به سوی الله - toward Allah 1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 

 [Language of the Quran-Arabic]

[Persian]   [Russian]   [English]  [Dutch]   [French]   [German]   [Hindi]  [Chinese]   [Japanese]   [Spanish]   [Albanian]   [Tatar]  [Uyghur]    [Somali]   [Italian]

 

سورة الانفال - الجزء التاسع

Al-Anfal - Juz 9

 

 [Language of the Quran-Arabic]

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ ﴿٢٠﴾ وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا یَسْمَعُونَ ﴿٢١﴾ إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللَّـهِ الصُّمُّ الْبُکْمُ الَّذِینَ لَا یَعْقِلُونَ ﴿٢٢﴾ وَلَوْ عَلِمَ اللَّـهُ فِیهِمْ خَیْرًا لَّأَسْمَعَهُمْ ۖ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوا وَّهُم مُّعْرِضُونَ ﴿٢٣﴾ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلَّـهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یُحْیِیکُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٢٤﴾ وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَّا تُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنکُمْ خَاصَّةً ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ ﴿٢٥﴾

 

 [Persian]

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! خدا و پیامبرش را اطاعت کنید؛ و سرپیچی ننمایید در حالی که (سخنان او را) می‌شنوید! (۲۰) و همانند کسانی نباشید که می‌گفتند: «شنیدیم!» ولی در حقیقت نمی‌شنیدند! (۲۱) بدترین جنبندگان نزد خدا، افراد کر و لالی هستند که اندیشه نمی‌کنند. (۲۲) و اگر خداوند خیری در آنها می‌دانست، (حرف حق را) به گوش آنها می‌رساند؛ ولی (با این حال که دارند،) اگر حق را به گوش آنها برساند، سرپیچی کرده و روگردان می‌شوند. (۲۳) ای کسانی که ایمان آورده‌اید! دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامی که شما را به سوی چیزی می‌خواند که شما را حیات می‌بخشد! و بدانید خداوند میان انسان و قلب او حایل می‌شود، و همه شما (در قیامت) نزد او گردآوری می‌شوید! (۲۴) و از فتنه‌ای بپرهیزید که تنها به ستمکاران شما نمی‌رسد؛ (بلکه همه را فرا خواهد گرفت؛ چرا که دیگران سکوت اختیار کردند.) و بدانید خداوند کیفر شدید دارد! (۲۵)

 

 [Russian]

О те. которые уверовали! Повинуйтесь Аллаху и Его посланнику и не отвращайтесь от Него в то время, как вы слушаете. (20) И не будьте как те, которые говорили: "Мы слышали", а сами не слушают. (21) Худшие из животных пред Аллахом - глухие, немые, которые не разумеют. (22) Если бы Аллах знал что-нибудь доброе в них, Он дал бы им услышать, а если бы Он дал им услышать, они отвернулись бы от Него, отвратившись. (23) О те, которые уверовали! Отвечайте Аллаху и посланнику, когда он вас призывает к тому, что вас оживляет. И знайте, что Аллах стоит между человеком и его сердцем и что к Нему вы будете собраны! (24) Бойтесь испытания, которое постигнет не только тех из вас, которые несправедливы. И знайте, что Аллах силен в наказании! (25)

 

 [English]

O believers, obey God and His Messenger, and do not turn away from him when you hear (him speak); (20) And do not be like those who say: "We have heard," but do not hear. (21) The worst of creatures in the eyes of God are those who are deaf and dumb and devoid of sense. (22) If God had seen any good in them He would surely have made them hear. Now even if He makes them hear they will turn away (in obduracy). (23) O believers, respond to the call of God and His Prophet when he calls you to what will give you life (and preservation). Remember that God intervenes between man and his heart, and that you will be gathered before Him. (24) Beware of sedition, which does not affect the oppressors alone among you, and know that the punishment of God is severe. (25)

 

[Dutch]

O ware geloovigen! gehoorzaamt God en zijn gezant, en wendt u niet van hem af, nu gij de waarschuwingen van den Koran hoort. (20) En weest niet als zij die zeggen: Wij hooren, als zij niet hooren. (21) Waarlijk, de slechtsten van de dieren der aarde tegenover God, zijn de dooven en de stommen, die niet begrijpen. (22) Indien God slechts iets goeds in hen had ontdekt, zou hij hun zekerlijk hebben doen hooren; maar indien hij hen had doen hooren, zouden zij zich gewis afgewend en zich ver verwijderd hebben. (23) O ware geloovigen! antwoordt God en zijn apostel, indien hij u het leven geeft; en weet dat God zich tusschen den mensch en zijn hart plaatst, en dat gij voor hem zult verzameld worden. (24) Hoedt u voor de verzoeking; zij zal niet hen in het bijzonder treffen, die goddeloos onder u zijn, maar u allen in het algemeen; en weet, dat God gestreng in het straffen is. (25)

 

 [French]

O vous qui croyez! Obéissez à Allah et à Son messager et ne vous détournez pas de lui quand vous l'entendez (parler). (20) Et ne soyez pas comme ceux qui disent: «Nous avons entendu», alors qu'ils n'entendent pas. (21) Les pires des bêtes auprès d'Allah, sont, [en vérité], les sourds-muets qui ne raisonnent pas. (22) Et si Allah avait reconnu en eux quelque bien, Il aurait fait qu'ils entendent. Mais, même s'Il les faisait entendre, ils tourneraient [sûrement] le dos en s'éloignant. (23) O vous qui croyez! Répondez à Allah et au Messager lorsqu'il vous appelle à ce qui vous donne la (vraie) vie, et sachez qu'Allah s'interpose entre l'homme et son cœur, et que c'est vers Lui que vous serez rassemblés. (24) Et craignez une calamité qui n'affligera pas exclusivement les injustes d'entre vous. Et sachez qu'Allah est dur en punition. (25)

 

 

[German]

O ihr, die ihr glaubt, gehorcht Allah und Seinem Gesandten, und wendet euch nicht von ihm ab wahrend ihr zuhört. (20) Und seid nicht wie jene, die sagen: "Wir hören", und doch nicht hören. (21) Wahrlich, die schlimmsten Tiere vor Allah sind die tauben und stummen, die nicht begreifen. (22) Und hätte Allah etwas Gutes in ihnen erkannt, hätte Er sie gewiß hörend gemacht. Und wenn Er sie hörend macht, so werden sie sich in Widerwillen wegwenden. (23) O ihr, die ihr glaubt, hört auf Allah und den Gesandten, wenn er euch zu etwas aufruft, das euch Leben verleiht, und wisset, daß Allah zwischen den Menschen und sein Herz tritt, und daß ihr vor Ihm versammelt werdet. (24) Und hütet euch vor einer Drangsal, die gewiß nicht bloß die unter euch treffen wird, die Unrecht getan haben. Und wisset, daß Allah streng im Strafen ist. (25)

