ ﴿٣٩﴾ الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِم بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّـهُ ۗ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّـهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّـهِ کَثِیرًا ۗ وَلَیَنصُرَنَّ اللَّـهُ مَن یَنصُرُهُ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ ﴿٤٠﴾ الَّذِینَ إِن مَّکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّکَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنکَرِ ۗ وَلِلَّـهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ ﴿٤١﴾ وَإِن یُکَذِّبُوکَ فَقَدْ کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَثَمُودُ ﴿٤٢﴾ وَقَوْمُ إِبْرَاهِیمَ وَقَوْمُ لُوطٍ ﴿٤٣﴾ وَأَصْحَابُ مَدْیَنَ ۖ وَکُذِّبَ مُوسَىٰ فَأَمْلَیْتُ لِلْکَافِرِینَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ ۖ فَکَیْفَ کَانَ نَکِیرِ ﴿٤٤﴾ فَکَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ أَهْلَکْنَاهَا وَهِیَ ظَالِمَةٌ فَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَبِئْرٍ مُّعَطَّلَةٍ وَقَصْرٍ مَّشِیدٍ ﴿٤٥﴾ أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَتَکُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ یَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آذَانٌ یَسْمَعُونَ بِهَا ۖ فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَلَـٰکِن تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِی فِی الصُّدُورِ ﴿٤٦﴾

 

 [Persian]

به کسانی که جنگ بر آنان تحمیل گردیده، اجازه جهاد داده شده است؛ چرا که مورد ستم قرار گرفته‌اند؛ و خدا بر یاری آنها تواناست. (۳۹) همانها که از خانه و شهر خود، به ناحق رانده شدند، جز اینکه می‌گفتند: «پروردگار ما، خدای یکتاست!» و اگر خداوند بعضی از مردم را بوسیله بعضی دیگر دفع نکند، دیرها و صومعه‌ها، و معابد یهود و نصارا، و مساجدی که نام خدا در آن بسیار برده می‌شود، ویران می‌گردد! و خداوند کسانی را که یاری او کنند (و از آیینش دفاع نمایند) یاری می‌کند؛ خداوند قوی و شکست ناپذیر است. (۴۰) همان کسانی که هر گاه در زمین به آنها قدرت بخشیدیم، نماز را برپا می‌دارند، و زکات می‌دهند، و امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند، و پایان همه کارها از آن خداست! (۴۱) اگر تو را تکذیب کنند، (امر تازه‌ای نیست؛) پیش از آنها قوم نوح و عاد و ثمود (پیامبرانشان را) تکذیب کردند. (۴۲) و همچنین قوم ابراهیم و قوم لوط؛ (۴۳) و اصحاب مدین (قوم شعیب)؛ و نیز موسی (از سوی فرعونیان) تکذیب شد؛ امّا من به کافران مهلت دادم، سپس آنها را مجازات کردم. دیدی چگونه (عمل آنها را) انکار نمودم (و چگونه به آنان پاسخ گفتم)؟! (۴۴) چه بسیار شهرها و آبادیهایی که آنها را نابود و هلاک کردیم در حالی که (مردمش) ستمگر بودند، بگونه‌ای که بر سقفهای خود فروریخت! (نخست سقفها ویران گشت؛ و بعد دیوارها بر روی سقفها!) و چه بسیار چاه پر آب که بی‌صاحب ماند؛ و چه بسیار قصرهای محکم و مرتفع! (۴۵) آیا آنان در زمین سیر نکردند، تا دلهایی داشته باشند که حقیقت را با آن درک کنند؛ یا گوشهای شنوایی که با آن (ندای حق را) بشنوند؟! چرا که چشمهای ظاهر نابینا نمی‌شود، بلکه دلهایی که در سینه‌هاست کور می‌شود. (۴۶)

 

 [Russian]

Дозволено тем, с которыми сражаются, за то, что они обижены... Поистине, Аллах может помочь им, - (39) тем, которые изгнаны из своих домов без права, разве только за то, что они говорили: "Господь наш - Аллах". И если бы не защита Аллахом людей одних другими, то разрушены были бы скиты, и церкви, и места молитвы, и места поклонения, в которых поминается имя Аллаха много. Поможет Аллах тому, кому Он поможет, - ведь Аллах силен, славен! (40) тем, кто - если Мы их укрепляем на земле - поддерживают молитву, и дают очищение, и приказывают ведомое, и удерживают от неодобряемого. К Аллаху - завершение дел! (41) Если они считают тебя лжецом, то до них считали лжецами (пророков) народ Нуха, и Ад, и Самуд, (42) и народа Ибрахима, и народ Лута, (43) и обитатели Мадйана; лжецом был объявлен Муса. Я отсрочил неверным, потом схватил их, каково было Мое негодование! (44) И сколько селений Мы погубили, когда они были неправедны! И вот они сокрушились на своих основаниях! Сколько колодцев опустевших и замков воздвигнутых! (45) Неужели ж они не ходили по земле, чтобы у них оказались сердца, которыми они разумеют, или уши, которыми они слушают? Ведь не слепы взоры, а слепы сердца, которые в груди. (46)

 

[English]

PERMISSION [to fight] is given to those against whom war is being wrongfully waged and, verily, God has indeed the power to succour them -: (39) those who have been driven from their homelands against all right for no other reason than their saying. “Our Sustainer is God!” For, if God had not enabled people to defend themselves against one another, all] monasteries and churches and synagogues and mosques - in [all of] which Gods name is abundantly extolled - would surely have been destroyed [ere now]. And God will most certainly succour him who suc­cours His cause: for, verily, God is most powerful, almighty, (40) [well aware of] those who, [even] if We firmly establish them on earth, remain constant in prayer, and give in charity, and enjoin the doing of what is right and forbid the doing of what is wrong; but with God rests the final outcome of all events. (41) AND IF THEY [who are bent on denying the truth] give thee the lie, [O Muhammad, remember that, long] before their time, the people of Noah and [the tribes of] Ad and Thamud gave the lie [to their prophets], (42) as did the people of Abraham, and the people of Lot, (43) and the dwellers of Madyan; and [so, too,] Moses was given the lie [by Pharaoh]. And [in every ease] I gave rein, for a while, to the deniers of the truth: but then I took them to task - and how awesome was My denial [of them,]! (44) And how many a township have We destroyed because it had been immersed in evildoing - and now they [all] lie deserted, with their roofs caved in! And how many a well lies abandoned, and how many a castle that [once] stood high! (45) Have they, then, never journeyed about the earth, letting their hearts gain wisdom, and causing their ears to hear? Yet, verily, it is not their eyes that have become blind - but blind have become the hearts that are in their breasts! (46)

 

[Dutch]

Aan hen is verlof gegeven, de wapenen tegen de ongeloovigen op te vatten, als zij onrechtvaardig door hen vervolgd worden (en God is zekerlijk in staat hen te ondersteunen). (39) Die onrechtvaardig uit hunne woningen werden verjaagd, en om geene andere redenen, dan dat zij zeggen: Onze Heer is God! Indien God het geweld van sommige menschen niet door andere had verijdeld, waarlijk, dan zouden kloosters, kerken, synagogen en de tempels der Moslems, waarin de naam van God dikwijls wordt herdacht, geheel verwoest zijn. En God zal zekerlijk dengeen ondersteunen, die zich aan zijne zijde zal bevinden; want God is sterk en machtig. (40) En hij zal degenen ondersteunen, die, als wij hen op aarde nederzetten, het gebed in acht nemen en aalmoezen geven, en bevelen wat rechtvaardig en verbieden wat onrechtvaardig is. En aan God staat het einde van alle dingen. (41) Indien zij u, o Mahomet! van bedrog beschuldigen, neem dan in aanmerking, dat, vóór hen, het volk van Noach en de stammen van Ad en Thamoed (42) En het volk van Abraham en het volk van Lot (43) En de bewoners van Madian hunne profeten van bedrog beschuldigden; ook Mozes werd van leugen beschuldigd; en ik verleende een groot uitstel aan de ongeloovigen, maar daarna kastijdde ik hen; en hoe vreeselijk was de verandering welke ik in hunnen toestand bracht! (44) Hoevele steden hebben wij verwoest, die goddeloos waren en die thans onder hare eigene bouwvallen zijn begraven. En hoevele bronnen en trotsche kasteelen werden er niet verlaten? (45) Reisden zij niet door het land? En hebben zij geene harten om er mede te begrijpen, en ooren om er mede te hooren? Waarlijk, hunne oogen zijn voor deze niet blind, maar de harten, die zich in hunne borsten bevinden zijn blind. (46)

 

 [French]

Autorisation est donnée à ceux qui sont attaqués (de se défendre) - parce que vraiment ils sont lésés; et Allah est certes Capable de les secourir - (39) ceux qui ont été expulsés de leurs demeures, - contre toute justice, simplement parce qu'ils disaient: «Allah est notre Seigneur». - Si Allah ne repoussait pas les gens les uns par les autres, les ermitages seraient démolis, ainsi que les églises, les synagogues et les mosquées où le nom d'Allah est beaucoup invoqué. Allah soutient, certes, ceux qui soutiennent (Sa Religion). Allah est assurément Fort et Puissant, (40) ceux qui, si Nous leur donnons la puissance sur terre, accomplissent la Salât, acquittent la Zakât, ordonnent le convenable et interdisent le blâmable. Cependant, l'issue finale de toute chose appartient à Allah. (41) Et s'ils te traitent de menteur, [sache que] le peuple de Noé, les 'Aad, les Tamûd avant eux, ont aussi crié au mensonge (à l'égard de leurs messagers), (42) de même que le peuple d'Abraham, le peuple de Lot. (43) et les gens de Madyan. Et Moïse fut traité de menteur. Puis, J'ai donné un répit aux mécréants; ensuite Je les ai saisis. Et quelle fut Ma réprobation! (44) Que de cités, donc, avons-Nous fait périr, parce qu'elles commettaient des tyrannies. Elles sont réduites à des toits écroulés: Que de puits désertés! Que de palais édifiés (et désertés aussi)! (45) Que ne voyagent-ils sur la terre afin d'avoir des cœurs pour comprendre, et des oreilles pour entendre? Car ce ne sont pas les yeux qui s'aveuglent, mais, ce sont les cœurs dans les poitrines qui s'aveuglent. (46)

 

 

[German]

Die Erlaubnis (, sich zu verteidigen,) ist denen gegeben, die bekämpft werden, weil ihnen Unrecht geschah - und Allah hat wahrlich die Macht, ihnen zu helfen - (39) jenen, die schuldlos aus ihren Häusern vertrieben wurden, nur weil sie sagten: "Unser Herr ist Allah." Und wenn Allah nicht die einen Menschen durch die anderen zurückgehalten hätte, so wären gewiß Klausen, Kirchen, Synagogen und Moscheen, in denen der Name Allahs oft genannt wird, niedergerissen worden. Und Allah wird sicher dem beistehen, der Ihm beisteht. Allah ist wahrlich Allmächtig, Erhaben. (40) Jenen, die, wenn Wir ihnen auf Erden die Oberhand gegeben haben, das Gebet verrichten und die Zakah entrichten und Gutes gebieten und Böses verbieten (, steht Allah bei) Und Allah bestimmt den Ausgang aller Dinge. (41) Wenn sie dich der Lüge bezichtigen, so waren schon vor ihnen das Volk Noahs und die `Ad und die Tamud Verleugner (42) sowie auch das Volk Abrahams und das Volk Lots (43) und die Bewohner von Madyan. Auch Moses wurde der Lüge bezichtigt. Ich gewährte alsdann den Ungläubigen Aufschub; dann erfaßte Ich sie, und wie war es mit der Verleugnung! (44) Wie so manche Stadt haben Wir zerstört, weil sie voll des Frevels war, daß sie nunmehr in Trümmern steht, und (wie so) manch verlassenen Brunnen und manch hochragendes Schloß (haben Wir zerstört)! (45) Sind sie denn nicht im Lande umhergereist, so daß sie Herzen haben könnten, um zu begreifen, oder Ohren, um zu hören? Denn wahrlich, es sind ja nicht die Augen, die blind sind, sondern blind sind die Herzen in der Brust. (46)

 

 [Hindi]

अनुमति दी गई उन लोगों को जिनके विरुद्ध युद्ध किया जा रहा है, क्योंकि उनपर ज़ुल्म किया गया - और निश्चय ही अल्लाह उनकी सहायता की पूरी सामर्थ्य रखता है। - (39) ये वे लोग है जो अपने घरों से नाहक़ निकाले गए, केवल इसलिए कि वे कहते है कि "हमारा रब अल्लाह है।" यदि अल्लाह लोगों को एक-दूसरे के द्वारा हटाता न रहता तो मठ और गिरजा और यहूदी प्रार्थना भवन और मस्जिदें, जिनमें अल्लाह का अधिक नाम लिया जाता है, सब ढा दी जातीं। अल्लाह अवश्य उसकी सहायता करेगा, जो उसकी सहायता करेगा - निश्चय ही अल्लाह बड़ा बलवान, प्रभुत्वशाली है (40) ये वे लोग है कि यदि धरती में हम उन्हें सत्ता प्रदान करें तो वे नमाज़ का आयोजन करेंगे और ज़कात देंगे और भलाई का आदेश करेंगे और बुराई से रोकेंगे। और सब मामलों का अन्तिम परिणाम अल्लाह ही के हाथ में है (41) यदि वे तुम्हें झुठलाते है तो उनसे पहले नूह की क़ौम, आद और समूद (42) और इबराहीम की क़ौम और लूत की क़ौम (43) और मदयनवाले भी झुठला चुके है और मूसा को भी झूठलाया जा चुका है। किन्तु मैंने इनकार करनेवालों को मुहलत दी, फिर उन्हें पकड़ लिया। तो कैसी रही मेरी यंत्रणा! (44) कितनी ही बस्तियाँ है जिन्हें हमने विनष्ट कर दिया इस दशा में कि वे ज़ालिम थी, तो वे अपनी छतों के बल गिरी पड़ी है। और कितने ही परित्यक्त (उजाड़) कुएँ पड़े है और कितने ही पक्के महल भी! (45) क्या वे धरती में चले फिरे नहीं है कि उनके दिल होते जिनसे वे समझते या (कम से कम) कान होते जिनसे वे सुनते? बात यह है कि आँखें अंधी नहीं हो जातीं, बल्कि वे दिल अंधे हो जाते है जो सीनों में होते है (46)

 

[Chinese]

被进攻者，已获得反抗的许可，因为他们是受压迫的。 真主对于援助他们，确是全能的。 (39) 他们被逐出故乡，只因他们常说：我们的主是真主。 要不是真主以世人互相抵抗，那么许多修道院、礼拜堂、犹太会堂， 清真寺--其中常有人记念真主之名的建筑物--必定被人破坏了。凡扶助真主的大道者， 真主必定扶助他；真主确是至强的，确是万能的。 (40) 如果我使那些人在地面上得势，他们将谨守拜功，完纳天课，劝善戒恶。万事的结局只归真主。 (41) 如果他们否认你，那末，在他们之前，否认使者的已有努哈的宗族、阿德人、赛莫德人、 (42) 易卜拉欣的宗族、鲁特的宗族、 (43) 麦德彦人；穆萨也曾否认过。我优容不信道者，随后我惩治了他们； 我的谴 责是怎样的呢？ (44) 有许多城市居民不义，而我毁灭他们，地上屋顶尚存， 并且有若干被遗弃的水井和被建成的大厦。 (45) 难道他们没有在大地上旅行，因而有心可以了解，或者有耳可以听闻吗？因为肉眼不盲，胸中的心眼却盲了。 (46)

 

[Japanese]

戦いをし向ける者に対し（戦闘を）許される。それはかれらが悪を行うためである。アッラーは，かれら（信者）を力強く援助なされる。 (39) （か れらは）只「わたしたちの主はアッラーです。」と言っただけで正当な理由もなく，その家から追われた者たちである。アッラーがもし，或る人びとを外の者に より抑制されることがなかったならば，修道院も，キリスト教会も，ユダヤ教堂も，またアッラーの御名が常に唱念されているマスジド（イスラームの礼拝堂） も，きっと打ち壊されたであろう。アッラーは，かれに協力する者を助けられる。本当にアッラーは，強大で偉力ならびなき方であられる。 (40) （かれに協力する者とは）もしわれの取り計いで地上に（支配権を）確立すると礼拝の務めを守り，定めの喜捨をなし，（人びとに）正義を命じ，邪悪を禁ずる者である。本当に凡ての事の結末は，アッラーに属する。 (41) 仮令かれらが，あなたを虚言の徒であるとしても，かれら以前にも，ヌーフの民も，アードもサムードも（その預言者を）信じなかった。 (42) またイブラーヒームの民も，ルートの民も， (43) マドヤンの住民も（信じなかった）。またムーサーも拒否された。それでもわれは不信者に猶予を与え，結局かれらに懲罰を与えた。われの拒否はどんなものであったのか。 (44) われはをかれらが悪を行っている間に，如何に多くの町を滅ぼしたことであろうか。それらは，屋根を下にして倒れ潰れた。また（如何に多くの）井戸や堅固な城が見捨てられたことであろうか。 (45) かれらは心に梧りが開けるよう，またその耳が聞くように，地上を旅しなかった。本当に盲人となったのは，かれらの視覚ではなく，寧ろ胸の中の心なのである。 (46)