 

 [Hindi]

ऐ ईमान लानेवालो! अल्लाह और उसके रसूल का आज्ञापालन करो और उससे मुँह न फेरो जबकि तुम सुन रहे हो (20) और उन लोगों की तरह न हो जाना जिन्होंने कहा था, "हमने सुना" हालाँकि वे सुनते नहीं (21) अल्लाह की स्पष्ट में तो निकृष्ट पशु वे बहरे-गूँगे लोग है, जो बुद्धि से काम नहीं लेते (22) यदि अल्लाह जानता कि उनमें कुछ भी भलाई है, तो वह उन्हें अवश्य सुनने का सौभाग्य प्रदान करता। और यदि वह उन्हें सुना देता तो भी वे कतराते हुए मुँह फेर लेते (23) ऐ ईमान लानेवाले! अल्लाह और रसूल की बात मानो, जब वह तुम्हें उस चीज़ की ओर बुलाए जो तुम्हें जीवन प्रदान करनेवाली है, और जान रखो कि अल्लाह आदमी और उसके दिल के बीच आड़े आ जाता है और यह कि वही है जिसकी ओर (पलटकर) तुम एकत्र होगे (24) बचो उस फ़ितने से जो अपनी लपेट में विशेष रूप से केवल अत्याचारियों को ही नहीं लेगा, जान लो अल्लाह कठोर दंड देनेवाला है (25)

 

[Chinese]

信道的人们啊！你们当顺从真主及其使者，你们聆听（他讲话）的时候，不要违背他。 (20) 你们不要仿效那些人，他们说：我们已听从了。其实他们不听从。 (21) 据真主看来，最劣等的动物确是那些装聋作哑，不明真理的人。 (22) 假若真主知道他们心中还有一点儿善意，必使他们能听；纵虽使他们能听，他们也还是要违背正道的。 (23) 信道的人们啊！当使者号召你们去遵循那使你们获得生命的（教训）的时候，你们当响应真主和使者。你们当知道真主能干涉个人的心灵，你们只被召集到他那里。 (24) 你们当防备一种灾难，（否则），受害的绝不限于你们中的不义者，你们要知道，真主的刑罚确是严厉的。 (25)

 

[Japanese]

あなたがた信仰する者よ，アッラーとその使徒に従え。（かれの言葉を）聞きながら，かれに背いてはならない。 (20) また，「わたしたちは聞いた」といいながら，耳を傾けない者のようであってはならない。 (21) 本当にアッラーの御許で最悪の罪人とは，（事理を）理解しない開かない物言わない者である。 (22) アッラーがもしかれらに良いところを認められれば，かれは必ずかれらに聞かせられる。だがかれが仮令聞かせられたとしても，かれらは（辞退して）背き去るであろう。 (23) 信仰する者よ，アッラーと使徒の呼びかけに応えなさい。アッラーが（使徒を通じて）あなたがたを（現世と来世で）生かすために呼びかけたときは。アッラーは，人間とその心の間に入られることを知れ。またあなたがたは，必ずかれに召集されるのである。 (24) また試みの災厄に対して，あなたがたの身を守れ。それはあなたがたの中不義を行う者（だけ）に下るものではない。アッラーは懲罰に厳正であることを知れ。 (25)

 

 [Spanish]

[Por lo tanto,] ¡Oh vosotros que habéis llegado a creer!, obedeced a Dios y a Su Enviado y no Le deis la espalda ahora que oís [Su mensaje]; (20) y no seáis de los que dicen: "Hemos oído", pero no prestan atención. (21) En verdad, las más despreciables de las criaturasante Dios son aquellos sordos y mudos, que no usan su razón. (22) Pues, si Dios hubiera encontrado algo de bueno en ellos, ciertamente les habría hecho oír: pero [tal como son,] aunque les hubiera hecho oír, con toda certeza habrían vuelto la espalda en su obstinación. (23) ¡Oh vosotros que habéis llegado a creer! Responded a la llamada de Dios y del Enviado cuando os llama a lo que habrá de daros vida; y sabed que Dios interviene entre el hombre y [los deseos de] su corazón, y que ante Él seréis congregados. (24) Y guardaos de esa tentación al mal que no aflige sólo a aquellos de vosotros que se obstinan en la transgresión; y sabed que Dios es severo en el castigo. (25)

 

 [Albanian]

O besimtarë! – bindjuni Perëndisë dhe Pejgamberit të Tij, mos u shmangëni nga Ai, se ju dëgjoni (Kur’anin), (20) e mos u bëni si ata që thonë: “E kemi dëgjuar!” – por ata, (në të vërtetë) nuk e kanë dëgjuar. (21) Krijesat më të këqia te Perëndia janë ato që janë shurdhë dhe memecë, të cilët nuk duan të kuptojnë. (22) Sikur Perëndia të dijë ndonjë të mirë të tyre, Ai do t’u jepte të dëgjuarit; por, edhe sikur ta kenë, ata do të shmangen dhe do të largohen nga besimi. (23) O besimtarë! Përgjigjuni Perëndisë dhe Pejgmberit kur t’ju thërrasë, meqë ju ngjallë juve; dhe ta dini se Perëndia ndërhyn në mes njeriut dhe zemrës së tij, dhe se tek Ai do të ktheheni. (24) Ruajuni ngatërresave, të cilat nuk i godasin vetëm ata që bëjnë keq, dhe ta dini se Perëndia dënon ashpër! (25)

 

 [Tatar]

Ий мөэминнәр! Аллаһуга вә Аның рәсүленә итагать итегез! Вә Аллаһ әмерләреннән баш тартмагыз – качмагыз! Чөнки Аллаһ хөкемнәрен ишетеп торасыз. (20) Монафикълар кеби булмагыз ки, алар Коръән сүзләрен ишетәбез диләр, ләкин үзләре ишеткәч, Коръән сүзләрен-хөкемнәрен кабул итмиләр. (21) Тәхкыйк Аллаһ хозурында хайваннарның явызрагы: хакны сөйләргә телсез, хак сүзне ишетергә колаксыз булган һичнәрсә аңламый торган кешеләрдер. (22) Әгәр Аллаһ аларда яхшылык барлыгын белсә, ягъни аларның күңелендә яхшы ният булса, әлбәттә, аларга хак сүзне ишеттереп аңлатыр иде, күңелләрендә яхшы ният булмагач, Аллаһ аларга хак сүзләрне ишеттерсә дә, аны аңлаудан һәм кабул итүдән баш тартып качачаклар. (23) Ий мөэминнәр! Аллаһ вә расүл сүзләрен кабул итегез, кайчан күңелләрегезне тергезүче Коръәнгә чакырсалар! Вә яхшы белегез, Аллаһ ир белән күңеле арасындадыр, ягъни кешенең күңелендәге ниятенә вә игътикаденә карата эш йөртер. Вә яхшы белегез, хөкем ителер өчен кайтмак Аңадыр. Бу аятьтән мәгълүм булды ки, Коръән тәрбиясеннән башка кешенең күңеле мәеттер. Күңеленең мәет булуын теләмәгән кеше Коръән белән тәрбияләнсен һәм аның белән гамәл кылсын! (24) Зарары фетнәне булдыручыга гына булмыйча, бәлки зарары барыгызга да була торган фетнәне булдырудан сакланыгыз! Белегез ки, әгәр Аның боерыкларын үтәмәсәгез, әлбәттә, Аллаһ каты ґәзаб белән үч алучыдыр. (25)

 

 [Uyghur]

ئى مۆمىنلەر! اﷲ قا ۋە ئۇنىڭ پەیغەمبىرىگە ئىتائەت قىلىڭلار، سىلەر (قۇرئاننى) ئاڭلاپ تۇرۇپ ئۇنىڭدىن یۈز ئۆرۈمەڭلار (20) ئاڭلىمای تۇرۇپ ئاڭلىدۇق دېگەن کىشىلەرنى (یەنى کاپىرلارنى) دورىماڭلار (21) شۈبھىسىزکى، اﷲ نىڭ نەزىرىدە ھایۋانلارنىڭ ئەڭ یامىنى (ھەقنى ئاڭلىمای) گاس بولۇۋالغان، (ھەقنى سۆزلىمەی) گاچا بولۇۋالغان، (یاخشى - یاماننى پەرق ئەتمەی) ئەقلىنى یوقاتقان کىشىلەردۇر (22) ئەگەر اﷲ ئۇلاردا بىرەر یاخشىلىق بار دەپ بىلسە ئىدى، ئەلۋەتتە ئۇلارغا (ھەقنى) ئاڭلىتاتتى؛ ئۇلارغا ئاڭلاتقان تەقدىردىمۇ، ئۇلار ھەقتىن ئەلۋەتتە یۈز ئۆرۈگەن ھالدا باش تارتاتتى (23) ئى مۆمىنلەر! اﷲ ۋە ئۇنىڭ پەیغەمبىرى سىلەرنى تىرىلدۈرىدىغان (یەنى ئەبەدىی ھایاتقا ئېرىشتۈرىدىغان) ئىمانغا دەۋەت قىلسا، ئۇنى قوبۇل قىلىڭلار. بىلىڭلارکى، اﷲ کىشى بىلەن ئۇنىڭ قەلبى ئارىسىدا توسالغۇ بولالایدۇ (یەنى کىشىنىڭ دىلىنى ئىگىسىنىڭ خاھىشى بویىچە ئەمەس، بەلکى ئۆز خاھىشى بویىچە تەسەررۇپ قىلىدۇ). (قىیامەت کۈنى) سىلەر اﷲ نىڭ دەرگاھىغا یىغىلىسىلەر (24) سىلەرنىڭ ئاراڭلاردىکى زۇلۇم قىلغانلارنىڭ بېشىغا کېلىش بىلەنلا چەکلىنىپ قالمایدىغان بالا - قازادىن ساقلىنىڭلار، بىلىڭلارکى، اﷲ نىڭ ئازابى قاتتىقتۇر (25)

 

  [Somali]

Kuwa (Xaqa) Rumeeyow Adeeca Eebe iyo Rasuulkiisa hana ka Jeedsanina idinkoo Maqli. (20) Hana Noqonina kuwii Yidhi Maqallay iyagoon wax Maqlayn. (21) Dhul Socod waxaa ugu Shar badan (Uxun) Eebe agtiisa ma Maqle (Xaqa) ma hadle oon kasayn (Wanaagga). (22) hadduu ku Ogyahay Eebe Khayr wuu maqashiin lahaa (Garansiin lahaa) hadduuse Maqashiiyo way Jeedsanlahaayeen (Kibirdartiis) iyagoo is dadbi. (23) Kuwa Xaqa Rumeeyow Maqla Eebe iyo Rasuulka Markuu idiinku Yeedho wax idin nooleeya (XAQA) Ogaadana in Eebe (Karo) inuu kala Dhexmaro Ruuxa iyo Qalbigiisa, oo Xaggiisa laydin soo Kulmin. (24) Ka Dhawrsada Fidmo oon ugu Dhacayn kuwii Dulmiga falay Gaar ahaan oo idinka mida, Ogaadana in Eebe Ciqaabtiisu Darantahay. (25)

  [Italian]

O voi che credete, obbedite ad Allah e al Suo Messaggero e non volgetegli le spalle, dopo che avete ascoltato. (20) Non siate come quelli che dicono: “Noi ascoltiamo”, quando invece non ascoltano affatto. (21) In verità, di fronte ad Allah, le peggiori bestie sono costoro: sordi e muti, che non comprendono. (22) Se Allah avesse ravvisato in loro qualche bene, avrebbe fatto sì che ascoltassero; ma se anche li avesse fatti ascoltare, avrebbero voltato le spalle e sarebbero rimasti indifferenti. (23) O voi che credete, rispondete ad Allah e al Suo Messaggero quando vi chiama a ciò che vi fa rivivere e sappiate che Allah si insinua tra l'uomo e il suo cuore e che sarete tutti radunati davanti a Lui. (24) Temete la fitna, essa non insidierà solo coloro che sono stati ingiusti; sappiate che Allah è severo nel castigo. (25)

 

به سوی الله - toward Allah 2

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 

 

 [Language of the Quran-Arabic]

[Persian]   [Russian]   [English]  [Dutch]   [French]   [German]   [Hindi]  [Chinese]   [Japanese]   [Spanish]   [Albanian]   [Tatar]  [Uyghur]    [Somali]   [Italian]

سورة الذاریات - الجزء السابع والعشرون

Adh-Dhariyat - Juz 27

 

 [Language of the Quran-Arabic]