 

[Spanish]

LES ESTÁ PERMITIDO [combatir] a aquellos que son víctimas de una agresión injusta --y, ciertamente, Dios tiene en verdad poder para auxiliarles-- : (39) aquellos que han sido expulsados de sus hogares, contra todo derecho, sólo por haber dicho: "¡Nuestro Sustentador es Dios!"Pues, si Dios no hubiera permitido que la gente se defendiera a sí misma unos contra otros, [todos] los monasterios, iglesias, sinagogas y mezquitas --en [todos] los cuales se menciona el nombre de Dios en abundancia-- habrían sido [ya] destruidos.Y Dios, sin duda, ha de auxiliar a quien auxilia a Su causa: pues, ciertamente, Dios es en verdad fuerte, todopoderoso, (40) [consciente de] aquellos que, [aun] cuando los establecemos firmemente en la tierra, son constantes en la oración, dan limosna, ordenan la conducta recta y prohiben la conducta inmoral; y a Dios se remite el desenlace de todos los asuntos. (41) Y SI [quienes están empeñados en negar la verdad] te desmienten, [Oh Muhámmad, recuerda que, mucho] antes de tu tiempo, el pueblo de Noé y [las tribus de] Aad y Zamud desmintieron [ya a sus profetas], (42) como hizo el pueblo de Abraham, y el pueblo de Lot, (43) y los habitantes de Madián; y [también] Moisés fue desmentido [por Faraón].Y [en cada caso] di rienda suelta, por un tiempo, a los que negaban la verdad: pero luego hice presa en ellos --y, ¡qué terrible fue Mi repudio [de ellos]! (44) Y, ¡cuántas ciudades hemos destruido por estar inmersas en la iniquidad --y ahora yacen en ruinas, hundidos sus techos! Y, ¡cuántos pozos quedaron abandonados, y cuántos elevados castillos! (45) ¿Acaso no han viajado por la tierra, de forma que sus corazones adquieran sabiduría, y sus oídos puedan oír? ¡Pues, ciertamente, no son los ojos los que se vuelven ciegos --sino que se vuelven ciegos los corazones que encierran los pechos! (46)

 

 [Albanian]

U lejohet (lufta) atyre që janë të sulmuar, ngase ju është bërë zullum atyre – dhe Perëndia, me të vërtetë, është i fuqishëm që t’u ndihmojë, - (39) atyre që janë dëbuar nga vatra e tyre padrejtësisht, vetëm për shkak se thanë: “Zoti ynë është Perëndia. Dhe, sikur Perëndia të mos prapsonte (të keqen) nga një pjesë e njerëzve, nga pjesa tjetër, do të shkatërroheshin manastiret (faltoret e vogla), kishat, sinagoget dhe xhamitë, në të cilat, përmendet shumë emri i Perëndisë. Me të vërtetë, Perëndia e ndihmon atë, i cili ndihmon Ate (fenë islame). Perëndia, me të vërtetë, është i fortë dhe i fuqishëm (u jep pushtet e fuqi), - (40) atyre, të cilëve, nëse u japim pushtet në Tokë – kryejnë namazin, japin zeqatin, urdhërojnë për të mirë, e ndalojnë atë që është e mbrapshtë. Dhe, te Perëndia është fundi i çdo gjëje. (41) E, nëse ata ty të konsiderojnë për gënjeshtar, - madje edhe para teje i kanë quajtur gënjeshtarë (pejgamberët e vet): populli i Nuhut, edhe Adi, edhe Themudi, (42) dhe populli i Ibrahimit dhe populli i Lutit, (43) dhe banorët e Medjenit; dhe Musai është konsideruar për gënjeshtar, dhe Unë u kam dhënë afat mohuesve; pastaj i kam dënuar ata, dhe çfarë ka qenë dënimi Ynë! (44) E, sa e sa vendbanime i kemi shkatërruar Ne, banorët e të cilëve ishin mëkatarë, dhe mbi kulmet e tyre u rrëzuan muret, dhe sa puse mbetën të braktisura, dhe sa pallate të larta të shkretëruara! (45) Vallë, a nuk kanë udhëtuar ata nëpër botë e të kenë zemra me të cilat të kuptojnë dhe vesh që të dëgjojnë? Me të vërtetë, nuk i kanë sytë e verbër (në këto gjëra), por u janë të verbëra zemrat e tyre, që i kanë në krahëror. (46)

 

 [Tatar]

Кәферләр өстенә сугыш белән барырга мөэминнәргә Аллаһудан рөхсәт бирелде, кәферләрдән золым күргәннәре өчен, тәхкыйк Аллаһ мөэминнәргә ярдәм бирергә кадир. (39) Ул кәферләрдән золым күрүче мөэминнәр: "Безнең, Раббыбыз Аллаһ", – дип әйткән өчен йортларыннан чыгарылдылар. Әгәр Аллаһу тәгаләнең залим кешеләрне гадел кешеләр белән бастырып мазлумнарны яклавы булмаса иде, әлбәттә, манахларның сумгалары, насараларның чиркәүләре, яһүдләрнең гыйбадәт йортлары вә мөселманнарның Аллаһуның исеме күп зекер ителә торган мәсҗидләре егылып, җимерелер иде. Аллаһ ризалыгы өчен ислам диненә нинди юл белән булса да ярдәм итүчегә, әлбәттә, Аллаһ ул кешегә ярдәм бирер, Аллаһ куәт иясе вә һәр эштә җиңүче. (40) Йортларыннан чыгарылган мөэминнәрне бер җиргә урынлаштырсак, алар намазларын вакытында укырлар, вә зәкятләрен бирерләр һәм кешеләрне яхшылыкка Коръән юлына өндәрләр, һәм гөнаһлы эшләрдән тыярлар, эшләрнең ахыры Аллаһуга хастыр. (41) Ий Мухәммәд г-м әгәр сине ялганчы дисәләр, бу кәферләрдән элек Нух кавеме Нухны ялганчы диделәр, вә Гад кавеме Гадны, Сәмуд кавеме Сәмудны ялганчы диделәр. (42) Намруд кавеме Ибраһимне, Лут кавеме Лутны. (43) Мәдйән кавеме Шөґәебне ялганчы диделәр, вә Муса да ялганга тотылды. Кәферләргә әҗәлләре җиткәнче ирек бирдем, соңра аларны ґәзаб белән тоттым, аларга Минем мәкерем ничек булды? (44) Кешеләре залим булган күпме шәһәрне һәлак иттек, биналарының түшәмнәре ишелгән, аннары түшәмнәр өстенә диварлары ишелгән вә кешеләре һәлак булып күпме коелар һәм күпме өйләр буш калганнар. (45) Әйә алар җир өстендә йөрмиләрме, йөрсәләр һәлак булган шәһәрләрне күреп гыйбрәт алырлар иде, һәм күңелләре йомшарып Аллаһуның ґәзабын аңнар иделәр, һәм колаклары да хак сүзләрне ишетә торган булыр иде, бит маңгай күзенең сукыр булуы Аллаһуны танып мөселман булудан мәхрүм итмәс мәгәр күкрәк эчендәге күңел сукыр булса – ул мәхрүм итәр. (46)

 

 

 [Uyghur]

ھۇجۇم قىلىنغۇچىلارغا، زۇلۇمغا ئۇچرىغانلىقلىرى ئۈچۈن، (قارشىلىق کۆرسىتىشکە) رۇخسەت قىلىنىدى، اﷲ ئۇلارغا یاردەم بېرىشکە ئەلۋەتتە قادىر (39) (ئۇلار) پەقەت پەرۋەردىگارىمىز اﷲ دېگەنلىکلىرى ئۈچۈنلا ئۆز یۇرتلىرىدىن ناھەق ھەیدەپ چىقىرىلدى، ئەگەر اﷲ ئىنسانلارنى بىر - بىرىگە قارشىلىق کۆرسەتکۈزمىگەن بولسا، راھىبلارنىڭ ئىبادەتخانىلىرى، چېرکاۋلار، یەھۇدىیلارنىڭ ئىبادەتخانىلىرى ۋە اﷲ نىڭ نامى کۆپ یادلىنىدىغان مەسجىدلەر ئەلۋەتتە ۋەیران قىلىناتتى، کىمکى اﷲ نىڭ دىنىغا یاردەم بېرىدىکەن، ئەلۋەتتە اﷲ ئۇنىڭغا یاردەم بېرىدۇ، اﷲ ئەلۋەتتە کۈچلۈکتۇر، غالىبتۇر (40) اﷲ نىڭ یاردىمىگە ئېرىشىشکە ھەقلىق بولغانلار) شۇنداق کىشىلەردۇرکى، ئەگەر ئۇلارنى یەر یۈزىدە ئۈستۈنلۈککە ئىگە قىلساق، نامازنى ئادا قىلىدۇ، زاکات بېرىدۇ، یاخشى ئىشلارغا بۇیرۇیدۇ، یامان ئىشلاردىن توسىدۇ، ئىشلارنىڭ ئاقىۋىتى اﷲ قا مەنسۇپتۇر (یەنى ھەممە ئىشلار ئاخىرەتتە اﷲ قا قایتىدۇ) (41) ئەگەر (مەککە مۇشرىکلىرى) سېنى ئىنکار قىلسا (سەن تۇنجى ئىنکار قىلىنغۇچى پەیغەمبەر ئەمەسسەن، سەندىن بۇرۇنقى پەیغەمبەرلەر ئىنکار قىلىنىپ سەۋر قىلىشقان)، ئۇلاردىن بۇرۇن نۇھنىڭ قەۋمى ئاد (خەلقى)، سەمۇد (خەلقى، ئىبراھىمنىڭ قەۋمى، لۇتنى (قەۋمى، مەدیەن ئاھالىسى (پەیغەمبەرلىرىنى) ئىنکار قىلغان، مۇسامۇ ئىنکار قىلىنغان، کاپىرلارغا مۆھلەت بەردىم، ئاندىن ئۇلارنى جازالىدىم، مېنىڭ (ئۇلارغا بەرگەن) جازایىم قانداق ئىکەن (42–44) نۇرغۇن شەھەر ئاھالىلىرى زالىم بولغانلىقلىرى ئۈچۈن (شەھەرنىڭ ئۆیلىرىنىڭ) ئۆگزىلىرى ئۆرۈلۈپ، ئۈستىگە تاملىرى یىقىلغان نۇرغۇن تاشلاندۇق قۇدۇقلار ۋە ئېگىز ئىمارەتلەر (ئاھالىسىز) قالغان (45) ئۇلار زېمىندا سەیر قىلمىدىمۇ؟ شۇنىڭ بىلەن ئۇلار (یەنى سەیر قىلىپ) چۈشىنىدىغان دىللارغا، یاکى ئاڭلایدىغان قۇلاقلارغا ئىگە بولمىدىمۇ؟ ھەقىقەتەن کۆزلەرلا کور بولمایدۇ، لېکىن کۆکرەکلەردىکى قەلبلەر کور بولىدۇ (یەنى ھەقىقىی کورلۇق کۆزنىڭ کورلۇقى ئەمەس، دىلنىڭ کورلۇقىدۇر، کور ئادەم ئىبرەت ئالمایدۇ ۋە چۈشەنمەیدۇ) (46)

 

  [Somali]

waxaa loo Idmay kuwa lala Dagaallami (inay Dagaalamaan) maxaayeelay waa la Dulmiyey Eebena Gargaarkooda wuu Karaa. (39) waana kuwa laga Bixiyey Guryahoodii xaq Darro iyo Inay Dheheen Eebahanno waa Ilaahay, haddayna Jirin ku Daficidda Eebe Dadka Qaarkood Qaar waxaa la Dumin lahaa Macaabidda Yuhuud, iyo Biyac Kaniisadaha, iyo Kaniisadda Dad kale, iyo Masaajidda lagu Xuso Dhexdeeda magaca Eebe wax badan, wuuna u Gargaari Eebe Cidii u Gargaarta (Diintiisa) Eebana waa Xoog Badane Adkaada. (40) waana kuwa Haddaan Makanino Dhulka Ooga Salaadda oo Bixiya Zakada oo Fara Wanaagga oo ka Reeba Xumaanta, Eebaana iskale Cidhibta Arrimaha. (41) Hadday ku Beeniyaan waxaa Beeniyey Ilortood Qoomkii (Nabi) Nuux iyo Caad iyo Thamuud. (42) iyo Qoomkii (Nabi) Ibraahim iyo Qoomkii (Nabi) Luudh. (43) iyo Ehelkii Madyan, waana la Beeniyey (Nabi) Muuse, waana Sugay Gaalada markaasaan Qabtay ee see noqday Ciqaabkii. (44) maxay Badantahay Magaalo aan Halaagnay iyadoo Gardaran iyaduna u Dhacday Darbiyadeedii iyo Ceel la Halleeyey iyo Daar wayn (markii la Halaagay Dadkii). (45) Miyeyna ku Soconin Dhulka oy u Ahaato Quluub ay wax ku Kasaan ama Dhago oy wax ku Maqlaan, Indha Beelka Dhabta ahna waa Indho Beelka Quluubta ku Sugan Laabta. (46)

 

  [Italian]

A coloro che sono stati aggrediti è data l'autorizzazione [di difendersi], perché certamente sono stati oppressi e, in verità, Allah ha la potenza di soccorrerli; (39) a coloro che senza colpa sono stati scacciati dalle loro case, solo perché dicevano: “Allah è il nostro Signore”. Se Allah non respingesse gli uni per mezzo degli altri, sarebbero ora distrutti monasteri e chiese, sinagoghe e moschee nei quali il Nome di Allah è spesso menzionato. Allah verrà in aiuto di coloro che sostengono [la Sua religione]. In verità, Allah è forte e possente. (40) [Essi sono] coloro che quando diamo loro potere sulla terra, assolvono all'orazione, versano la decima, raccomandano le buone consuetudini e proibiscono ciò che è riprovevole. Appartiene ad Allah l'esito di tutte le cose. (41) E se ti considerano un impostore, ebbene [sappi che] prima di loro tacciarono di menzogna [i loro profeti] il popolo di Noè, gli ‘Âd, i Thamûd, (42) e il popolo di Abramo, il popolo di Lot, (43) e gli abitanti di Madian. Mosè fu trattato da impostore! Ho dato tregua ai miscredenti e poi li ho afferrati: quale fu la Mia riprovazione! (44) Quante città facemmo perire perché furono ingiuste! Ora sono ridotte in rovine, quanti pozzi deserti e palazzi abbandonati! (45) Non percorrono dunque la terra? Non hanno cuori per capire e orecchi per sentire? Ché in verità non sono gli occhi ad essere ciechi, ma sono ciechi i cuori nei loro petti. (46)

 

رسولان الهی- Divin Apostles 7

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 

 

 [Language of the Quran-Arabic]

[Persian]   [Russian]   [English]  [Dutch]   [French]   [German]   [Hindi]  [Chinese]   [Japanese]   [Spanish]   [Albanian]   [Tatar]  [Uyghur]    [Somali]   [Italian]

سورة البقره - الجزء الاول

Al-Baqara- Juz 1

 

 [Language of the Quran-Arabic]

وَإِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَإِسْمَاعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا ۖ إِنَّکَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿١٢٧﴾ رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَمِن ذُرِّیَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّکَ وَأَرِنَا مَنَاسِکَنَا وَتُبْ عَلَیْنَا ۖ إِنَّکَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ ﴿١٢٨﴾ رَبَّنَا وَابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِکَ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَیُزَکِّیهِمْ ۚ إِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿١٢٩﴾ وَمَن یَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِیمَ إِلَّا مَن سَفِهَ نَفْسَهُ ۚ وَلَقَدِ اصْطَفَیْنَاهُ فِی الدُّنْیَا ۖ وَإِنَّهُ فِی الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ ﴿١٣٠﴾ إِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ ۖ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿١٣١﴾ وَوَصَّىٰ بِهَا إِبْرَاهِیمُ بَنِیهِ وَیَعْقُوبُ یَا بَنِیَّ إِنَّ اللَّـهَ اصْطَفَىٰ لَکُمُ الدِّینَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ ﴿١٣٢﴾ أَمْ کُنتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِیهِ مَا تَعْبُدُونَ مِن بَعْدِی قَالُوا نَعْبُدُ إِلَـٰهَکَ وَإِلَـٰهَ آبَائِکَ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَاقَ إِلَـٰهًا وَاحِدًا وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ ﴿١٣٣﴾ تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا کَسَبَتْ وَلَکُم مَّا کَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿١٣٤﴾ وَقَالُوا کُونُوا هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ تَهْتَدُوا ۗ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا ۖ وَمَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ﴿١٣٥﴾ قُولُوا آمَنَّا بِاللَّـهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْنَا وَمَا أُنزِلَ إِلَىٰ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِیَ مُوسَىٰ وَعِیسَىٰ وَمَا أُوتِیَ النَّبِیُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ ﴿١٣٦﴾

 

 [Persian]

و هنگامى که ابراهیم و اسماعیل پایه‌هاى خانه [کعبه‌] را بالا مى‌بردند، [مى‌گفتند:] «اى پروردگار ما، از ما بپذیر که در حقیقت، تو شنواى دانایى. (۱۲۷) پروردگارا، ما را تسلیم [فرمان‌] خود قرار ده؛ و از نسل ما، امتى فرمانبردار خود [پدید آر]؛ و آداب دینى ما را به ما نشان ده؛ و بر ما ببخشاى، که تویى توبه‌پذیر مهربان. (۱۲۸) پروردگارا، در میان آنان، فرستاده‌اى از خودشان برانگیز، تا آیات تو را بر آنان بخواند، و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد و پاکیزه‌شان کند، زیرا که تو خود، شکست‌ناپذیر حکیمى.» (۱۲۹) و چه کسى -جز آنکه به سبک‌مغزى گراید- از آیین ابراهیم روى برمى‌تابد؟ و ما او را در این دنیا برگزیدیم؛ و البته در آخرت [نیز] از شایستگان خواهد بود. (۱۳۰) هنگامى که پروردگارش به او فرمود: «تسلیم شو»، گفت: «به پروردگار جهانیان تسلیم شدم.» (۱۳۱) و ابراهیم و یعقوب، پسران خود را به همان [آیین‌] سفارش کردند؛ [و هر دو در وصیتشان چنین گفتند:] «اى پسران من، خداوند براى شما این دین را برگزید؛ پس، البته نباید جز مسلمان بمیرید.» (۱۳۲) آیا وقتى که یعقوب را مرگ فرا رسید، حاضر بودید؟ هنگامى که به پسران خود گفت: «پس از من، چه را خواهید پرستید؟» گفتند: «معبود تو، و معبود پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق -معبودى یگانه- را مى‌پرستیم؛ و در برابر او تسلیم هستیم.» (۱۳۳) آن جماعت را روزگار به سر آمد؛ دستاورد آنان براى آنان و دستاورد شما براى شماست؛ و از آنچه آنان مى‌کرده‌اند، شما بازخواست نخواهید شد. (۱۳۴) و [اهل کتاب‌] گفتند: «یهودى یا مسیحى باشید، تا هدایت یابید»؛ بگو: «نه، بلکه [بر] آیین ابراهیم حق‌گرا [هستم‌]؛ و وى از مشرکان نبود.» (۱۳۵) بگویید: «ما به خدا، و به آنچه بر ما نازل شده، و به آنچه بر ابراهیم و اسحاق و یعقوب و اسباط نازل آمده، و به آنچه به موسى و عیسى داده شده، و به آنچه به همه پیامبران از سوى پروردگارشان داده شده، ایمان آورده‌ایم؛ میان هیچ یک از ایشان فرق نمى‌گذاریم؛ و در برابر او تسلیم هستیم.» (۱۳۶)

 

 [Russian]

И вот, Ибрахим воздвигает основы дома, и Исмаил: "Господи наш! Прими от нас, ведь Ты, поистине - слышащий, знающий! (127) Господи наш! Сделай нас предавшимися Тебе и из нашего потомства - общину, предавшуюся Тебе, и покажи нам место нашего поклонения, и обратись к нам, ведь Ты - обращающийся, милосердный! (128) Господи наш! И воздвигни среди них посланника из них, который прочтет им Твои знамения, и научит их писанию и мудрости, и очистит их, ведь Ты, поистине - великий, мудрый!" (129) А кто отвратится от толка Ибрахима, кроме того, кто оглупил свою душу? Мы избрали его уже в ближнем мире, а в будущем, он, конечно, среди праведников. (130) Вот сказал ему его Господь: "Предайся!" Он сказал: "Я предался Господу миров!" (131) И завещал это Ибрахим своим сынам и Йакуб: "О сыны мои! Поистине, Аллах избрал для вас религию; не умирайте же без того, чтобы не быть вам предавшимся!" (132) Разве вы были свидетелями, когда предстала к Йакубу смерть? Вот он сказал своим сынам: "Чему вы будете поклоняться после меня?" Они сказали: "Мы будем поклоняться твоему богу и богу твоих отцов, - Ибрахима и Исмаила, и Исхака, - единому Богу, и Ему мы предаемся". (133) Это - народ, который уже прошел; ему - то, что он приобрел, и вам - то, что вы приобрели, и вас не спросят о том, что делали они. (134)Они говорят: "Будьте иудеями или христианами - найдете прямой путь". Скажи: "Нет, - общиной Ибрахима, ханифа, ведь он не был из многобожников". (135) Скажите: "Мы уверовали в Аллаха и в то, что ниспослано нам, и что ниспослано Ибрахиму, Исмаилу, Исхаку, Йакубу и коленам, и что было даровано Мусе и Исе, и что было даровано пророками от Господа их. Мы не различаем между кем-либо из них, и Ему предаемся". (136)

 

[English]

And when Abraham was raising the plinth of the House with Ishmael, (he prayed): "Accept this from us, O Lord, for You hear and know everything; (127) And make us submit, O Lord, to Your will, and our progeny a people submissive to You. Teach us the way of worship and forgive our trespasses, for You are compassionate and merciful; (128) And send to them, O Lord, an apostle from among them to impart Your messages to them, and teach them the Book and the wisdom, and correct them in every way; for indeed You are mighty and wise. (129) Who will turn away from the creed of Abraham but one dull of soul? We made him the chosen one here in the world, and one of the best in the world to come, (130) (For) when his Lord said to him: "Obey," he replied: "I submit to the Lord of all the worlds." (131) And Abraham left this legacy to his sons, and to Jacob, and said: "O my sons, God has chosen this as the faith for you. Do not die but as those who have submitted (to God)." (132) Were you present at the hour of Jacob's death? "What will you worship after me?" he asked his sons, and they answered: "We shall worship your God and the God of your fathers, of Abraham and Ishmael and Isaac, the one and only God; and to Him we submit." (133) Those were the people, and they have passed away. Theirs the reward for what they did, as yours will be for what you do. You will not be questioned about their deeds. (134) They say: "Become Jews or become Christians, and find the right way." Say: "No. We follow the way of Abraham the upright, who was not an idolater." (135) Say: "We believe in God and what has been sent down to us, and what had been revealed to Abraham and Ishmael and Isaac and Jacob and their progeny, and that which was given to Moses and Christ, and to all other prophets by the Lord. We make no distinction among them, and we submit to Him." (136)

 

[Dutch]

Toen Abraham en Ismaël den grondslag voor dit huis legden, baden zij: o Heer neem het genadig van ons aan; want gij hoort en kent alles. (127) Heer, maak ons u geheel onderworpen en onze nakomelingen tot een u onderworpen volk; toon ons onze heilige ceremoniën en wend u tot ons; want gij zijt de genadige en barmhartige. (128) Heer zend een gezant onder hen, die hun uwe wonderen openbare, en hun de schrift en de wijsheid verklare en hen zuivere; want gij zijt de machtigste en wijste. (129) Wie zal afkeer voor den godsdienst van Abraham hebben? Slechts hij, wiens hart ingebeeld is. Wij hebben hem reeds op deze wereld gekozen en in de andere zal hij tot het getal der rechtvaardigen behooren. (130) Toen God tot hem zeide: wees mij onderworpen, antwoordde hij: ik onderwerp mij den meester van het heelal. (131) En Abraham leerde zijnen kinderen dien godsdienst, en ook Jacob deed dat, zeggende: O mijn kinderen! waarlijk, God heeft dezen godsdienst voor u uitverkoren; sterft niet zonder God onderworpen te zijn (muzelmannen). (132) Waart gij tegenwoordig, toen Jacob op het punt was te sterven, en tot zijne zonen zeide: Wien wilt gij vereeren na mijnen dood? Zij antwoordden: wij zullen uwen God aanbidden, en den God uwer vaderen Abraham, Ismaël en Izaak; den eenigen God; hem willen wij onderworpen zijn. (133) Dit volk is voorbijgegaan; zij hebben wat zij verdienden: gij zult mede ontvangen wat gij zult verdienen, en men zal u niet vragen wat anderen gedaan hebben. (134)Zij zeggen: weest Joden of christenen, dan zijt gij op den rechten weg. Zegt hun: Wij volgen het geloof van Abraham, den waren geloovige, die geen afgodendienaar was. (135) Zegt; wij gelooven aan God en wat hij ons heeft geopenbaard, en wat hij heeft geopenbaard aan Abraham, Ismaël, Izaak en Jacob en de stammen, en aan datgene wat Mozes, Jezus en de profeten door hunnen God werd gezonden. Wij maken geen onderscheid tusschen hen, en zijn God onderworpen. (136)

 

 [French]

Et quand Abraham et Ismaël élevaient les assises de la Maison: «O notre Seigneur, accepte ceci de notre part! Car c'est Toi l'Audient, l'Omniscient. (127) Notre Seigneur! Fais de nous Tes Soumis, et de notre descendance une communauté soumise à Toi. Et montre nous nos rites et accepte de nous le repentir. Car c'est Toi certes l'Accueillant au repentir, le Miséricordieux. (128) Notre Seigneur! Envoie l'un des leurs comme messager parmi eux, pour leur réciter Tes versets, leur enseigner le Livre et la Sagesse, et les purifier. Car c'est Toi certes le Puissant, le Sage! (129) Qui donc aura en aversion la religion d'Abraham, sinon celui qui sème son âme dans la sottise? Car très certainement Nous l'avons choisi en ce monde; et, dans l'au-delà, il est certes du nombre des gens de bien. (130) Quand son Seigneur lui avait dit: «Soumets-toi», il dit: «Je me soumets au Seigneur de l'Univers». (131) Et c'est ce qu'Abraham recommanda à ses fils, de même que Jacob: «O mes fils, certes Allah vous a choisi la religion: ne mourrez point, donc, autrement qu'en Soumis!» (à Allah). (132) Etiez-vous témoins quand la mort se présenta à Jacob et qu'il dit à ses fils: «Qu'adorerez-vous après moi?» - Ils répondirent: «Nous adorerons ta divinité et la divinité de tes pères, Abraham, Ismaël et Isaac, Divinité Unique et à laquelle nous sommes Soumis». (133) Voilà une génération bel et bien révolue. A elle ce qu'elle a acquis, et à vous ce que vous avez acquis. On ne vous demandera pas compte de ce qu'ils faisaient. (134) Ils ont dit : «Soyez Juifs ou Chrétiens, vous serez donc sur la bonne voie». - Dis: «Non, mais nous suivons la religion d'Abraham le modèle même de la droiture et qui ne fut point parmi les Associateurs». (135) Dites: «Nous croyons en Allah et en ce qu'on nous a révélé, et en ce qu'on a fait descendre vers Abraham et Ismaël et Isaac et Jacob et les Tribus, et en ce qui a été donné à Moïse et à Jésus, et en ce qui a été donné aux prophètes, venant de leur Seigneur: nous ne faisons aucune distinction entre eux. Et à Lui nous sommes Soumis». (136)

 

 

[German]

Und als Abraham mit Ismael die Grundmauern des Hauses errichtete (, sagte er): "Unser Herr, nimm von uns an; denn wahrlich, Du bist der Allhörende, der Allwissende. (127) Und, unser Herr, mach uns Dir ergeben und aus unserer Nachkommenschaft eine Gemeinde, die Dir ergeben ist. Und zeige uns, wie wir Dich anbeten sollen und wende uns Deine Gnade wieder zu; denn wahrlich, Du bist der gnädig Sich-wieder- Zuwendende, der Barmherzige. (128) Und, unser Herr, erwecke unter ihnen einen Gesandten aus ihrer Mitte, der ihnen Deine Worte verliest und sie das Buch und die Weisheit lehrt und sie läutert; denn wahrlich, Du bist der Allmächtige, der Allweise." (129) Und wer verschmäht den Glauben Abrahams außer dem, der sich selbst zum Toren macht? Denn Wir hatten ihn bereits im Diesseits auserwählt, und im Jenseits wird er gewiß unter den Rechtschaffenen sein. (130) Als sein Herr zu ihm sagte: "Ergib dich!" sagte er: "Ich ergebe mich dem Herrn der Welten." (131) Und Abraham befahl es seinen Söhnen an und ebenso Jakob: "Meine Söhne, Allah hat für euch die Religion auserwählt, deshalb sterbt nicht anders als (Allah) ergeben zu sein." (132) Waret ihr etwa Zeugen als Jakob im Sterben lag, und als er zu seinen Söhnen sagte: "Wem werdet ihr dienen, wenn ich weg bin?" sagten sie: "Wir dienen deinem Gott, dem Gott deiner Väter Abraham, Ismael und Isaak, dem Einzigen Gott, und Ihm sind wir ergeben." (133) Dies ist eine Gemeinde der Vergangenheit; ihr wird zuteil, was sie sich erworben hat, und euch wird zuteil, was ihr euch erworben habt. Und ihr werdet nicht für das verantwortlich sein, was jene getan haben. (134)Und sie sagen: "Seid ihr Juden oder Christen, dann werdet ihr rechtgeleitet sein." Sprich: "Doch! Die Religion Abrahams, der rechtgläubig war und nicht den Götzenanbetern angehörte." (135) Sprecht: "Wir glauben an Allah und an das, was uns herabgesandt worden ist, und was Abraham, Ismael, Isaak, Jakob und den Stämmen (Israels) herabgesandt wurde, und was Moses und Jesus gegeben wurde, und was den Propheten von ihrem Herrn gegeben worden ist. Wir machen zwischen ihnen keinen Unterschied und Ihm sind wir ergeben. (136)

 

 [Hindi]

और याद करो जब इबराहीम और इसमाईल इस घर की बुनियादें उठा रहे थे, (तो उन्होंने प्रार्थना की), "ऐ हमारे रब! हमारी ओर से इसे स्वीकार कर ले, निस्संदेह तू सुनता-जानता है (127) ऐ हमारे रब! हम दोनों को अपना आज्ञाकारी बना और हमारी संतान में से अपना एक आज्ञाकारी समुदाय बना; और हमें हमारे इबादत के तरीक़े बता और हमारी तौबा क़बूल कर। निस्संदेह तू तौबा क़बूल करनेवाला, अत्यन्त दयावान है (128) ऐ हमारे रब! उनमें उन्हीं में से एक ऐसा रसूल उठा जो उन्हें तेरी आयतें सुनाए और उनको किताब और तत्वदर्शिता की शिक्षा दे और उन (की आत्मा) को विकसित करे। निस्संदेह तू प्रभुत्वशाली, तत्वदर्शी है (129) कौन है जो इबराहीम के पंथ से मुँह मोड़े सिवाय उसके जिसने स्वयं को पतित कर लिया? और उसे तो हमने दुनिया में चुन लिया था और निस्संदेह आख़िरत में उसकी गणना योग्य लोगों में होगी (130) क्योंकि जब उससे रब ने कहा, "मुस्लिम (आज्ञाकारी) हो जा।" उसने कहा, "मैं सारे संसार के रब का मुस्लिम हो गया।" (131) और इसी की वसीयत इबराहीम ने अपने बेटों को की और याक़ूब ने भी (अपनी सन्तानों को की) कि, "ऐ मेरे बेटों! अल्लाह ने तुम्हारे लिए यही दीन (धर्म) चुना है, तो इस्लाम (ईश-आज्ञापालन) को अतिरिक्त किसी और दशा में तुम्हारी मृत्यु न हो।" (132) (क्या तुम इबराहीम के वसीयत करते समय मौजूद थे? या तुम मौजूद थे जब याक़ूब की मृत्यु का समय आया? जब उसने बेटों से कहा, "तुम मेरे पश्चात किसकी इबादत करोगे?" उन्होंने कहा, "हम आपके इष्ट-पूज्य और आपके पूर्वज इबराहीम और इसमाईल और इसहाक़ के इष्ट-पूज्य की बन्दगी करेंगे - जो अकेला इष्ट-पूज्य है, और हम उसी के आज्ञाकारी (मुस्लिम) हैं।" (133) वह एक गिरोह था जो गुज़र चुका, जो कुछ उसने कमाया वह उसका है, और जो कुछ तुमने कमाया वह तुम्हारा है। और जो कुछ वे करते रहे उसके विषय में तुमसे कोई पूछताछ न की जाएगी (134) वे कहते हैं, "यहूदी या ईसाई हो जाओ तो मार्ग पर लोगे।" कहो, "नहीं, बल्कि इबराहीम का पंथ अपनाओ जो एक (अल्लाह) का हो गया था, और वह बहुदेववादियों में से न था।" (135) कहो, "हम ईमान लाए अल्लाह पर और उस चीज़ पर जो हमारी ओर से उतरी और जो इबराहीम और इसमाईल और इसहाक़ और याक़ूब और उसकी संतान की ओर उतरी, और जो मूसा और ईसा को मिली, और जो सभी नबियों को उनके रब की ओर से प्रदान की गई। हम उनमें से किसी के बीच अन्तर नहीं करते और हम केवल उसी के आज्ञाकारी हैं।" (136)