قَالَ فَمَا خَطْبُکُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿٣١﴾ قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِینَ ﴿٣٢﴾ لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِینٍ ﴿٣٣﴾ مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّکَ لِلْمُسْرِفِینَ ﴿٣٤﴾ فَأَخْرَجْنَا مَن کَانَ فِیهَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿٣٥﴾ فَمَا وَجَدْنَا فِیهَا غَیْرَ بَیْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِینَ ﴿٣٦﴾ وَتَرَکْنَا فِیهَا آیَةً لِّلَّذِینَ یَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ ﴿٣٧﴾ وَفِی مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ ﴿٣٨﴾ فَتَوَلَّىٰ بِرُکْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٣٩﴾ فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِی الْیَمِّ وَهُوَ مُلِیمٌ ﴿٤٠﴾ وَفِی عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الرِّیحَ الْعَقِیمَ ﴿٤١﴾ مَا تَذَرُ مِن شَیْءٍ أَتَتْ عَلَیْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ کَالرَّمِیمِ ﴿٤٢﴾ وَفِی ثَمُودَ إِذْ قِیلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِینٍ ﴿٤٣﴾ فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ یَنظُرُونَ ﴿٤٤﴾ فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِیَامٍ وَمَا کَانُوا مُنتَصِرِینَ ﴿٤٥﴾ وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ ﴿٤٦﴾ وَالسَّمَاءَ بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿٤٧﴾ وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ﴿٤٨﴾ وَمِن کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَیْنِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ ﴿٤٩﴾ فَفِرُّوا إِلَى اللَّـهِ ۖ إِنِّی لَکُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ ﴿٥٠﴾ وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّـهِ إِلَـٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّی لَکُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ ﴿٥١﴾

 

 [Persian]

(ابراهیم) گفت: «مأموریت شما چیست ای فرستادگان (خدا)؟» (۳۱) گفتند: «ما به سوی قوم مجرمی فرستاده شده‌ایم... (۳۲) تا بارانی از «سنگ - گِل» بر آنها بفرستیم؛ (۳۳) سنگهایی که از ناحیه پروردگارت برای اسرافکاران نشان گذاشته شده است!» (۳۴) ما مؤمنانی را که در آن شهرها (ی قوم لوط) زندگی می‌کردند (قبل از نزول عذاب) خارج کردیم، (۳۵) ولی جز یک خانواده باایمان در تمام آنها نیافتیم! (۳۶) و در آن (شهرهای بلا دیده) نشانه‌ای روشن برای کسانی که از عذاب دردناک می‌ترسند به جای گذاردیم. (۳۷) و در (زندگی) موسی نیز (نشانه و درس عبرتی بود) هنگامی که او را با دلیلی آشکار به سوی فرعون فرستادیم؛ (۳۸) امّا او با تمام وجودش از وی روی برتافت و گفت: «این مرد یا ساحر است یا دیوانه!» (۳۹) از این رو ما او و لشکریانش را گرفتیم و به دریا افکندیم در حالی که در خور سرزنش بود! (۴۰) و (همچنین) در سرگذشت «عاد» (آیتی است) در آن هنگام که تندبادی بی‌باران بر آنها فرستادیم، (۴۱) که بر هیچ چیز نمی‌گذشت مگر اینکه آن را همچون استخوانهای پوسیده می‌ساخت. (۴۲) و نیز در سرگذشت قوم «ثمود» عبرتی است در آن هنگام که به آنان گفته شد: «مدّتی کوتاه بهره‌مند باشید (و سپس منتظر عذاب)!» (۴۳) آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند، و صاعقه آنان را فراگرفت در حالی که (خیره خیره) نگاه می‌کردند (بی‌آنکه قدرت دفاع داشته باشند)! (۴۴) چنان بر زمین افتادند که توان برخاستن نداشتند و نتوانستند از کسی یاری طلبند! (۴۵) همچنین قوم نوح را پیش از آنها هلاک کردیم، چرا که قوم فاسقی بودند! (۴۶) و ما آسمان را با قدرت بنا کردیم، و همواره آن را وسعت می‌بخشیم! (۴۷) و زمین را گستردیم، و چه خوب گستراننده‌ای هستیم! (۴۸) و از هر چیز دو جفت آفریدیم، شاید متذکّر شوید! (۴۹) پس به سوی خدا بگریزید، که من از سوی او برای شما بیم‌دهنده‌ای آشکارم! (۵۰) و با خدا معبود دیگری قرار ندهید، که من برای شما از سوی او بیم‌دهنده‌ای آشکارم! (۵۱)

 

 [Russian]

Сказали он: "В чем дело ваше, о посланники?" (31) Сказали они: "Мы посланы к народу грешному, (32) чтобы послать на них камни из глины, (33) меченные у твоего Господа для вышедших за пределы". (34) И вывели Мы оттуда тех, кто был там из верующих. (35) Но Мы не нашли там больше одного дома предавшихся. (36) И Мы оставили там знамение для тех, кто боится мучительного наказания. (37) ...И о Мусе. Вот послали Мы его к Фирауну с явной властью. (38) Но он отвратился со своей опорой и сказал: "Колдун или одержимый!" (39) И Мы взяли его и его войска и ввергли их в пучину. И он достоин порицания! (40) ...И в адитах. Вот послали Мы на них ветер губительный, (41) который не оставляет ничего, над чем пройдет, не превратив его в прах. (42) ...И в самудянах. Вот сказали им: "Пользуйтесь некое время". (43) Но они отошли от приказания Господа их, и постигла их поражающая в то время, как они смотрели. (44) И не могли они встать и не нашли себе помощников. (45) ...И народу Нуха еще раньше. Поистине, они были народом распутным. (46) И небо Мы воздвигли руками, и ведь Мы - расширители. (47) И землю Мы разостлали. И прекрасные устроили Мы! (48) Из всякой вещи Мы сотворили пару, - может быть, вы пораздумаете! (49) Бегите же Аллаху: я от Него для вас увещатель явный. (50) И не устраивайте с Аллахом другого бога: я для вас от Него увещатель явный. (51)

 

 [English]

He said: "What is then your business, O messengers?" (31) They said: "We have been sent to a wicked people (32) So as to let loose clods of clay on them (33) Marked by your Lord for those who waste their substance." (34) So We evacuated everyone who was a believer there, (35) But did not find more than a single family of believers. (36) We left a sign in this for those who fear the grievous punishment, (37) As (there was) in Moses when We sent him to the Pharaoh with clear authority. (38) But he turned to his counsellors, and said: "He is a magician or lunatic." (39) So We seized him and his armies, and threw them into the sea, for he was worthy of blame. (40) In 'Ad (also is a sign), when We sent a blasting wind against them, (41) Which turned everything it touched to ashes. (42) And in Thamud, when We said to them: "Enjoy yourselves for a while;" (43) But they disobeyed the command of their Lord; so they were destroyed by a thunderbolt, and they could only gape, (44) And neither stand up nor defend themselves. (45) (So had We destroyed) the people of Noah before them: They were surely a sinful people. (46) We built the heavens by Our authority; and We are the Lord of power and expanse. (47) We spread the earth a carpet; what comfort We provide! (48) And We created pairs of everything that you may contemplate. (49) So turn to God. I give you a clear warning from Him. (50) Do not set up another god with God. I give you a clear warning from Him. (51)