 

[Chinese]

当时，易卜拉欣和易司马仪树起天房的基础，他们俩祈祷说：我们的主啊！求你接受我们的敬意，你确是全聪的，确是全知的。 (127) 我们的主啊！求你使我们变成你的两个顺民，并从我们的後裔中造成归顺你的民族，求你昭示我们朝觐的仪式，求你恕宥我们，你确是至宥的，确是至慈的。 (128) 我们的主啊！求你在他们中间派遣一个同族的使者，对他们宣读你的启示，教授他们天经和智慧，并且薰陶他们。你确是万能的，确是至睿的。 (129) 除妄自菲薄者外，谁愿鄙弃易卜拉欣的宗教呢？在今世，我确已拣选了他；在後世，他必居於善人之列。 (130) 当时，他的主对他说：你归顺吧。他说：我已归顺全世界的主了。 (131) 易卜拉欣和叶尔孤白都曾以此嘱咐自己的儿子说：我的儿子们啊！真主确已为你们拣选了这个宗教，所以你们除非成了归顺的人不可以死。 (132) 当叶尔孤白临死的时候，你们在埸吗？当时，他对他的儿子们说：我死之後，你们将崇拜甚麽？他们说：我们将崇拜你所崇拜的，和你的祖先易卜拉欣、易司马仪、易司哈格所崇拜的──独一的主宰──我们只归顺他。 (133) 那是已逝去的民族，他们得享受他们的行为的报酬，你们得享受你们的行为的报酬，你们对他们的行为不负责任。 (134)他们说：你们应当变成犹太教徒和基督教徒，你们才能获得正道。你说：不然，我们遵循崇奉正教的易卜拉欣的宗教，他不是以物配主者。 (135) 你们说：我们信我们所受的启示，与易卜拉欣、易司马仪、易司哈格、叶尔孤白和各支派所受的启示，与穆萨和尔撒受赐的经典，与众先知受主所赐的经典；我们对他们中任何一个，都不加以歧视，我们只顺真主。 (136)

 

[Japanese]

それからイブラーヒームとイスマーイールが，その家の礎を定めた時のこと。（その時二人は言った。）「主よ，わたしたちから（この奉仕を）受け入れて下さい。本当にあなたは全聴にして全知であられる。 (127) 主よ，わたしたち両人を，あなたに服従，帰依する者〔ムスリム〕にして下さい。またわたしたちの子孫をも，あなたに服従，帰依する民〔ウンマ〕にして下さい。わたしたちに祭儀を示し，哀れみを与えて下さい。あなたは度々許される方，慈悲深い方であられる。 (128) 主よ，かれらの間にあなたの印を読誦させ啓典と英知を教え，かれらを清める使徒をかれらの中から遣わして下さい。本当にあなたは偉大にして英明な方であられる。」 (129) 愚か者でもない限り，誰がイブラーヒームの教えを避けるであろうか。まさにわれは，現世においてかれを選んだ。来世においても，かれはきっと正義の徒の1人である。 (130) 主がかれに向かって，「服従，帰依しなさい。」と仰せられた時を思い起せ。かれは，「わたしは，万有の主に服従，帰依します。」と申し上げた。 (131) イブラーヒームは，このことをその子孫に伝え，ヤアコーブもまた（それにならった）。「わたしの子孫よ，アッラーはあなたがたのために，この教えを選ばれた。だから必ずムスリム（服従，帰依者）となって死なねばならない。」 (132) ヤァ コーブが臨終の時，あなたがたは立ち会ったか。かれがその子孫に向かって，「わたしが亡き後，あなたがたは何に仕えるのか。」と言うと，かれらは，「わた したちはあなたの神，イブラーヒーム，イスマーイール，イスハークの神，唯一の神（アッラー）に仕えます。かれに，わたしたちは服従，帰依します。」と 言った。 (133) これは過ぎ去った民〔ウンマ〕のことである。かれらにはその稼いだことに対し，またあなたがたにもその稼いだことに対し（応報があろう）。かれらの行ったことに就いて，あなたがたが問われることはないのである。 (134) かれらは言う。「あなたがたは正しく導かれたいならば，ユダヤ教徒かキリスト教徒になりなさい。」言ってやるがいい。「いや，わたしたちはイブラーヒ―ムの純正の教えを信奉する。かれは，多神教徒の仲間ではなかった。」 (135) 言 え，「わたしたちはアッラーを信じ，わたしたちに啓示されたものを信じます。またイブラーヒーム，イスマーイール，イスハーク，ヤアコーブと諸支部族に啓 示されたもの，とムーサーとイーサーに与えられたもの，と主から預言者たちに下されたものを信じます。かれらの間のどちらにも，差別をつけません。かれに わたしたちは服従，帰依します。」 (136)

 

[Spanish]

Y cuando Abraham e Ismail levantaban los cimientos del Templo, [imploraron]: “¡Oh Sustentador nuestro! ¡Acéptanos esto: pues, ciertamente, sólo Tú eres quien todo lo oye, quien todo lo sabe! (127) “¡Oh Sustentador nuestro! ¡Haz que estemos sometidos a Ti, haz de nuestra descendencia una comunidad sometida a Ti, muéstranos nuestros ritos de adoración y acepta nuestro arrepentimiento: pues, ciertamente, sólo Tú eres el Aceptador de Arrepentimiento, el Dispensador de Gracia! (128) “¡Oh Sustentador nuestro! ¡Suscita en nuestra descendencia a un profeta de entre ellos, que les transmita Tus mensajes, les imparta la revelación y la sabiduría, y les haga crecer en pureza: pues, ciertamente, solo Tú eres todopoderoso, sabio!” (129) ¿Y quien, sino alguien de mente débil, querría abandonar la fe de Abraham a quien, en verdad, favorecimos en esta vida y en la próxima estará, ciertamente, entre los justos? (130) Cuando su Sustentador le dijo: “¡Sométete a Mí!”--respondió: “Me someto a [Ti,] el Sustentador de todos los mundos.” (131) Y esto fue lo que Abraham legó a sus hijos, y [lo mismo hizo] Jacob: “¡Oh hijos míos! He aquí, que Dios os ha escogido la fe más pura; no dejéis que os sobrevenga la muerte sin haberos sometido a Él.” (132) ¡Pero no! Y eso que vosotros [mismos, Oh hijos de Israel,] dais testimonio de que Jacob, estando próxima su muerte, dijo a sus hijos: “¿A quien adoraréis cuando yo ya no esté?” Ellos respondieron: “Adoraremos a tu Dios, el Dios de tus padres Abraham, Ismail e Isaac, el Dios Unico; y a Él nos sometemos.” (133) Esa es una comunidad ya desaparecida; recibirán lo que se hayan ganado, como recibiréis vosotros lo que os hayáis ganado; y no seréis juzgados por lo que hicieron. (134)Y DICEN: "Sed judíos" o, "cristianos" --"y estaréis en el camino recto." Di: "¡No!, sino [que seguimos] la creencia de Abraham, que se apartó de todo lo falso, y no fue de los que atribuyen divinidad a algo distinto de Dios." (135) Decid: "Creemos en Dios y en lo que se ha hecho descender sobre nosotros y en lo que descendió sobre Abraham, Ismail, Isaac, Jacob y sus descendientes, y lo que fue entregado a Moisés y a Jesús, y en lo que fue entregado a todos los [demás] profetas por su Sustentador: no hacemos distinciones entre ninguno de ellos. Y es a Él a quien nos sometemos." (136)

 

 [Albanian]

(Dhe kujto atë kohë) kur Ibrahimi dhe Ismaili ngritën themelet e Qabes (e u lutën): “O Zoti ynë! Prano prej nesh (këtë vepër)! Me të vërtetë Ti je ai, që i dëgjon të gjitha dhe që të gjitha i di! (127) O Zoti ynë bëna neve të përulun ndaj urdhërave Tuaja! Dhe bënë që pasardhësit tanë të jenë të përulur ndaj urdhërave Tua, dhe tregona format e ceremonive të Haxhit! Pranoje edhe pendimin tonë, se padyshim, Ti i pranon pendimet dhe je mëshirues i madh! (128) O Zoti ynë! Dërgo në mesin e tyre një pejgamber prej tyre, që do t’u lexojë ajetet (versetet) Tuaja, dhe t’ua mësojë atyre Librin dhe t’i ofrojë dijeni të përsosur e t’i pastrojë ata (prej fajesh), se, me të vërtetë, Ti je i plotëfuqishëm dhe i gjithëdijshëm!” (129) Fesë së Ibrahimit i shmanget vetëm ai që nuk e njeh vetveten. Na me të vërtetë atë e kemi zgjedhë në këtë botë, e ai, edhe në botën tjetër do të jetë ndër të mirët. (130) Kur Zoti i tij i tha (Ibrahimit): “Bëhu i bindshëm!” – ai u përgjegj: “Unë i jam bindur Zotit të gjithësisë!” (131) Ibrahimi u rekomandoi këtë fëmijëve të tij, po edhe Jakubi: “O bijt e mi! perëndia me të vërtetë ka zgjedhë për ju fenë e vërtetë, dhe mos vdisni ndryshe veçse duke qenë muslimanë!” (132) A ishit ju prezent kur Jakubit iu afrua vdekja, dhe i pyeti të bijt: “Kënd do ta adhuroni pas meje?” – Ata u përgjegjën: “Na do ta adhurojmë Perëndinë tënd (i cili është) edhe Zoti i baballarëve tu: Ibrahimit, Ismailit dhe Is’hakit, një Zotit të vetëm, dhe ne i bindemi vetëm Atij!” (133) Ai popull qe, e shkoi; ata i pret ajo që kanë merituar, edhe juve u pret ajo që e meritoni, e ju nuk do të pyeteni për veprat që kanë punuar ata. (134) Ata thanë: “Bëhuni Hebrenj, gjegjësisht (ose) të krishterë, atëherë do të jeni në rrugën e drejtë!” – Thuaju “Jo”. Na jemi të fesë së Ibrahimit e cila është e pastër, se ai nuk ka qenë adhurues i idhujve”. (135) Thoni ju (or besimtarë): “Na besojmë vetëm Perëndinë dhe në atë që na është shpallur neve (Kur’anin), dhe në atë që i është shpallur Ibrahimit, Ismailit, Is’hakut, Jakubit dhe nipërvet, dhe në atë që u është dhënë Musait dhe Isait, dhe në atë që u është dërguar pejgamberëve nga Zoti i tyre. – Na nuk bëjmë kurrfarë dallimi në mes tyre, dhe na vetëm Atij (Perëndisë) i përulemi”. (136)

 

 [Tatar]

Ибраһим илә Исмәгыйль Кәгъбатулланың нигезен күтәргәч: "Ий Раббыбыз! Эшебезне кабул ит! Син ишетүче һәм күңелләрне белүчесең", – дип дога кылдылар. (127) Ий Раббыбыз! Икебезне дә үзеңә итагать итүче мөселманнардан кыл һәм нәселебездән дә мөселман булган җәмәгатьне насыйп ит һәм безгә хаҗ гамәлләрен өйрәт вә тәүбәләребезне кабул итеп гөнаһларыбызны гафу ит! Син, әлбәттә, тәүбәләрне кабул итүче, рәхимлесең. (128) Ий Раббыбыз! Бездән соң нәселебезгә үзләре арасыннан пәйгамбәр күндер! Ул пәйгамбәр өйрәтер аларга Синең китабыңны һәм ислам диненең бөтен хөкемнәрен һәм пакьләр аларны мөшриклектән, бидәгать гамәлләрдән һәм хәрам нәҗесләрдән. Ий Раббыбыз! Шиксез Сиңа тиңдәш юк, көч-кодрәт иясесең һәм һәр эшне мәслихәтче кылучысың. (129) Ибраһим г-м тоткан ислам диненнән һичкем баш тартмас, мәгәр үз-үзенә ахмаклык кылган җәһил кеше генә баш тартыр. Шиксез, Ибраһим г-мне Үзебез дөньяда Имамга һәм пәйгамбәрлеккә сайладык, һәм ул ахирәттә изгеләр белән җәннәттә булыр. (130) Ибраһим г-мгә Раббысы әйтте: "Аллаһуга итагать итеп чын мөселман бул!" Ибраһим г-м әйтте: "Бөтен галәмнәрне тәрбияләүче Аллаһуга итагать итеп чын мөселман булдым", – дип. (131) Ибраһим г-м угылларына васыять әйтте һәм әмер бирде: "Ий угылларым, шиксез, Аллаһ сезгә ислам динен ирекле итте. Дөрес һәм ныклап Аллаһ динен тотыгыз! Динегез була торып, кәфер булмагыз, мөселман булып яшәп, мөселман булып үлегез!" Ягькуб г-мдә угылларына шул ук сүзләрне әйтте. Яһүдләр исә Ягъкуб безгә: "Яһүдлекне ташламагыз, дип әйтте", – диделәр. (Түбәндәге аять шул хакта инде). (132) Ий яһүдләр! Ягькуб пәйгамбәр үлер алдында сез аның янында идегезме? Ул сезгә сез әйткән сүзләрне әйттеме? Юк, әйтмәде. Менә ул угылларын җыеп әйтте: "Мин үлгәннән соң нәрсәгә гыйбәдәт кылырсыз?" Угыллары әйтте: "Син үлгәч синең Иләһәңә, вә аталарың – Ибраһим, Исмагыйл, Исхакларның Иләһәсенә гыйбәдәт кылырбыз, Ул Аллаһ – тиңдәше юк, бер генә Иләһедер. Без Аңа буйсынучы мөселманнарбыз". (133) Зекер ителгән пәйгамбәрләр һәм аларның өммәтләре дөньядан үтеп киттеләр, кәсеп иткән сәваблары һәм гөнаһлары үзләренә. Сезнең дә кәсеп иткән сәвабларыгыз һәм гөнаһларыгыз үзегезгәдер. Аларның эшләгән эшләреннән соралмассыз. (134) Яһүдләр әйтте: "Яһүд булыгыз, туры юлга күнәрсез", – дип. Насаралар әйттеләр: "Насара булыгыз, туры юлга күнәрсез" – дип. Син аларга әйт: "Туры юл яһүд динендә дә түгел, насара динендә дә түгел. Шиксез, туры юл – Ибраһим г-м тоткан дин, ул батылдан хакка авышты һәм ул мөшрикләрдән дә булмады. Әлбәттә аның дине хак, аның диненә иярегез!" (135) Ий мөэминнәр әйтегез: "Аллаһуга һәм үзебезгә иңдерелгән Коръәнгә һәм Ибраһим, Исмагыйл, Исхак, Ягькуб пәйгамбәрләргә иңдерелгән вәхийгә, аларның балаларына иңдерелгән вәхийгә, Мусага иңдерелгән Тәүратка һәм дә барча пәйгамбәрләргә иңдерелгән вәхийләргә ышандык, пәйгамбәрләрне берсен икенчесеннән аермыйбыз, барчасына бертигез ышанабыз, һәм Аллаһуга итагать итеп, мөселман булабыз", – дип. (136)

 

 

 [Uyghur]

ئۆز ۋاقتىدا ئىبراھىم بىلەن ئىسمائىل کەبىنىڭ ئۇلىنى قوپۇرۇۋېتىپ: «پەرۋەردىگارىمىز بىزنىڭ (خىزمىتىمىزنى) قوبۇل قىلغىن، سەن ھەقىقەتەن (دۇئایىمىزنى) ئاڭلاپ تۇرغۇچىسەن، (نىیىتىمىزنى) بىلىپ تۇرغۇچىسەن (127) پەرۋەردىگارىمىز! ئىککىمىزنى ئۆزۈڭگە ئىتائەتمەن قىلغىن، بىزنىڭ ئەۋلادلىرىمىزدىنمۇ ئۆزۈڭگە ئىتائەتمەن ئۈممەت چىقارغىن، بىزگە ھەجىمىزنىڭ قائىدىلىرىنى بىلدۈرگىن، تەۋبىمىزنى قوبۇل قىلغىن، چۈنکى سەن تەۋبىنى ناھایىتى قوبۇل قىلغۇچىسەن، ناھایىتى مېھرىبانسەن (128) پەرۋەردىگارىمىز! ئۇلارنىڭ ئىچىدىن ئایەتلىرىڭنى ئۇلارغا تىلاۋەت قىلىپ بېرىدىغان، کىتابىڭنى (یەنى قۇرئاننى)، ھېکمەتنى (یەنى پاک سۈننەتنى) ئۇلارغا ئۆگىتىدىغان، ئۇلارنى (مۇشرىکلىک ۋە گۇناھلاردىن) پاک قىلىدىغان بىر پەیغەمبەر ئەۋەتکىن، ھەقىقەتەن سەن غالىبسەن، ھېکمەت بىلەن ئىش قىلغۇچىسەن» دېدى (129) ئۆزىنى ئەخمەق قىلغانلاردىن باشقا کىم ئىبراھىمنىڭ دىنىدىن یۈز ئۆرۈیدۇ، ھەقىقەتەن بىز ئۇنى بۇ دۇنیادا (پەیغەمبەرلىککە) تاللىدۇق. شەک - شۈبھىسىزکى، ئاخىرەتتە ئۇ یاخشىلار قاتارىدا بولىدۇ (130) ئۆز ۋاقتىدا پەرۋەردىگارى ئۇنىڭغا: «(پەرۋەردىگارىڭنىڭ ئەمرىگە) ئىتائەت قىلغىن» دېدى. ئۇ: «ئالەملەرنىڭ پەرۋەردىگارىغا ئىتائەت قىلدىم» دېدى (131) ئىبراھىم ۋە یەئقۇب ئۆز ئوغۇللىرىغا ۋەسىیەت قىلىپ: «ئى ئوغۇللىرىم! اﷲ سىلەرگە مۇشۇ دىنىنى (یەنى ئىسلام دىنىنى) تاللىدى، پەقەت مۇسۇلمان پىتىڭلارچە ئۆلۈڭلار (یەنى ئىمانىڭلاردا مەھکەم تۇرۇڭلار، تاکى ئىمان بىلەن کېتىڭلار)» دېدى (132) یەئقۇب جان ئۈزۈۋاتقان ۋاقتىدا سىلەر یېنىدا بارمىدىڭلار؟ شۇ چاغدا یەئقۇب ئوغۇللىرىدىن: «مەن ئۆلگەندىن کېیىن سىلەر کىمگە ئىبادەت قىلىسىلەر؟» دەپ سورىدى. ئۇلار: «سېنىڭ ئىلاھىڭ ۋە ئاتا - بوۋىلىرىڭ ئىبراھىم، ئىسمائىل، ئىسھاقلارنىڭ ئىلاھى بولغان بىر اﷲ قا ئىبادەت قىلىمىز، بىز ئۇنىڭغا ئىتائەت قىلغۇچىمىز» دېدى (133) ئۇلار ئۆتکەن بىر ئۈممەتتۇر، ئۇلارنىڭ ئەمەللىرى (نىڭ ساۋابى) ئۆزلىرى ئۈچۈندۇر. سىلەرنىڭ ئەمەلىڭلار (نىڭمۇ ساۋابى) ئۆزۈڭلار ئۈچۈندۇر، ئۇلارنىڭ قىلمىشىغا سىلەر جاۋابکار ئەمەس (134) ئۇلار: «یەھۇدىی یاکى ناسارا بولۇڭلار، توغرا یول تاپىسىلەر» دەیدۇ. «ئۇنداق ئەمەس، بىز ئىبراھىمنىڭ ئىسلامغا ئۇیغۇن دىنىغا ئەگىشىمىز، ئۇ مۇشرىکلاردىن ئەمەس ئىدى» دېگىن (135) ئېیتىڭلارکى، «اﷲ قا ئىمان ئېیتتۇق، بىزگە نازىل قىلىنغان ۋەھیىگە، ئىبراھىمغا، ئىسمائىلغا، ئىسھاققا، یەئقۇبقا ۋە ئۇلارنىڭ ئەۋلادلىرىغا نازىل قىلىنغان ۋەھیىگە، مۇساغا بېرىلگەن (تەۋراتقا)، ئىساغا بېرىلگەن (ئىنجىلغا) ۋە پەیغەمبەرلەرگە پەرۋەردىگارى تەرىپىدىن بېرىلگەن (کىتابلارغا) ئىمان ئېیتتۇق، ئۇلاردىن ھېچبىرىنى ئایرىۋەتمەیمىز (یەنى یەھۇدىیلار ۋە ناسارالارغا ئوخشاش، ئۇلارنىڭ بەزىسىگە ئىمان ئېیتىپ بەزىسىنى ئىنکار قىلمایمىز)، بىز اﷲ قا بویسۇنغۇچىلارمىز» (136)

 

 

  [Somali]

xusuuso markuu kor yelay Nabi Ibraahim Tiirarka Kaebada iyo Nabi Ismaaeiil iyagoo leh Eebow naga aqbal adaa waxna maqla waxna oge, (127) Eebow naga yeel kuwa kuu hogaansama, Faraeanagana ka yeel Umad kuu hogaansama nana tusi eamalkannaga (Xajka) nagana toobad aqbal adaa toobad aqbalbadane. Wanaaghabadane ahe. (128) Eebow u soo bixi Rasuul ka mid ah oo u akhriya aayaadkaaga barana Kitaabka (Quraanka) iyo xigmada (sunada Nabiga) oo nadiifiya adigaa adkaade, Falsame ahe. (129) Yaa naea diinta Nabi Ibraahim ruux xumeeyey naftiisa mooyee, waana doorannay Nabi Ibraahim, adduunyada, aakhirana wuxuu ka midnoqon kuwa suusuuban. (130) xusuuso markuu Eebe ka yidhi hogaansan oo uu yidhi waan u hogaansamay Eebaha Caalamka, (131) wuxuu u dardaarmay arintaas (Nabi) Ibraahim Caruurtiisa, Nabi Yacquubna wuu u dardaarmay, wuxuuna yidhi Carrurtaydiiyey Eebe wuxuu idiindoortay Diinta ee ha dhimanina idinkoon Muslim ahayn. (132) miyaad joogten (Yuhuuday) marka Geeridu u timid (Nabi) Yacquub markuu ku yidhi Caruurtiisa maxaad caabudaysaan Gadaashay, ayna dheheen waxaan caabudaynaa Eebahaaga iyo Eebaha Aabayowgaa Ibraahim, Ismaeiil iyo Isxaaq Eebe kaliya, isagaana u hogaansamaynaa. (133) taasina waa ummad taktay, waxayna Mudatay waxay kasbatay, idinkuna waxaad mudanaysaan waxaad kasbateen, laydina warsan maayo waxay Camalfalayeen. (134)waxay ku dhaheen Gaaladii Muslimiinta ama Yuhud noqda ama Nasaara aad hanuunteene, waxad dhahdaa mayee milladda (Diinta Nabi) Ibraahim yaan raacaynaa ee Xaqa u iishay, kamana mid ahayn Gaalda. (135) waxaad dhahdaan waxaan rumaynay Eebe iyo waxa naloo soo dajiyey iyo waxa lagu soo dajiyay Ibraahim, Ismaeiil, Isxaaq, Yacquub. iyo Caruurtoodii iyo wixii la siiyay (Nabi) Muuse iyo (Nabi) Ciise iyo wixi laga siiyey Nabiyadii (Kale) xagga Eebohood kala gaynamayno dhexdooda, waxaan u hogaansamaynaa Eebe. (136)

  [Italian]

 

E quando Abramo e Ismaele posero le fondamenta della Casa, dissero: “O Signor nostro, accettala da noi! Tu sei Colui Che tutto ascolta e conosce! (127) O Signor nostro, fai di noi dei musulmani e della nostra discendenza una comunità musulmana. Mostraci i riti e accetta il nostro pentimento. In verità Tu sei il Perdonatore, il Misericordioso! (128) O Signor nostro, suscita tra loro un Messaggero che reciti i Tuoi versetti e insegni il Libro e la saggezza, e accresca la loro purezza. Tu sei il Saggio, il Possente”. (129) Chi altri avrà, dunque, in odio la religione di Abramo, se non colui che coltiva la stoltezza nell'animo suo? Noi lo abbiamo scelto in questo mondo, e nell'altra vita sarà tra i devoti. (130) Quando il suo Signore gli disse: “Sottomettiti”, disse: “Mi sottometto al Signore dei mondi”. (131) Fu questo che Abramo inculcò ai suoi figli, e anche Giacobbe: “Figli miei, Allah ha scelto per voi la religione: non morite se non musulmani”. (132) Forse eravate presenti quando la morte si presentò a Giacobbe ed egli disse ai suoi figli: “Chi adorerete dopo di me?”. Risposero: “Adoreremo la tua divinità, la divinità dei tuoi padri Abramo e Ismaele e Isacco, il Dio unico al quale saremo sottomessi”. (133) Questa è gente del passato. Avrà quello che ha meritato e voi avrete quello che meriterete, e non dovrete rispondere della loro condotta. (134) Dicono: “Siate giudei o nazareni, sarete sulla retta via”. Di': “[Seguiamo] piuttosto la religione di Abramo, che era puro credente e non associatore”. (135) Dite: “Crediamo in Allah e in quello che è stato fatto scendere su di noi e in quello che è stato fatto scendere su Abramo, Ismaele, Isacco, Giacobbe e sulle Tribù, e in quello che è stato dato a Mosè e a Gesù e in tutto quello che è stato dato ai Profeti da parte del loro Signore, non facciamo differenza alcuna tra di loro e a Lui siamo sottomessi”. (136)

به سوی الله - toward Allah 1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 

 [Language of the Quran-Arabic]

[Persian]   [Russian]   [English]  [Dutch]   [French]   [German]   [Hindi]  [Chinese]   [Japanese]   [Spanish]   [Albanian]   [Tatar]  [Uyghur]    [Somali]   [Italian]

 

سورة الانفال - الجزء التاسع

Al-Anfal - Juz 9

 

 [Language of the Quran-Arabic]

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ ﴿٢٠﴾ وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا یَسْمَعُونَ ﴿٢١﴾ إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللَّـهِ الصُّمُّ الْبُکْمُ الَّذِینَ لَا یَعْقِلُونَ ﴿٢٢﴾ وَلَوْ عَلِمَ اللَّـهُ فِیهِمْ خَیْرًا لَّأَسْمَعَهُمْ ۖ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوا وَّهُم مُّعْرِضُونَ ﴿٢٣﴾ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلَّـهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یُحْیِیکُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٢٤﴾ وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَّا تُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنکُمْ خَاصَّةً ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ ﴿٢٥﴾

 

 [Persian]

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! خدا و پیامبرش را اطاعت کنید؛ و سرپیچی ننمایید در حالی که (سخنان او را) می‌شنوید! (۲۰) و همانند کسانی نباشید که می‌گفتند: «شنیدیم!» ولی در حقیقت نمی‌شنیدند! (۲۱) بدترین جنبندگان نزد خدا، افراد کر و لالی هستند که اندیشه نمی‌کنند. (۲۲) و اگر خداوند خیری در آنها می‌دانست، (حرف حق را) به گوش آنها می‌رساند؛ ولی (با این حال که دارند،) اگر حق را به گوش آنها برساند، سرپیچی کرده و روگردان می‌شوند. (۲۳) ای کسانی که ایمان آورده‌اید! دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامی که شما را به سوی چیزی می‌خواند که شما را حیات می‌بخشد! و بدانید خداوند میان انسان و قلب او حایل می‌شود، و همه شما (در قیامت) نزد او گردآوری می‌شوید! (۲۴) و از فتنه‌ای بپرهیزید که تنها به ستمکاران شما نمی‌رسد؛ (بلکه همه را فرا خواهد گرفت؛ چرا که دیگران سکوت اختیار کردند.) و بدانید خداوند کیفر شدید دارد! (۲۵)

 

 [Russian]

О те. которые уверовали! Повинуйтесь Аллаху и Его посланнику и не отвращайтесь от Него в то время, как вы слушаете. (20) И не будьте как те, которые говорили: "Мы слышали", а сами не слушают. (21) Худшие из животных пред Аллахом - глухие, немые, которые не разумеют. (22) Если бы Аллах знал что-нибудь доброе в них, Он дал бы им услышать, а если бы Он дал им услышать, они отвернулись бы от Него, отвратившись. (23) О те, которые уверовали! Отвечайте Аллаху и посланнику, когда он вас призывает к тому, что вас оживляет. И знайте, что Аллах стоит между человеком и его сердцем и что к Нему вы будете собраны! (24) Бойтесь испытания, которое постигнет не только тех из вас, которые несправедливы. И знайте, что Аллах силен в наказании! (25)

 

 [English]

O believers, obey God and His Messenger, and do not turn away from him when you hear (him speak); (20) And do not be like those who say: "We have heard," but do not hear. (21) The worst of creatures in the eyes of God are those who are deaf and dumb and devoid of sense. (22) If God had seen any good in them He would surely have made them hear. Now even if He makes them hear they will turn away (in obduracy). (23) O believers, respond to the call of God and His Prophet when he calls you to what will give you life (and preservation). Remember that God intervenes between man and his heart, and that you will be gathered before Him. (24) Beware of sedition, which does not affect the oppressors alone among you, and know that the punishment of God is severe. (25)

 

[Dutch]

O ware geloovigen! gehoorzaamt God en zijn gezant, en wendt u niet van hem af, nu gij de waarschuwingen van den Koran hoort. (20) En weest niet als zij die zeggen: Wij hooren, als zij niet hooren. (21) Waarlijk, de slechtsten van de dieren der aarde tegenover God, zijn de dooven en de stommen, die niet begrijpen. (22) Indien God slechts iets goeds in hen had ontdekt, zou hij hun zekerlijk hebben doen hooren; maar indien hij hen had doen hooren, zouden zij zich gewis afgewend en zich ver verwijderd hebben. (23) O ware geloovigen! antwoordt God en zijn apostel, indien hij u het leven geeft; en weet dat God zich tusschen den mensch en zijn hart plaatst, en dat gij voor hem zult verzameld worden. (24) Hoedt u voor de verzoeking; zij zal niet hen in het bijzonder treffen, die goddeloos onder u zijn, maar u allen in het algemeen; en weet, dat God gestreng in het straffen is. (25)

 

 [French]

O vous qui croyez! Obéissez à Allah et à Son messager et ne vous détournez pas de lui quand vous l'entendez (parler). (20) Et ne soyez pas comme ceux qui disent: «Nous avons entendu», alors qu'ils n'entendent pas. (21) Les pires des bêtes auprès d'Allah, sont, [en vérité], les sourds-muets qui ne raisonnent pas. (22) Et si Allah avait reconnu en eux quelque bien, Il aurait fait qu'ils entendent. Mais, même s'Il les faisait entendre, ils tourneraient [sûrement] le dos en s'éloignant. (23) O vous qui croyez! Répondez à Allah et au Messager lorsqu'il vous appelle à ce qui vous donne la (vraie) vie, et sachez qu'Allah s'interpose entre l'homme et son cœur, et que c'est vers Lui que vous serez rassemblés. (24) Et craignez une calamité qui n'affligera pas exclusivement les injustes d'entre vous. Et sachez qu'Allah est dur en punition. (25)

 

 

[German]

O ihr, die ihr glaubt, gehorcht Allah und Seinem Gesandten, und wendet euch nicht von ihm ab wahrend ihr zuhört. (20) Und seid nicht wie jene, die sagen: "Wir hören", und doch nicht hören. (21) Wahrlich, die schlimmsten Tiere vor Allah sind die tauben und stummen, die nicht begreifen. (22) Und hätte Allah etwas Gutes in ihnen erkannt, hätte Er sie gewiß hörend gemacht. Und wenn Er sie hörend macht, so werden sie sich in Widerwillen wegwenden. (23) O ihr, die ihr glaubt, hört auf Allah und den Gesandten, wenn er euch zu etwas aufruft, das euch Leben verleiht, und wisset, daß Allah zwischen den Menschen und sein Herz tritt, und daß ihr vor Ihm versammelt werdet. (24) Und hütet euch vor einer Drangsal, die gewiß nicht bloß die unter euch treffen wird, die Unrecht getan haben. Und wisset, daß Allah streng im Strafen ist. (25)