 

[Dutch]

En Abraham zeide tot hen: wat is dus uwe boodschap, o gezanten van God? (31) Zij antwoordden: waarlijk, wij worden tot een zondig volk gezonden. (32) Opdat wij steenen van gebakken klei op hen zouden nederzenden. (33) Gemerkt door uwen Heer, ter verdelging der zondaren. (34) En wij telden de ware geloovigen, die in de stad waren. (35) Maar wij vonden niet meer, dan één gezin van Moslems. (36) Wij verwoesten hen, en lieten een teeken aldaar, voor hen, die de ernstige kastijding van God vreezen. (37) In Mozes was mede een teeken, toen Hij hem met duidelijke macht tot Pharao zond. (38) Maar deze wendde zich met zijne vorsten af, zeggende: Deze man is een toovenaar of een bezetene. (39) Daarom grepen wij hem en zijne soldaten en wierpen hen in de zee: en hij was waard gestrafd te worden. (40) En in den stam van Ad was mede een teeken, toen wij een verwoestenden wind tegen hen zonden. (41) Die niets aanraakte, waar hij nederkwam, of hij verwoeste het, als een verrot voorwerp, en maakte het tot stof. (42) In Thamoed was eveneens een teeken toen er tot hem werd gezegd: Geniet alles gedurende eenigen tijd. (43) Maar zij schonden onbeschaamd het bevel van hunnen Heer, waardoor hen een vreeselijk onweder van den hemel overviel, terwijl zij daarheen blikten. (44) Zij waren niet in staat op hunne voeten te staan, evenmin als zij zich van de verdediging konden redden. (45) En het volk van Noach verdelgden wij voor dezen; want het was een volk, dat vreeselijk zondigde. (46) Wij hebben den hemel met macht gebouwd, en dien eene groote uitgebreidheid gegeven. (47) Wij hebben de aarde daaronder uitgebreid, en hoe gelijkmatig hebben wij dit gedaan. (48) En van alle dingen hebben wij twee soorten geschapen, opdat gij wellicht zoudt overwegen. (49) Vlucht dus tot God; waarlijk, ik ben een openlijk waarschuwer van Hem onder u. (50) Aanbidt geene andere goden behalve uwen Heer. Ik bericht u dit duidelijk uit zijn naam (51)

 

 [French]

Alors [Abraham] dit: «Quelle est donc votre mission, ô envoyés?» (31) Ils dirent: «Nous avons été envoyés vers des gens criminels, (32) pour lancer sur eux des pierres de glaise, (33) marquées auprès de ton Seigneur à l'intention des outranciers». (34) Nous en fîmes sortir alors ce qu'il y avait comme croyants, (35) mais Nous n'y trouvâmes qu'une seule maison de gens soumis. (36) Et Nous y laissâmes un signe pour ceux qui redoutent le douloureux châtiment; (37) [Il y a même un signe] en Moïse quand Nous l'envoyâmes, avec une preuve évidente, vers Pharaon. (38) Mais [celui-ci] se détourna confiant en sa puissance, et dit: «C'est un magicien ou un possédé!» (39) Nous le saisîmes ainsi que ses troupes, puis les jetâmes dans les flots, pour son comportement blâmable. (40) De même pour les 'Aad, quand Nous envoyâmes contre eux le vent dévastateur (41) n'épargnant rien sur son passage sans le réduire en poussière. (42) De même pour les Thamûd, quand il leur fut dit: «Jouissez jusqu'à un certain temps!» (43) Ils défièrent le commandement de leur Seigneur. La foudre les saisit alors qu'ils regardaient. (44) Ils ne purent ni se mettre debout ni être secourus. (45) De même, pour le peuple de Noé auparavant. Ils étaient des gens pervers. (46) Le ciel, Nous l'avons construit par Notre puissance: et Nous l'étendons [constamment] dans l'immensité. (47) Et la terre, Nous l'avons étendue. Et de quelle excellente façon Nous l'avons nivelée! (48) Et de toute chose Nous avons créé [deux éléments] de couple. Peut-être vous rappellerez-vous? (49) «Fuyez donc vers Allah. Moi, je suis pour vous de Sa part, un avertisseur explicite. (50) Ne placez pas avec Allah une autre divinité. Je suis pour vous de Sa part, un avertisseur explicite». (51)

 

 

[German]

Er sagte: «Was ist euer Anliegen, ihr Boten?» (31) Sie sagten: «Wir sind gesandt zu Leuten, die Übeltäter sind, (32) Um über sie Steine aus Ton niederkommen zu lassen, (33) Die bei deinem Herrn gekennzeichnet sind für die Maßlosen.» (34) Und Wir brachten die, die in ihr gläubig waren, hinaus. (35) Aber Wir fanden in ihr nur ein (einziges) Haus von Gottergebenen. (36) Und Wir hinterließen in ihr ein Zeichen für diejenigen, die die schmerzhafte Pein fürchten. (37) (Ein Zeichen ist) auch in Mose, als Wir ihn mit einer offenkundigen Ermächtigung zu Pharao sandten. (38) Der kehrte sich ab samt seiner Streitmacht und sagte: «Ein Zauberer oder ein Besessener.» (39) Da ergriffen Wir ihn und seine Truppen und warfen sie ins Meer. Er hatte sich Tadel zugezogen. (40) Und auch in den Aad, als Wir über sie den lebensfeindlichen Wind sandten, (41) Der nichts von allem, worüber er kam, übrigließ, ohne es werden zu lassen wie etwas, was auseinanderfällt. (42) Und auch in den Thamud, als zu ihnen gesprochen wurde: «Genießt für eine Weile.» (43) Sie rebellierten gegen den Befehl ihres Herrn. Da ergriff sie der Donnerschlag, während sie hinschauten, (44) Und sie konnten sich nicht mehr aufrichten und erfuhren keine Unterstützung mehr. (45) (Verderben ließen Wir) früher auch das Volk Noachs. Das waren frevlerische Leute. (46) Und den Himmel haben Wir mit Kraft aufgebaut. Und Wir verfügen über breite Möglichkeiten. (47) Und die Erde haben Wir ausgebreitet. Wie trefflich haben Wir sie geebnet! (48) Und von allem haben Wir ein Paar erschaffen, auf daß ihr es bedenket. (49) Flüchtet nun zu Gott. Ich bin euch von Ihm ein deutlicher Warner. (50) Und setzt nicht Gott einen anderen Gott zur Seite. Ich bin euch von Ihm ein deutlicher Warner. (51)