 

 [Hindi]

ऐ ईमान लानेवालो! अल्लाह और उसके रसूल का आज्ञापालन करो और उससे मुँह न फेरो जबकि तुम सुन रहे हो (20) और उन लोगों की तरह न हो जाना जिन्होंने कहा था, "हमने सुना" हालाँकि वे सुनते नहीं (21) अल्लाह की स्पष्ट में तो निकृष्ट पशु वे बहरे-गूँगे लोग है, जो बुद्धि से काम नहीं लेते (22) यदि अल्लाह जानता कि उनमें कुछ भी भलाई है, तो वह उन्हें अवश्य सुनने का सौभाग्य प्रदान करता। और यदि वह उन्हें सुना देता तो भी वे कतराते हुए मुँह फेर लेते (23) ऐ ईमान लानेवाले! अल्लाह और रसूल की बात मानो, जब वह तुम्हें उस चीज़ की ओर बुलाए जो तुम्हें जीवन प्रदान करनेवाली है, और जान रखो कि अल्लाह आदमी और उसके दिल के बीच आड़े आ जाता है और यह कि वही है जिसकी ओर (पलटकर) तुम एकत्र होगे (24) बचो उस फ़ितने से जो अपनी लपेट में विशेष रूप से केवल अत्याचारियों को ही नहीं लेगा, जान लो अल्लाह कठोर दंड देनेवाला है (25)

 

[Chinese]

信道的人们啊！你们当顺从真主及其使者，你们聆听（他讲话）的时候，不要违背他。 (20) 你们不要仿效那些人，他们说：我们已听从了。其实他们不听从。 (21) 据真主看来，最劣等的动物确是那些装聋作哑，不明真理的人。 (22) 假若真主知道他们心中还有一点儿善意，必使他们能听；纵虽使他们能听，他们也还是要违背正道的。 (23) 信道的人们啊！当使者号召你们去遵循那使你们获得生命的（教训）的时候，你们当响应真主和使者。你们当知道真主能干涉个人的心灵，你们只被召集到他那里。 (24) 你们当防备一种灾难，（否则），受害的绝不限于你们中的不义者，你们要知道，真主的刑罚确是严厉的。 (25)

 

[Japanese]

あなたがた信仰する者よ，アッラーとその使徒に従え。（かれの言葉を）聞きながら，かれに背いてはならない。 (20) また，「わたしたちは聞いた」といいながら，耳を傾けない者のようであってはならない。 (21) 本当にアッラーの御許で最悪の罪人とは，（事理を）理解しない開かない物言わない者である。 (22) アッラーがもしかれらに良いところを認められれば，かれは必ずかれらに聞かせられる。だがかれが仮令聞かせられたとしても，かれらは（辞退して）背き去るであろう。 (23) 信仰する者よ，アッラーと使徒の呼びかけに応えなさい。アッラーが（使徒を通じて）あなたがたを（現世と来世で）生かすために呼びかけたときは。アッラーは，人間とその心の間に入られることを知れ。またあなたがたは，必ずかれに召集されるのである。 (24) また試みの災厄に対して，あなたがたの身を守れ。それはあなたがたの中不義を行う者（だけ）に下るものではない。アッラーは懲罰に厳正であることを知れ。 (25)

 

 [Spanish]

[Por lo tanto,] ¡Oh vosotros que habéis llegado a creer!, obedeced a Dios y a Su Enviado y no Le deis la espalda ahora que oís [Su mensaje]; (20) y no seáis de los que dicen: "Hemos oído", pero no prestan atención. (21) En verdad, las más despreciables de las criaturasante Dios son aquellos sordos y mudos, que no usan su razón. (22) Pues, si Dios hubiera encontrado algo de bueno en ellos, ciertamente les habría hecho oír: pero [tal como son,] aunque les hubiera hecho oír, con toda certeza habrían vuelto la espalda en su obstinación. (23) ¡Oh vosotros que habéis llegado a creer! Responded a la llamada de Dios y del Enviado cuando os llama a lo que habrá de daros vida; y sabed que Dios interviene entre el hombre y [los deseos de] su corazón, y que ante Él seréis congregados. (24) Y guardaos de esa tentación al mal que no aflige sólo a aquellos de vosotros que se obstinan en la transgresión; y sabed que Dios es severo en el castigo. (25)

 

 [Albanian]

O besimtarë! – bindjuni Perëndisë dhe Pejgamberit të Tij, mos u shmangëni nga Ai, se ju dëgjoni (Kur’anin), (20) e mos u bëni si ata që thonë: “E kemi dëgjuar!” – por ata, (në të vërtetë) nuk e kanë dëgjuar. (21) Krijesat më të këqia te Perëndia janë ato që janë shurdhë dhe memecë, të cilët nuk duan të kuptojnë. (22) Sikur Perëndia të dijë ndonjë të mirë të tyre, Ai do t’u jepte të dëgjuarit; por, edhe sikur ta kenë, ata do të shmangen dhe do të largohen nga besimi. (23) O besimtarë! Përgjigjuni Perëndisë dhe Pejgmberit kur t’ju thërrasë, meqë ju ngjallë juve; dhe ta dini se Perëndia ndërhyn në mes njeriut dhe zemrës së tij, dhe se tek Ai do të ktheheni. (24) Ruajuni ngatërresave, të cilat nuk i godasin vetëm ata që bëjnë keq, dhe ta dini se Perëndia dënon ashpër! (25)

 

 [Tatar]

Ий мөэминнәр! Аллаһуга вә Аның рәсүленә итагать итегез! Вә Аллаһ әмерләреннән баш тартмагыз – качмагыз! Чөнки Аллаһ хөкемнәрен ишетеп торасыз. (20) Монафикълар кеби булмагыз ки, алар Коръән сүзләрен ишетәбез диләр, ләкин үзләре ишеткәч, Коръән сүзләрен-хөкемнәрен кабул итмиләр. (21) Тәхкыйк Аллаһ хозурында хайваннарның явызрагы: хакны сөйләргә телсез, хак сүзне ишетергә колаксыз булган һичнәрсә аңламый торган кешеләрдер. (22) Әгәр Аллаһ аларда яхшылык барлыгын белсә, ягъни аларның күңелендә яхшы ният булса, әлбәттә, аларга хак сүзне ишеттереп аңлатыр иде, күңелләрендә яхшы ният булмагач, Аллаһ аларга хак сүзләрне ишеттерсә дә, аны аңлаудан һәм кабул итүдән баш тартып качачаклар. (23) Ий мөэминнәр! Аллаһ вә расүл сүзләрен кабул итегез, кайчан күңелләрегезне тергезүче Коръәнгә чакырсалар! Вә яхшы белегез, Аллаһ ир белән күңеле арасындадыр, ягъни кешенең күңелендәге ниятенә вә игътикаденә карата эш йөртер. Вә яхшы белегез, хөкем ителер өчен кайтмак Аңадыр. Бу аятьтән мәгълүм булды ки, Коръән тәрбиясеннән башка кешенең күңеле мәеттер. Күңеленең мәет булуын теләмәгән кеше Коръән белән тәрбияләнсен һәм аның белән гамәл кылсын! (24) Зарары фетнәне булдыручыга гына булмыйча, бәлки зарары барыгызга да була торган фетнәне булдырудан сакланыгыз! Белегез ки, әгәр Аның боерыкларын үтәмәсәгез, әлбәттә, Аллаһ каты ґәзаб белән үч алучыдыр. (25)

 

 [Uyghur]

ئى مۆمىنلەر! اﷲ قا ۋە ئۇنىڭ پەیغەمبىرىگە ئىتائەت قىلىڭلار، سىلەر (قۇرئاننى) ئاڭلاپ تۇرۇپ ئۇنىڭدىن یۈز ئۆرۈمەڭلار (20) ئاڭلىمای تۇرۇپ ئاڭلىدۇق دېگەن کىشىلەرنى (یەنى کاپىرلارنى) دورىماڭلار (21) شۈبھىسىزکى، اﷲ نىڭ نەزىرىدە ھایۋانلارنىڭ ئەڭ یامىنى (ھەقنى ئاڭلىمای) گاس بولۇۋالغان، (ھەقنى سۆزلىمەی) گاچا بولۇۋالغان، (یاخشى - یاماننى پەرق ئەتمەی) ئەقلىنى یوقاتقان کىشىلەردۇر (22) ئەگەر اﷲ ئۇلاردا بىرەر یاخشىلىق بار دەپ بىلسە ئىدى، ئەلۋەتتە ئۇلارغا (ھەقنى) ئاڭلىتاتتى؛ ئۇلارغا ئاڭلاتقان تەقدىردىمۇ، ئۇلار ھەقتىن ئەلۋەتتە یۈز ئۆرۈگەن ھالدا باش تارتاتتى (23) ئى مۆمىنلەر! اﷲ ۋە ئۇنىڭ پەیغەمبىرى سىلەرنى تىرىلدۈرىدىغان (یەنى ئەبەدىی ھایاتقا ئېرىشتۈرىدىغان) ئىمانغا دەۋەت قىلسا، ئۇنى قوبۇل قىلىڭلار. بىلىڭلارکى، اﷲ کىشى بىلەن ئۇنىڭ قەلبى ئارىسىدا توسالغۇ بولالایدۇ (یەنى کىشىنىڭ دىلىنى ئىگىسىنىڭ خاھىشى بویىچە ئەمەس، بەلکى ئۆز خاھىشى بویىچە تەسەررۇپ قىلىدۇ). (قىیامەت کۈنى) سىلەر اﷲ نىڭ دەرگاھىغا یىغىلىسىلەر (24) سىلەرنىڭ ئاراڭلاردىکى زۇلۇم قىلغانلارنىڭ بېشىغا کېلىش بىلەنلا چەکلىنىپ قالمایدىغان بالا - قازادىن ساقلىنىڭلار، بىلىڭلارکى، اﷲ نىڭ ئازابى قاتتىقتۇر (25)

 

  [Somali]

Kuwa (Xaqa) Rumeeyow Adeeca Eebe iyo Rasuulkiisa hana ka Jeedsanina idinkoo Maqli. (20) Hana Noqonina kuwii Yidhi Maqallay iyagoon wax Maqlayn. (21) Dhul Socod waxaa ugu Shar badan (Uxun) Eebe agtiisa ma Maqle (Xaqa) ma hadle oon kasayn (Wanaagga). (22) hadduu ku Ogyahay Eebe Khayr wuu maqashiin lahaa (Garansiin lahaa) hadduuse Maqashiiyo way Jeedsanlahaayeen (Kibirdartiis) iyagoo is dadbi. (23) Kuwa Xaqa Rumeeyow Maqla Eebe iyo Rasuulka Markuu idiinku Yeedho wax idin nooleeya (XAQA) Ogaadana in Eebe (Karo) inuu kala Dhexmaro Ruuxa iyo Qalbigiisa, oo Xaggiisa laydin soo Kulmin. (24) Ka Dhawrsada Fidmo oon ugu Dhacayn kuwii Dulmiga falay Gaar ahaan oo idinka mida, Ogaadana in Eebe Ciqaabtiisu Darantahay. (25)

  [Italian]

O voi che credete, obbedite ad Allah e al Suo Messaggero e non volgetegli le spalle, dopo che avete ascoltato. (20) Non siate come quelli che dicono: “Noi ascoltiamo”, quando invece non ascoltano affatto. (21) In verità, di fronte ad Allah, le peggiori bestie sono costoro: sordi e muti, che non comprendono. (22) Se Allah avesse ravvisato in loro qualche bene, avrebbe fatto sì che ascoltassero; ma se anche li avesse fatti ascoltare, avrebbero voltato le spalle e sarebbero rimasti indifferenti. (23) O voi che credete, rispondete ad Allah e al Suo Messaggero quando vi chiama a ciò che vi fa rivivere e sappiate che Allah si insinua tra l'uomo e il suo cuore e che sarete tutti radunati davanti a Lui. (24) Temete la fitna, essa non insidierà solo coloro che sono stati ingiusti; sappiate che Allah è severo nel castigo. (25)

 

به سوی الله - toward Allah 2

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 

 

 [Language of the Quran-Arabic]

[Persian]   [Russian]   [English]  [Dutch]   [French]   [German]   [Hindi]  [Chinese]   [Japanese]   [Spanish]   [Albanian]   [Tatar]  [Uyghur]    [Somali]   [Italian]

سورة الذاریات - الجزء السابع والعشرون

Adh-Dhariyat - Juz 27

 

 [Language of the Quran-Arabic]

قَالَ فَمَا خَطْبُکُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿٣١﴾ قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِینَ ﴿٣٢﴾ لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِینٍ ﴿٣٣﴾ مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّکَ لِلْمُسْرِفِینَ ﴿٣٤﴾ فَأَخْرَجْنَا مَن کَانَ فِیهَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿٣٥﴾ فَمَا وَجَدْنَا فِیهَا غَیْرَ بَیْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِینَ ﴿٣٦﴾ وَتَرَکْنَا فِیهَا آیَةً لِّلَّذِینَ یَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ ﴿٣٧﴾ وَفِی مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ ﴿٣٨﴾ فَتَوَلَّىٰ بِرُکْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٣٩﴾ فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِی الْیَمِّ وَهُوَ مُلِیمٌ ﴿٤٠﴾ وَفِی عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الرِّیحَ الْعَقِیمَ ﴿٤١﴾ مَا تَذَرُ مِن شَیْءٍ أَتَتْ عَلَیْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ کَالرَّمِیمِ ﴿٤٢﴾ وَفِی ثَمُودَ إِذْ قِیلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِینٍ ﴿٤٣﴾ فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ یَنظُرُونَ ﴿٤٤﴾ فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِیَامٍ وَمَا کَانُوا مُنتَصِرِینَ ﴿٤٥﴾ وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ ﴿٤٦﴾ وَالسَّمَاءَ بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿٤٧﴾ وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ﴿٤٨﴾ وَمِن کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَیْنِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ ﴿٤٩﴾ فَفِرُّوا إِلَى اللَّـهِ ۖ إِنِّی لَکُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ ﴿٥٠﴾ وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّـهِ إِلَـٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّی لَکُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ ﴿٥١﴾

 

 [Persian]

(ابراهیم) گفت: «مأموریت شما چیست ای فرستادگان (خدا)؟» (۳۱) گفتند: «ما به سوی قوم مجرمی فرستاده شده‌ایم... (۳۲) تا بارانی از «سنگ - گِل» بر آنها بفرستیم؛ (۳۳) سنگهایی که از ناحیه پروردگارت برای اسرافکاران نشان گذاشته شده است!» (۳۴) ما مؤمنانی را که در آن شهرها (ی قوم لوط) زندگی می‌کردند (قبل از نزول عذاب) خارج کردیم، (۳۵) ولی جز یک خانواده باایمان در تمام آنها نیافتیم! (۳۶) و در آن (شهرهای بلا دیده) نشانه‌ای روشن برای کسانی که از عذاب دردناک می‌ترسند به جای گذاردیم. (۳۷) و در (زندگی) موسی نیز (نشانه و درس عبرتی بود) هنگامی که او را با دلیلی آشکار به سوی فرعون فرستادیم؛ (۳۸) امّا او با تمام وجودش از وی روی برتافت و گفت: «این مرد یا ساحر است یا دیوانه!» (۳۹) از این رو ما او و لشکریانش را گرفتیم و به دریا افکندیم در حالی که در خور سرزنش بود! (۴۰) و (همچنین) در سرگذشت «عاد» (آیتی است) در آن هنگام که تندبادی بی‌باران بر آنها فرستادیم، (۴۱) که بر هیچ چیز نمی‌گذشت مگر اینکه آن را همچون استخوانهای پوسیده می‌ساخت. (۴۲) و نیز در سرگذشت قوم «ثمود» عبرتی است در آن هنگام که به آنان گفته شد: «مدّتی کوتاه بهره‌مند باشید (و سپس منتظر عذاب)!» (۴۳) آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند، و صاعقه آنان را فراگرفت در حالی که (خیره خیره) نگاه می‌کردند (بی‌آنکه قدرت دفاع داشته باشند)! (۴۴) چنان بر زمین افتادند که توان برخاستن نداشتند و نتوانستند از کسی یاری طلبند! (۴۵) همچنین قوم نوح را پیش از آنها هلاک کردیم، چرا که قوم فاسقی بودند! (۴۶) و ما آسمان را با قدرت بنا کردیم، و همواره آن را وسعت می‌بخشیم! (۴۷) و زمین را گستردیم، و چه خوب گستراننده‌ای هستیم! (۴۸) و از هر چیز دو جفت آفریدیم، شاید متذکّر شوید! (۴۹) پس به سوی خدا بگریزید، که من از سوی او برای شما بیم‌دهنده‌ای آشکارم! (۵۰) و با خدا معبود دیگری قرار ندهید، که من برای شما از سوی او بیم‌دهنده‌ای آشکارم! (۵۱)