 

 [Hindi]

उसने कहा, "ऐ (अल्लाह के भेजे हुए) दूतों, तुम्हारे सामने क्या मुहिम है?" (31) उन्होंने कहा, "हम एक अपराधी क़ौम की ओर भेजे गए है; (32) "ताकि उनके ऊपर मिट्टी के पत्थर (कंकड़) बरसाएँ, (33) जो आपके रब के यहाँ सीमा का अतिक्रमण करनेवालों के लिए चिन्हित है।" (34) फिर वहाँ जो ईमानवाले थे, उन्हें हमने निकाल लिया; (35) किन्तु हमने वहाँ एक घर के अतिरिक्त मुसलमानों (आज्ञाकारियों) का और कोई घर न पाया (36) इसके पश्चात हमने वहाँ उन लोगों के लिए एक निशानी छोड़ दी, जो दुखद यातना से डरते है (37) और मूसा के वृतान्त में भी (निशानी है) जब हमने फ़िरऔन के पास के स्पष्ट प्रमाण के साथ भेजा, (38) किन्तु उसने अपनी शक्ति के कारण मुँह फेर लिया और कहा, "जादूगर है या दीवाना।" (39) अन्ततः हमने उसे और उसकी सेनाओं को पकड़ लिया और उन्हें गहरे पानी में फेंक दिया, इस दशा में कि वह निन्दनीय था (40) और आद में भी (तुम्हारे लिए निशानी है) जबकि हमने उनपर अशुभ वायु चला दी (41) वह जिस चीज़ पर से गुज़री उसे उसने जीर्ण-शीर्ण करके रख दिया (42) और समुद्र में भी (तुम्हारे लिए निशानी है) जबकि उनसे कहा गया, "एक समय तक मज़े कर लो!" (43) किन्तु उन्होंने अपने रब के आदेश की अवहेलना की; फिर कड़क ने उन्हें आ लिया और वे देखते रहे (44) फिर वे न खड़े ही हो सके और न अपना बचाव ही कर सके (45) और इससे पहले नूह की क़ौम को भी पकड़ा। निश्चय ही वे अवज्ञाकारी लोग थे (46) आकाश को हमने अपने हाथ के बल से बनाया और हम बड़ी समाई रखनेवाले है (47) और धरती को हमने बिछाया, तो हम क्या ही ख़ूब बिछानेवाले है (48) और हमने हर चीज़ के जोड़े बनाए, ताकि तुम ध्यान दो (49) अतः अल्लाह की ओर दौड़ो। मैं उसकी ओर से तुम्हारे लिए एक प्रत्यक्ष सावधान करनेवाला हूँ (50) और अल्लाह के साथ कोई दूसरा पूज्य-प्रभु न ठहराओ। मैं उसकी ओर से तुम्हारे लिए एक प्रत्यक्ष सावधान करनेवाला हूँ (51)

 

[Chinese]

他说：诸位使者啊！你们有什么差事呢？ (31) 他们说：我们确已奉派去惩治一群犯罪的民众， (32) 我们将因毁灭他们而降下黏土变成的石头， (33) 那是从你的主那里为过分者而发出的。 (34) 我把城里所有的信士都救了出来， (35) 我在城里只发现一家归顺者。 (36) 我曾在城里留下一种迹象，以便畏惧痛苦的刑罚的人们用作鉴戒。 (37) 在穆萨的故事里也有一种迹象。当时，我曾派遣他带著一件明证去见法老。 (38) 但法老因有势力故背弃穆萨，他说：这是一个术士，或是一个疯人。 (39) 所以我惩治他和他的军队，而将他们投入海中，他是受责备的。 (40) 在阿德人的故事里，也有一种迹象。当时，我曾使无益的暴风去毁灭他们， (41) 凡经那暴风吹过的东西，无一不变成破碎的。 (42) 在赛莫德人的故事里，也有一种迹象。当时，有人对他们说：你们暂时享受吧！ (43) 他们曾违抗他们主的命令，故疾雷毁灭了他们，同时，他们眼见刑罚降临， (44) 他们未能站起，他们也未能自卫。 (45) 以前，我毁灭了努哈的宗族，他们确是悖逆的民众。 (46) 天，我曾以权力建造它，我确是大能的； (47) 地，我曾铺张它。美哉铺张者！ (48) 我将每种物造成配偶，以便你们觉悟。 (49) 你说：你们应当逃归真主，我对于你们确是一个坦率的警告者。 (50) 你们不要以别的神灵与真主同受崇拜，我对于你们确是一个坦率的警告者。 (51)

 

[Japanese]

かれは言った。「それで，あなたがたの御用件は何ですか，使徒の方がたよ。」 (31) かれらは，「わたしたちは罪深い民に遣わされたのです。 (32) 泥の磔を（雨のように）かれらの上に降らすために。 (33) 放埓を尽す者にたいして，主の御許で印された（泥の磔を降らそう）。」と言った。 (34) それから，われはそこにいた信者たちを立ちのかせようとした。 (35) しかし，その（町の）中で見出したムスリムの家は，只の一軒だけであった。 (36) われは痛ましい懲罰を，恐れる者のために一つの印としてそこに残した。 (37) またムーサーにも（印があった）。われが明らかな権威を授けて，かれをフィルアウンに遣わした時を思い起せ。 (38) かれ（フィルアウン）はその権勢を傘に，背を向け，「こいつは魔術師か，それとも気違いだ。」と言った。 (39) それであれは，かれとその軍勢を捕えて海に投げ込んだ。本当にかれは，けしからぬ者であった。 (40) またアードにも（印があった）。われが惨害を(西?)す風をかれらに送った時を思い起せ。 (41) それはかれらを襲って，凡てを壊滅し廃墟のようにして，何も残さなかった。 (42) またサムードにも（印があった）。「束の間（のあなたがたの生）を楽しめ。」と言われた時を思い起しなさい。 (43) その時かれらは，主の命令に横柄に背いたので，あれよと見ているまに雷に襲われた。 (44) 最早かれらは起き上ることも出来ず，また守ることも出来なかった。 (45) 以前にも，ヌーフの民を（われは滅ぼした）。本当にかれらは反逆の民であった。 (46) われは偉力をもって天を打ち建て，果しない広がりにした。 (47) またわれは大地を打ち広げた。何と見事に広げたことよ。 (48) またわれは，凡てのものを両性に創った。あなたがたは訓戒を受け入れるであろう（という配慮から）。 (49) 「それであなたがたは，アッラーの庇護の下に赴け。本当にわたしはかれからあなたがたに遣わされた公明な警告者である。 (50) それでアッラーと一緒に外の神を立ててはならない。本当にわたしは，かれからあなたがたに遣わされた公明な警告者である」。 (51)

 

 [Spanish]

[Abraham] dijo: “¿Y qué [otro] propósito traéis, Oh emisarios [celestiales]?” (31) Respondieron: “Hemos sido enviados a un pueblo hundido en el pecado, (32) para descargar sobre ellos golpes contundentes de castigo, (33) asignados por tu Sustentador para [castigo de] los que se han dilapidado a sí mismos.” (34) Y pasado un tiempo sacamos [de la ciudad de Lot] a los [pocos] creyentes que allí había: (35) pues no encontramos en ella sino una [sola] casa de gente sometida a Nosotros. (36) Y dejamos en ella un mensaje para los que temen el doloroso castigo [que aguarda a todos los malhechores]. (37) Y TAMBIÉN en [la historia de] Moisés [y Faraón dejamos igual mensaje: pues] cuando le enviamos a Faraón con una clara autoridad [Nuestra], (38) y él se apartó [amparado] en su poder y dijo: “¡Es un hechicero [este Moisés], o un loco!” – (39) hicimos presa en él y en su ejército, y los arrojamos al mar: y [nadie sino Faraón] fue culpable [de lo ocurrido]. (40) Y [tenéis igual mensaje] en [lo ocurrido a la tribu de] Aad, cuando lanzamos contra ellos aquel viento devastador (41) que no respetaba nada de cuanto encontraba a su paso, sino que lo convertía en polvo y huesos. (42) Y también en [la historia de la tribu de] Zamud, cuando se les dijo: “Disfrutaréis de vuestra vida [sólo] por poco tiempo,” (43) pues se habían rebelado contra el mandamiento de su Sustentador –y les sorprendió el rayo del castigo mientras miraban [impotentes]: (44) pues ni siquiera fueron capaces de levantarse, ni pudieron defenderse. (45) Y [así, también, destruimos] con anterioridad al pueblo de Noé: pues eran gente perversa. (46) Y SOMOS Nosotros quienes hemos construido el universo con [Nuestro] poder [creador]; y, realmente, somos Nosotros quienes lo estamos expandiendo continuamente. (47) Y la tierra, que hemos extendido vastamente --¡y qué bien la hemos ordenado! (48) Y en todo hemos creado opuestos, para que tengáis presente [que sólo Dios es Uno]. (49) Así pues, [diles, Oh Muhámmad:] “¡Escapad hacia Dios [de todo lo falso y malvado]! ¡En verdad, yo soy un claro advertidor Suyo para vosotros! (50) Y no atribuyáis divinidad a nada junto con Dios: ¡en verdad, yo soy un claro advertidor Suyo para vosotros!” (51)

 

 [Albanian]

(Ibrahimi u tha atyre): “Çfarë është obligimi juaj, o pejgamberë?” (31) Ata thanë: “Na jemi dërguar te një popull mëkatar, (32) për të hudhur gurë mbi ta prej (baltës) së forcuar, (33) të shënuar te Zoti yt për ata që e kalojnë kufirin (në të këqia) (34) Dhe, Ne i nxorëm ata besimtarë që ishin aty (në atë vendbanim) – (35) e në të kemi gjetur vetëm një shtëpi muslimane – (36) dhe, në të – kemi lënë argument (shenjë) për ata që i druajnë dënimit të dhembshëm. (37) Dhe, ne kemi sjellë këshillë edhe te Musai kur ia dërguam atë – Faraonit, me argument të qartë, (38) e u shmang (Faraoni), duke u mbështetur në pushtetin e vet, dhe tha: “(Ai është) magjistar ose i çmendur!” (39) Dhe, ne e kapëm atë dhe ushtrinë e tij dhe e hodhëm në det; ai është i qortuar (mëkatar). (40) (Dhe, Ne, kemi dhënë këshillë mbi ngjarjen) e Adit, kur e dërguam frymën shkatërruese mbi ta, (41) e cila nuk kurseu asgjë ngado që kaloi, e që të mos e ketë bërë si kalbësirë. (42) Edhe për Themudin, kur iu tha atyre: “Kënaquni një kohë!” (43) E, u madhështuan ndaj urdhërave të Perëndisë, e pastaj i goditi rrufeja (zëri i tmerrshëm), e ata e shikonin atë (dënimin), (44) dhe nuk mundën as të ngritën, as të mbrohen prej dënimit. (45) Edhe për popullin e Nuhut, që më parë (i kemi shkatërruar). Me të vërtetë, ata kanë qenë popull mëkatar! (46) Ne, e kemi ndërtuar qiellin me pushtetin Tonë, e Ne, me të vërtetë, jemi të pushtetshëm edhe më tepër, (47) dhe Tokën e kemi shtruar – sa i mrekullueshëm është Ai që e ka shtruar! – (48) dhe, prej çdo gjëje kemi krijuar çifte, që të meditoni ju! (49) Andaj, mbështetuni te Perëndia, se unë, me të vërtetë, jam dërguar te ju – prej Tij, paralajmërues i qartë; (50) Dhe, mos i përshkruani Perëndisë zot tjetër, se unë, me të vërtetë, jam dërguar te ju – prej Tij, paralajmërues i qartë!” (51)

 

 [Tatar]