 

 [Russian]

Сказали он: "В чем дело ваше, о посланники?" (31) Сказали они: "Мы посланы к народу грешному, (32) чтобы послать на них камни из глины, (33) меченные у твоего Господа для вышедших за пределы". (34) И вывели Мы оттуда тех, кто был там из верующих. (35) Но Мы не нашли там больше одного дома предавшихся. (36) И Мы оставили там знамение для тех, кто боится мучительного наказания. (37) ...И о Мусе. Вот послали Мы его к Фирауну с явной властью. (38) Но он отвратился со своей опорой и сказал: "Колдун или одержимый!" (39) И Мы взяли его и его войска и ввергли их в пучину. И он достоин порицания! (40) ...И в адитах. Вот послали Мы на них ветер губительный, (41) который не оставляет ничего, над чем пройдет, не превратив его в прах. (42) ...И в самудянах. Вот сказали им: "Пользуйтесь некое время". (43) Но они отошли от приказания Господа их, и постигла их поражающая в то время, как они смотрели. (44) И не могли они встать и не нашли себе помощников. (45) ...И народу Нуха еще раньше. Поистине, они были народом распутным. (46) И небо Мы воздвигли руками, и ведь Мы - расширители. (47) И землю Мы разостлали. И прекрасные устроили Мы! (48) Из всякой вещи Мы сотворили пару, - может быть, вы пораздумаете! (49) Бегите же Аллаху: я от Него для вас увещатель явный. (50) И не устраивайте с Аллахом другого бога: я для вас от Него увещатель явный. (51)

 

 [English]

He said: "What is then your business, O messengers?" (31) They said: "We have been sent to a wicked people (32) So as to let loose clods of clay on them (33) Marked by your Lord for those who waste their substance." (34) So We evacuated everyone who was a believer there, (35) But did not find more than a single family of believers. (36) We left a sign in this for those who fear the grievous punishment, (37) As (there was) in Moses when We sent him to the Pharaoh with clear authority. (38) But he turned to his counsellors, and said: "He is a magician or lunatic." (39) So We seized him and his armies, and threw them into the sea, for he was worthy of blame. (40) In 'Ad (also is a sign), when We sent a blasting wind against them, (41) Which turned everything it touched to ashes. (42) And in Thamud, when We said to them: "Enjoy yourselves for a while;" (43) But they disobeyed the command of their Lord; so they were destroyed by a thunderbolt, and they could only gape, (44) And neither stand up nor defend themselves. (45) (So had We destroyed) the people of Noah before them: They were surely a sinful people. (46) We built the heavens by Our authority; and We are the Lord of power and expanse. (47) We spread the earth a carpet; what comfort We provide! (48) And We created pairs of everything that you may contemplate. (49) So turn to God. I give you a clear warning from Him. (50) Do not set up another god with God. I give you a clear warning from Him. (51)

 

[Dutch]

En Abraham zeide tot hen: wat is dus uwe boodschap, o gezanten van God? (31) Zij antwoordden: waarlijk, wij worden tot een zondig volk gezonden. (32) Opdat wij steenen van gebakken klei op hen zouden nederzenden. (33) Gemerkt door uwen Heer, ter verdelging der zondaren. (34) En wij telden de ware geloovigen, die in de stad waren. (35) Maar wij vonden niet meer, dan één gezin van Moslems. (36) Wij verwoesten hen, en lieten een teeken aldaar, voor hen, die de ernstige kastijding van God vreezen. (37) In Mozes was mede een teeken, toen Hij hem met duidelijke macht tot Pharao zond. (38) Maar deze wendde zich met zijne vorsten af, zeggende: Deze man is een toovenaar of een bezetene. (39) Daarom grepen wij hem en zijne soldaten en wierpen hen in de zee: en hij was waard gestrafd te worden. (40) En in den stam van Ad was mede een teeken, toen wij een verwoestenden wind tegen hen zonden. (41) Die niets aanraakte, waar hij nederkwam, of hij verwoeste het, als een verrot voorwerp, en maakte het tot stof. (42) In Thamoed was eveneens een teeken toen er tot hem werd gezegd: Geniet alles gedurende eenigen tijd. (43) Maar zij schonden onbeschaamd het bevel van hunnen Heer, waardoor hen een vreeselijk onweder van den hemel overviel, terwijl zij daarheen blikten. (44) Zij waren niet in staat op hunne voeten te staan, evenmin als zij zich van de verdediging konden redden. (45) En het volk van Noach verdelgden wij voor dezen; want het was een volk, dat vreeselijk zondigde. (46) Wij hebben den hemel met macht gebouwd, en dien eene groote uitgebreidheid gegeven. (47) Wij hebben de aarde daaronder uitgebreid, en hoe gelijkmatig hebben wij dit gedaan. (48) En van alle dingen hebben wij twee soorten geschapen, opdat gij wellicht zoudt overwegen. (49) Vlucht dus tot God; waarlijk, ik ben een openlijk waarschuwer van Hem onder u. (50) Aanbidt geene andere goden behalve uwen Heer. Ik bericht u dit duidelijk uit zijn naam (51)

 

 [French]

Alors [Abraham] dit: «Quelle est donc votre mission, ô envoyés?» (31) Ils dirent: «Nous avons été envoyés vers des gens criminels, (32) pour lancer sur eux des pierres de glaise, (33) marquées auprès de ton Seigneur à l'intention des outranciers». (34) Nous en fîmes sortir alors ce qu'il y avait comme croyants, (35) mais Nous n'y trouvâmes qu'une seule maison de gens soumis. (36) Et Nous y laissâmes un signe pour ceux qui redoutent le douloureux châtiment; (37) [Il y a même un signe] en Moïse quand Nous l'envoyâmes, avec une preuve évidente, vers Pharaon. (38) Mais [celui-ci] se détourna confiant en sa puissance, et dit: «C'est un magicien ou un possédé!» (39) Nous le saisîmes ainsi que ses troupes, puis les jetâmes dans les flots, pour son comportement blâmable. (40) De même pour les 'Aad, quand Nous envoyâmes contre eux le vent dévastateur (41) n'épargnant rien sur son passage sans le réduire en poussière. (42) De même pour les Thamûd, quand il leur fut dit: «Jouissez jusqu'à un certain temps!» (43) Ils défièrent le commandement de leur Seigneur. La foudre les saisit alors qu'ils regardaient. (44) Ils ne purent ni se mettre debout ni être secourus. (45) De même, pour le peuple de Noé auparavant. Ils étaient des gens pervers. (46) Le ciel, Nous l'avons construit par Notre puissance: et Nous l'étendons [constamment] dans l'immensité. (47) Et la terre, Nous l'avons étendue. Et de quelle excellente façon Nous l'avons nivelée! (48) Et de toute chose Nous avons créé [deux éléments] de couple. Peut-être vous rappellerez-vous? (49) «Fuyez donc vers Allah. Moi, je suis pour vous de Sa part, un avertisseur explicite. (50) Ne placez pas avec Allah une autre divinité. Je suis pour vous de Sa part, un avertisseur explicite». (51)

 

 

[German]

Er sagte: «Was ist euer Anliegen, ihr Boten?» (31) Sie sagten: «Wir sind gesandt zu Leuten, die Übeltäter sind, (32) Um über sie Steine aus Ton niederkommen zu lassen, (33) Die bei deinem Herrn gekennzeichnet sind für die Maßlosen.» (34) Und Wir brachten die, die in ihr gläubig waren, hinaus. (35) Aber Wir fanden in ihr nur ein (einziges) Haus von Gottergebenen. (36) Und Wir hinterließen in ihr ein Zeichen für diejenigen, die die schmerzhafte Pein fürchten. (37) (Ein Zeichen ist) auch in Mose, als Wir ihn mit einer offenkundigen Ermächtigung zu Pharao sandten. (38) Der kehrte sich ab samt seiner Streitmacht und sagte: «Ein Zauberer oder ein Besessener.» (39) Da ergriffen Wir ihn und seine Truppen und warfen sie ins Meer. Er hatte sich Tadel zugezogen. (40) Und auch in den Aad, als Wir über sie den lebensfeindlichen Wind sandten, (41) Der nichts von allem, worüber er kam, übrigließ, ohne es werden zu lassen wie etwas, was auseinanderfällt. (42) Und auch in den Thamud, als zu ihnen gesprochen wurde: «Genießt für eine Weile.» (43) Sie rebellierten gegen den Befehl ihres Herrn. Da ergriff sie der Donnerschlag, während sie hinschauten, (44) Und sie konnten sich nicht mehr aufrichten und erfuhren keine Unterstützung mehr. (45) (Verderben ließen Wir) früher auch das Volk Noachs. Das waren frevlerische Leute. (46) Und den Himmel haben Wir mit Kraft aufgebaut. Und Wir verfügen über breite Möglichkeiten. (47) Und die Erde haben Wir ausgebreitet. Wie trefflich haben Wir sie geebnet! (48) Und von allem haben Wir ein Paar erschaffen, auf daß ihr es bedenket. (49) Flüchtet nun zu Gott. Ich bin euch von Ihm ein deutlicher Warner. (50) Und setzt nicht Gott einen anderen Gott zur Seite. Ich bin euch von Ihm ein deutlicher Warner. (51)

 

 [Hindi]

उसने कहा, "ऐ (अल्लाह के भेजे हुए) दूतों, तुम्हारे सामने क्या मुहिम है?" (31) उन्होंने कहा, "हम एक अपराधी क़ौम की ओर भेजे गए है; (32) "ताकि उनके ऊपर मिट्टी के पत्थर (कंकड़) बरसाएँ, (33) जो आपके रब के यहाँ सीमा का अतिक्रमण करनेवालों के लिए चिन्हित है।" (34) फिर वहाँ जो ईमानवाले थे, उन्हें हमने निकाल लिया; (35) किन्तु हमने वहाँ एक घर के अतिरिक्त मुसलमानों (आज्ञाकारियों) का और कोई घर न पाया (36) इसके पश्चात हमने वहाँ उन लोगों के लिए एक निशानी छोड़ दी, जो दुखद यातना से डरते है (37) और मूसा के वृतान्त में भी (निशानी है) जब हमने फ़िरऔन के पास के स्पष्ट प्रमाण के साथ भेजा, (38) किन्तु उसने अपनी शक्ति के कारण मुँह फेर लिया और कहा, "जादूगर है या दीवाना।" (39) अन्ततः हमने उसे और उसकी सेनाओं को पकड़ लिया और उन्हें गहरे पानी में फेंक दिया, इस दशा में कि वह निन्दनीय था (40) और आद में भी (तुम्हारे लिए निशानी है) जबकि हमने उनपर अशुभ वायु चला दी (41) वह जिस चीज़ पर से गुज़री उसे उसने जीर्ण-शीर्ण करके रख दिया (42) और समुद्र में भी (तुम्हारे लिए निशानी है) जबकि उनसे कहा गया, "एक समय तक मज़े कर लो!" (43) किन्तु उन्होंने अपने रब के आदेश की अवहेलना की; फिर कड़क ने उन्हें आ लिया और वे देखते रहे (44) फिर वे न खड़े ही हो सके और न अपना बचाव ही कर सके (45) और इससे पहले नूह की क़ौम को भी पकड़ा। निश्चय ही वे अवज्ञाकारी लोग थे (46) आकाश को हमने अपने हाथ के बल से बनाया और हम बड़ी समाई रखनेवाले है (47) और धरती को हमने बिछाया, तो हम क्या ही ख़ूब बिछानेवाले है (48) और हमने हर चीज़ के जोड़े बनाए, ताकि तुम ध्यान दो (49) अतः अल्लाह की ओर दौड़ो। मैं उसकी ओर से तुम्हारे लिए एक प्रत्यक्ष सावधान करनेवाला हूँ (50) और अल्लाह के साथ कोई दूसरा पूज्य-प्रभु न ठहराओ। मैं उसकी ओर से तुम्हारे लिए एक प्रत्यक्ष सावधान करनेवाला हूँ (51)

 

[Chinese]

他说：诸位使者啊！你们有什么差事呢？ (31) 他们说：我们确已奉派去惩治一群犯罪的民众， (32) 我们将因毁灭他们而降下黏土变成的石头， (33) 那是从你的主那里为过分者而发出的。 (34) 我把城里所有的信士都救了出来， (35) 我在城里只发现一家归顺者。 (36) 我曾在城里留下一种迹象，以便畏惧痛苦的刑罚的人们用作鉴戒。 (37) 在穆萨的故事里也有一种迹象。当时，我曾派遣他带著一件明证去见法老。 (38) 但法老因有势力故背弃穆萨，他说：这是一个术士，或是一个疯人。 (39) 所以我惩治他和他的军队，而将他们投入海中，他是受责备的。 (40) 在阿德人的故事里，也有一种迹象。当时，我曾使无益的暴风去毁灭他们， (41) 凡经那暴风吹过的东西，无一不变成破碎的。 (42) 在赛莫德人的故事里，也有一种迹象。当时，有人对他们说：你们暂时享受吧！ (43) 他们曾违抗他们主的命令，故疾雷毁灭了他们，同时，他们眼见刑罚降临， (44) 他们未能站起，他们也未能自卫。 (45) 以前，我毁灭了努哈的宗族，他们确是悖逆的民众。 (46) 天，我曾以权力建造它，我确是大能的； (47) 地，我曾铺张它。美哉铺张者！ (48) 我将每种物造成配偶，以便你们觉悟。 (49) 你说：你们应当逃归真主，我对于你们确是一个坦率的警告者。 (50) 你们不要以别的神灵与真主同受崇拜，我对于你们确是一个坦率的警告者。 (51)

 

[Japanese]

かれは言った。「それで，あなたがたの御用件は何ですか，使徒の方がたよ。」 (31) かれらは，「わたしたちは罪深い民に遣わされたのです。 (32) 泥の磔を（雨のように）かれらの上に降らすために。 (33) 放埓を尽す者にたいして，主の御許で印された（泥の磔を降らそう）。」と言った。 (34) それから，われはそこにいた信者たちを立ちのかせようとした。 (35) しかし，その（町の）中で見出したムスリムの家は，只の一軒だけであった。 (36) われは痛ましい懲罰を，恐れる者のために一つの印としてそこに残した。 (37) またムーサーにも（印があった）。われが明らかな権威を授けて，かれをフィルアウンに遣わした時を思い起せ。 (38) かれ（フィルアウン）はその権勢を傘に，背を向け，「こいつは魔術師か，それとも気違いだ。」と言った。 (39) それであれは，かれとその軍勢を捕えて海に投げ込んだ。本当にかれは，けしからぬ者であった。 (40) またアードにも（印があった）。われが惨害を(西?)す風をかれらに送った時を思い起せ。 (41) それはかれらを襲って，凡てを壊滅し廃墟のようにして，何も残さなかった。 (42) またサムードにも（印があった）。「束の間（のあなたがたの生）を楽しめ。」と言われた時を思い起しなさい。 (43) その時かれらは，主の命令に横柄に背いたので，あれよと見ているまに雷に襲われた。 (44) 最早かれらは起き上ることも出来ず，また守ることも出来なかった。 (45) 以前にも，ヌーフの民を（われは滅ぼした）。本当にかれらは反逆の民であった。 (46) われは偉力をもって天を打ち建て，果しない広がりにした。 (47) またわれは大地を打ち広げた。何と見事に広げたことよ。 (48) またわれは，凡てのものを両性に創った。あなたがたは訓戒を受け入れるであろう（という配慮から）。 (49) 「それであなたがたは，アッラーの庇護の下に赴け。本当にわたしはかれからあなたがたに遣わされた公明な警告者である。 (50) それでアッラーと一緒に外の神を立ててはならない。本当にわたしは，かれからあなたがたに遣わされた公明な警告者である」。 (51)

 

 [Spanish]

[Abraham] dijo: “¿Y qué [otro] propósito traéis, Oh emisarios [celestiales]?” (31) Respondieron: “Hemos sido enviados a un pueblo hundido en el pecado, (32) para descargar sobre ellos golpes contundentes de castigo, (33) asignados por tu Sustentador para [castigo de] los que se han dilapidado a sí mismos.” (34) Y pasado un tiempo sacamos [de la ciudad de Lot] a los [pocos] creyentes que allí había: (35) pues no encontramos en ella sino una [sola] casa de gente sometida a Nosotros. (36) Y dejamos en ella un mensaje para los que temen el doloroso castigo [que aguarda a todos los malhechores]. (37) Y TAMBIÉN en [la historia de] Moisés [y Faraón dejamos igual mensaje: pues] cuando le enviamos a Faraón con una clara autoridad [Nuestra], (38) y él se apartó [amparado] en su poder y dijo: “¡Es un hechicero [este Moisés], o un loco!” – (39) hicimos presa en él y en su ejército, y los arrojamos al mar: y [nadie sino Faraón] fue culpable [de lo ocurrido]. (40) Y [tenéis igual mensaje] en [lo ocurrido a la tribu de] Aad, cuando lanzamos contra ellos aquel viento devastador (41) que no respetaba nada de cuanto encontraba a su paso, sino que lo convertía en polvo y huesos. (42) Y también en [la historia de la tribu de] Zamud, cuando se les dijo: “Disfrutaréis de vuestra vida [sólo] por poco tiempo,” (43) pues se habían rebelado contra el mandamiento de su Sustentador –y les sorprendió el rayo del castigo mientras miraban [impotentes]: (44) pues ni siquiera fueron capaces de levantarse, ni pudieron defenderse. (45) Y [así, también, destruimos] con anterioridad al pueblo de Noé: pues eran gente perversa. (46) Y SOMOS Nosotros quienes hemos construido el universo con [Nuestro] poder [creador]; y, realmente, somos Nosotros quienes lo estamos expandiendo continuamente. (47) Y la tierra, que hemos extendido vastamente --¡y qué bien la hemos ordenado! (48) Y en todo hemos creado opuestos, para que tengáis presente [que sólo Dios es Uno]. (49) Así pues, [diles, Oh Muhámmad:] “¡Escapad hacia Dios [de todo lo falso y malvado]! ¡En verdad, yo soy un claro advertidor Suyo para vosotros! (50) Y no atribuyáis divinidad a nada junto con Dios: ¡en verdad, yo soy un claro advertidor Suyo para vosotros!” (51)

 

 [Albanian]

(Ibrahimi u tha atyre): “Çfarë është obligimi juaj, o pejgamberë?” (31) Ata thanë: “Na jemi dërguar te një popull mëkatar, (32) për të hudhur gurë mbi ta prej (baltës) së forcuar, (33) të shënuar te Zoti yt për ata që e kalojnë kufirin (në të këqia) (34) Dhe, Ne i nxorëm ata besimtarë që ishin aty (në atë vendbanim) – (35) e në të kemi gjetur vetëm një shtëpi muslimane – (36) dhe, në të – kemi lënë argument (shenjë) për ata që i druajnë dënimit të dhembshëm. (37) Dhe, ne kemi sjellë këshillë edhe te Musai kur ia dërguam atë – Faraonit, me argument të qartë, (38) e u shmang (Faraoni), duke u mbështetur në pushtetin e vet, dhe tha: “(Ai është) magjistar ose i çmendur!” (39) Dhe, ne e kapëm atë dhe ushtrinë e tij dhe e hodhëm në det; ai është i qortuar (mëkatar). (40) (Dhe, Ne, kemi dhënë këshillë mbi ngjarjen) e Adit, kur e dërguam frymën shkatërruese mbi ta, (41) e cila nuk kurseu asgjë ngado që kaloi, e që të mos e ketë bërë si kalbësirë. (42) Edhe për Themudin, kur iu tha atyre: “Kënaquni një kohë!” (43) E, u madhështuan ndaj urdhërave të Perëndisë, e pastaj i goditi rrufeja (zëri i tmerrshëm), e ata e shikonin atë (dënimin), (44) dhe nuk mundën as të ngritën, as të mbrohen prej dënimit. (45) Edhe për popullin e Nuhut, që më parë (i kemi shkatërruar). Me të vërtetë, ata kanë qenë popull mëkatar! (46) Ne, e kemi ndërtuar qiellin me pushtetin Tonë, e Ne, me të vërtetë, jemi të pushtetshëm edhe më tepër, (47) dhe Tokën e kemi shtruar – sa i mrekullueshëm është Ai që e ka shtruar! – (48) dhe, prej çdo gjëje kemi krijuar çifte, që të meditoni ju! (49) Andaj, mbështetuni te Perëndia, se unë, me të vërtetë, jam dërguar te ju – prej Tij, paralajmërues i qartë; (50) Dhe, mos i përshkruani Perëndisë zot tjetër, se unë, me të vërtetë, jam dërguar te ju – prej Tij, paralajmërues i qartë!” (51)

 

 [Tatar]

Ибраһим җибәрелгән илчеләрдән: "Ий илчеләр, сез нинди эш белән килдегез?" – дип сорады. (31) Фәрештәләр: "Без бозыклык кылучы кавемне һәлак итәр өчен җибәрелдек, (32) алар өстенә балчыктан ясалган ташларны яудырмак өчен, (33) ул ташлар Раббың, хозурында чиктән чыгып азган кавемнәрне үтерү өчен хәзерләнгән", – диделәр. (34) Без чыгардык ул шәһәрдән Лут кавеме эченнән мөэмин булган кешеләрне. (35) Лут пәйгамбәр кавеме шәһәрләрендә бер генә мөселман йортын таптык, ягъни Лут пәйгамбәр йорты гына мөселман йорты иде. (36) Алар яшәгән шәһәрләрдә, аларның һәлак булганлыгын күрсәтүче галәмәтләр калдырдык, рәнҗешүче Аллаһ ґәзабынннан куркучылар өчен. (37) Дәхи Муса пәйгамбәрдә галәмәтләр кылдык, Без аны ачык аңлатучы аятьләр белән Фиргаунгә җибәргәч, (38) Фиргаун ґәскәре белән бергә Ислам динен кабул итүдән йөз чөерде, вә әйтте: "Ул Муса сихерче яки җенләнгәндер", – дип. (39) Без Фиргаунне һәм гаскәрен тоттык вә һәммәсен суга батырдык, Фиргаун суга бата башлагач, Ислам динен кабул итмәгәне өчен үзен-үзе шелтә кылган хәлдә батып һәлак булды. (40) Дәхи Гад кавеменең һәлак булуында гыйбрәтләр бардыр, алар өстенә җибәрдек Без җимерүче рәхимсез җилне. (41) Ул җил нәрсә өстенә килсә дә аны җимереп черегән сөяк кеби ясап үтәр. (42) Дәхи Сәмуд кавеменең һәлак булуында гыйбрәтләр бардыр, Аллаһуга дошманлык кылганнарыннан соң аларга дөньяда билгеле вакыткача файдаланыгыз диелде. Ягъни алар могъҗиза өчен бирелгән Салих пәйгамбәрнең дөясен үтерделәр, шуннан соң сезгә өч көннән ґәзаб килә диелде. (43) Алар Раббыларының әмереннән баш тарттылар ягъни аятькә вә пәйгамбәргә иман китермәделәр шуның өстенә дөяне дә үтерделәр. Алар ґәзабның килгәнен карап торган вакытларында, аларны бер тавыш тотты һәм һәлак итте. (44) Урыннарыннан торырга көчләре җитмәде һәм бер-берсенә ярдәм дә итә алмадылар. (45) Бу һәлак булган кавемнәрдән элек Нух пәйгамбәр кавеменең Туфан суы белән һәлак булуында да зур гыйбрәт бардыр, тәхкыйк алар азган фәсыйк кавем булдылар. (46) Без күкне куәт вә кодрәт илә бина кылдык, тәхкыйк Без барча мәхлукның ризыкларын киң кылучыбыз. (47) Җирне яшәргә һәр мәхлукка яраклы итеп түшәдек, ни хуш түшәүчеләрдәнбез. (48) Барча нәрсәне парлы ирле-хатынлы итеп яраттык, шаять вәгазьләнеп гакыл фикерләрегезне эшләтеп яратучы Аллаһ Үзе генә икәнлеген, вә һәр мәхлук Аллаһ тарафыннан яратылганлыгын белерсез. (49) Дөньяның алдавыннан Аллаһ юлына, Аллаһуга гыйбадәткә качыгыз, дөреслектә мин Аллаһудан, ий кешеләр, сезнең өчен җибәрелгән ачык куркытучымын. (50) Хак булган Аллаһуга икенче Илаһәне шәрик тиңдәш итмәгез, әлбәттә, мин Аллаһудан сезнең өчен җибәрелгән ачык куркытучымын. (51)

 

 

[Uyghur]

ئىبراھىم: «ئى ئەلچىلەر! سىلەر نېمە ئىش بىلەن ئەۋەتىلدىڭلار» دېدى (31) ئۇلار: «بىز ھەقىقەتەن بىر گۇناھکار قەۋمنى (ھالاک قىلىش ئۈچۈن) ئەۋەتىلدۇق (یەنى لۇت قەۋمىنىڭ ئۈستىگە لایدىن پىشۇرۇلغان تاش یاغدۇرۇش ئۈچۈن ئەۋەتىلدۇق) (32) ئۇلارنىڭ ئۈستىگە پەرۋەردىگارىڭنىڭ دەرگاھىدا (گۇناھى) ھەددىدىن ئاشقۇچىلار ئۈچۈن بەلگە قویۇلغان (یەنى ھالاک قىلىنغۇچىنىڭ ئىسمى یېزىلغان)، لایدىن پىشۇرۇلغان تاش یاغدۇرىمىز» (33–34) (ھالاک بولمىسۇن دەپ لۇتنىڭ) شەھىرىدىکى مۆمىنلەرنى (سىرتقا) چىقىرىۋەتتۇق (35) بىز ئۇ شەھەردىن مۇسۇلمانلاردىن پەقەت بىر ئائىلىنىلا تاپتۇق (36) ئۇ شەھەردە قاتتىق ئازابتىن قورقىدىغانلار ئۈچۈن نىشان قالدۇردۇق (37) مۇسانىڭ (قىسسىسىدىمۇ) بىر تۈرلۈک ئالامەت بار، ئۆز ۋاقتىدا ئۇنى بىز پىرئەۋنگە روشەن دەلىل بىلەن ئەۋەتتۇق (38) پىرئەۋن ئۆز قوشۇنى بىلەن (ئىماندىن) یۈز ئۆرىدى، ئۇ: «(مۇسا) سېھىرگەردۇر یاکى مەجنۇندۇر» دېدى (39) پىرئەۋننى ۋە ئۇنىڭ قوشۇنىنى جازالىدۇق، ئۇلارنى دېڭىزغا تاشلىدۇق، پىرئەۋن ئەیىبلەنگۈچىدۇر (40) ئادنىڭ (قىسسىسىدىمۇ) بىر تۈرلۈک ئالامەت بار، ئۆز ۋاقتىدا ئۇلارغا یامان بوراننى ئەۋەتتۇق (41) ئۇ (یەنى بوران) ھەر قانداق نەرسىنىڭ یېنىدىن ئۆتسە، ئۇنى چىرىگەن سۆڭەکتەک (تىتما - تالاڭ) قىلىۋېتەتتى (42) سەمۇدنىڭ (قىسسىسىدىمۇ) بىر تۈرلۈک ئالامەت بار، ئۆز ۋاقتىدا ئۇلارغا: «سىلەر ۋاقىتلىق پایدىلىنىڭلار» دېدۇق (43) ئۇلار پەرۋەردىگارىنىڭ ئەمرىگە قارشى چىقتى، ئۇلارنى چاقماق ھالاک قىلدى، ھالبۇکى، ئۇلار (ئازابنىڭ چۈشۈۋاتقانلىقىنى) کۆزلىرى بىلەن کۆرۈپ تۇراتتى (44) ئۇلار (ئازاب چۈشکەن ۋاقىتتا) ئورۇنلىرىدىن تۇرۇشقىمۇ، ئۆزلىرىنى قوغداشقىمۇ قادىر بولالمىدى (45) ئىلگىرى نۇھنىڭ قەۋمىنى ھالاک قىلدۇق، ئۇلار ھەقىقەتەن پاسىق قەۋم ئىدى (46) ئاسماننى قۇدرەت بىلەن بەرپا قىلدۇق، بىز ھەقىقەتەن قۇدرەتلىکمىز (47) زېمىننى یایدۇق، بىز نېمىدېگەن یاخشى یایغۇچىمىز؟ (48) سىلەر ئىبرەت ئېلىشىڭلار ئۈچۈن ھەر بىر نەرسىنى جۈپ یاراتتۇق (49) (ئى مۇھەممەد!) ئېیتقىنکى، «اﷲ تەرەپکە قېچىڭلار (یەنى اﷲ قا ئىلتىجا قىلىڭلار)، مەن ھەقىقەتەن سىلەرگە اﷲ تەرىپىدىن (کەلگەن) ئوچۇق ئاگاھلاندۇرغۇچىمەن (50) سىلەر باشقا مەبۇدنى اﷲ قا شېرىک قىلماڭلار، مەن ھەقىقەتەن ئۇنىڭ تەرىپىدىن (کەلگەن) ئوچۇق ئاگاھلاندۇرغۇچىمەن» (51)

 

  [Somali]

(Nabi Ibraahim) wuxuu ku yidhi xaalkiinnu see yahay kuwayohow la soo diray. (31) Waxayna dheheen waxaa lanoo soo diray qoon dambiilayaal ah. (32) Si aan ugu soo dirro korkooda dhagaxyo dhoobo (kulul). (33) Oo Eebe agtiisa loogu calaameeyay kuwa xadgudbay. (34) Markaasaan ka bixinnay kuwii mu'miniinta ahaa oo ku dhexjiray. (35) kamana aannaan helin waxaan halguri oo muslin ah ahayn. (36) Waxaana kaga tagnay dhexdeeda calaamad (ay ku waana qaatan) kuwa ka cabsan caddibaad daran. (37) (Nabi) Muusana calaamo lagu waana qaatu ahaa markaan u dirray Fircoon isagoo wata xujo cad. (38) Wuuna jeedsaday isagoo la jira colkiisii, wuxuuna ku yidhi waa Saaxir ama waa waalanyahay. (39) Markaasaan qabannay (ciqaabnay) isaga iyo Askartiisiiba, waxaana ku tuurray Badda isagoo la dagaalay. (40) Ree Caadna (calaamo lagu waana qaato yaa ku sugan) markaan ku dirray dabayl wax halaagta. (41) Wax kasta oy martana ka dhigi wax tirtiran. (42) Ree Thamuudna (Calaamo lagu waana qaato yaa ku sugan) markii lagu yidhi taaxaysta ilaa waqti. (43) Waxayna iska kibriyeen amarkii Eebe, waxaana qabtay Qaylo daran iyagoo eegi. (44) Mana ayna karin kicid, isumana ayna gargaarin. (45) (Nabi) Nuux qoomkiisiina waa horreeyeen, waxayna ahaayeen kuwo faasiqiin ah, (46) Samada annagaa u dhisnay si xoog ah, waana waasicinnay. (47) Dhulkana waan gogollay cid wax gogoshana annagaa u fiican (Eebe). (48) Waxwalbana waxaan ka abuurray laba nooc, si aad ugu waana qaadataan. (49) Ee Eebe u carara (toobad keena), waxaana idiin ahay dige cade (muuqda). (50) Hana yeelina Eebe miciisa ilaah kale, waxaan idiin ahay dige cade;. (51)

   [Italian]

Disse [Abramo]: “O inviati, qual è la vostra missione?”. (31) Risposero: “Siamo stati inviati a un popolo di criminali, (32) per lanciare su di loro pietre d'argilla (33) contrassegnate presso il tuo Signore, per coloro che eccedono”. (34) Ne facemmo uscire i credenti (35) e non vi trovammo che una casa di sottomessi. (36) Colà lasciammo un segno per coloro che temono il castigo doloroso; (37) come in Mosè, quando lo inviammo a Faraone con autorità incontestabile, (38) ma volse le spalle insieme coi suoi. Disse: “È uno stregone o un posseduto”. (39) Afferrammo lui e le sue truppe e li gettammo nei flutti, per il suo comportamento biasimevole. (40) E [ci fu segno] negli ‘Âd, quando inviammo contro di loro il vento devastante (41) che nulla lasciava sul suo percorso senza ridurlo in polvere. (42) E [ci fu segno] nei Thamûd, quando fu detto loro: “Godete per un periodo”. (43) Trasgredirono l'ordine del loro Signore. Li colpì una folgore mentre ancora guardavano, (44) e non poterono restare in piedi né essere soccorsi. (45) Già [distruggemmo] il popolo di Noè: erano gente malvagia. (46) Il cielo lo abbiamo costruito con la Nostra potenza e [costantemente] lo estendiamo nell'immensità; (47) la terra l'abbiamo distesa, e quanto bene la distendemmo ! (48) Di ogni cosa creammo una coppia, affinché possiate riflettere. (49) “Accorrete allora verso Allah! In verità io sono per voi un ammonitore esplicito da parte Sua. (50) Non associate altra divinità ad Allah. In verità io sono per voi un ammonitore esplicito da parte Sua.” (51)