Ибраһим җибәрелгән илчеләрдән: "Ий илчеләр, сез нинди эш белән килдегез?" – дип сорады. (31) Фәрештәләр: "Без бозыклык кылучы кавемне һәлак итәр өчен җибәрелдек, (32) алар өстенә балчыктан ясалган ташларны яудырмак өчен, (33) ул ташлар Раббың, хозурында чиктән чыгып азган кавемнәрне үтерү өчен хәзерләнгән", – диделәр. (34) Без чыгардык ул шәһәрдән Лут кавеме эченнән мөэмин булган кешеләрне. (35) Лут пәйгамбәр кавеме шәһәрләрендә бер генә мөселман йортын таптык, ягъни Лут пәйгамбәр йорты гына мөселман йорты иде. (36) Алар яшәгән шәһәрләрдә, аларның һәлак булганлыгын күрсәтүче галәмәтләр калдырдык, рәнҗешүче Аллаһ ґәзабынннан куркучылар өчен. (37) Дәхи Муса пәйгамбәрдә галәмәтләр кылдык, Без аны ачык аңлатучы аятьләр белән Фиргаунгә җибәргәч, (38) Фиргаун ґәскәре белән бергә Ислам динен кабул итүдән йөз чөерде, вә әйтте: "Ул Муса сихерче яки җенләнгәндер", – дип. (39) Без Фиргаунне һәм гаскәрен тоттык вә һәммәсен суга батырдык, Фиргаун суга бата башлагач, Ислам динен кабул итмәгәне өчен үзен-үзе шелтә кылган хәлдә батып һәлак булды. (40) Дәхи Гад кавеменең һәлак булуында гыйбрәтләр бардыр, алар өстенә җибәрдек Без җимерүче рәхимсез җилне. (41) Ул җил нәрсә өстенә килсә дә аны җимереп черегән сөяк кеби ясап үтәр. (42) Дәхи Сәмуд кавеменең һәлак булуында гыйбрәтләр бардыр, Аллаһуга дошманлык кылганнарыннан соң аларга дөньяда билгеле вакыткача файдаланыгыз диелде. Ягъни алар могъҗиза өчен бирелгән Салих пәйгамбәрнең дөясен үтерделәр, шуннан соң сезгә өч көннән ґәзаб килә диелде. (43) Алар Раббыларының әмереннән баш тарттылар ягъни аятькә вә пәйгамбәргә иман китермәделәр шуның өстенә дөяне дә үтерделәр. Алар ґәзабның килгәнен карап торган вакытларында, аларны бер тавыш тотты һәм һәлак итте. (44) Урыннарыннан торырга көчләре җитмәде һәм бер-берсенә ярдәм дә итә алмадылар. (45) Бу һәлак булган кавемнәрдән элек Нух пәйгамбәр кавеменең Туфан суы белән һәлак булуында да зур гыйбрәт бардыр, тәхкыйк алар азган фәсыйк кавем булдылар. (46) Без күкне куәт вә кодрәт илә бина кылдык, тәхкыйк Без барча мәхлукның ризыкларын киң кылучыбыз. (47) Җирне яшәргә һәр мәхлукка яраклы итеп түшәдек, ни хуш түшәүчеләрдәнбез. (48) Барча нәрсәне парлы ирле-хатынлы итеп яраттык, шаять вәгазьләнеп гакыл фикерләрегезне эшләтеп яратучы Аллаһ Үзе генә икәнлеген, вә һәр мәхлук Аллаһ тарафыннан яратылганлыгын белерсез. (49) Дөньяның алдавыннан Аллаһ юлына, Аллаһуга гыйбадәткә качыгыз, дөреслектә мин Аллаһудан, ий кешеләр, сезнең өчен җибәрелгән ачык куркытучымын. (50) Хак булган Аллаһуга икенче Илаһәне шәрик тиңдәш итмәгез, әлбәттә, мин Аллаһудан сезнең өчен җибәрелгән ачык куркытучымын. (51)

 

 

[Uyghur]

ئىبراھىم: «ئى ئەلچىلەر! سىلەر نېمە ئىش بىلەن ئەۋەتىلدىڭلار» دېدى (31) ئۇلار: «بىز ھەقىقەتەن بىر گۇناھکار قەۋمنى (ھالاک قىلىش ئۈچۈن) ئەۋەتىلدۇق (یەنى لۇت قەۋمىنىڭ ئۈستىگە لایدىن پىشۇرۇلغان تاش یاغدۇرۇش ئۈچۈن ئەۋەتىلدۇق) (32) ئۇلارنىڭ ئۈستىگە پەرۋەردىگارىڭنىڭ دەرگاھىدا (گۇناھى) ھەددىدىن ئاشقۇچىلار ئۈچۈن بەلگە قویۇلغان (یەنى ھالاک قىلىنغۇچىنىڭ ئىسمى یېزىلغان)، لایدىن پىشۇرۇلغان تاش یاغدۇرىمىز» (33–34) (ھالاک بولمىسۇن دەپ لۇتنىڭ) شەھىرىدىکى مۆمىنلەرنى (سىرتقا) چىقىرىۋەتتۇق (35) بىز ئۇ شەھەردىن مۇسۇلمانلاردىن پەقەت بىر ئائىلىنىلا تاپتۇق (36) ئۇ شەھەردە قاتتىق ئازابتىن قورقىدىغانلار ئۈچۈن نىشان قالدۇردۇق (37) مۇسانىڭ (قىسسىسىدىمۇ) بىر تۈرلۈک ئالامەت بار، ئۆز ۋاقتىدا ئۇنى بىز پىرئەۋنگە روشەن دەلىل بىلەن ئەۋەتتۇق (38) پىرئەۋن ئۆز قوشۇنى بىلەن (ئىماندىن) یۈز ئۆرىدى، ئۇ: «(مۇسا) سېھىرگەردۇر یاکى مەجنۇندۇر» دېدى (39) پىرئەۋننى ۋە ئۇنىڭ قوشۇنىنى جازالىدۇق، ئۇلارنى دېڭىزغا تاشلىدۇق، پىرئەۋن ئەیىبلەنگۈچىدۇر (40) ئادنىڭ (قىسسىسىدىمۇ) بىر تۈرلۈک ئالامەت بار، ئۆز ۋاقتىدا ئۇلارغا یامان بوراننى ئەۋەتتۇق (41) ئۇ (یەنى بوران) ھەر قانداق نەرسىنىڭ یېنىدىن ئۆتسە، ئۇنى چىرىگەن سۆڭەکتەک (تىتما - تالاڭ) قىلىۋېتەتتى (42) سەمۇدنىڭ (قىسسىسىدىمۇ) بىر تۈرلۈک ئالامەت بار، ئۆز ۋاقتىدا ئۇلارغا: «سىلەر ۋاقىتلىق پایدىلىنىڭلار» دېدۇق (43) ئۇلار پەرۋەردىگارىنىڭ ئەمرىگە قارشى چىقتى، ئۇلارنى چاقماق ھالاک قىلدى، ھالبۇکى، ئۇلار (ئازابنىڭ چۈشۈۋاتقانلىقىنى) کۆزلىرى بىلەن کۆرۈپ تۇراتتى (44) ئۇلار (ئازاب چۈشکەن ۋاقىتتا) ئورۇنلىرىدىن تۇرۇشقىمۇ، ئۆزلىرىنى قوغداشقىمۇ قادىر بولالمىدى (45) ئىلگىرى نۇھنىڭ قەۋمىنى ھالاک قىلدۇق، ئۇلار ھەقىقەتەن پاسىق قەۋم ئىدى (46) ئاسماننى قۇدرەت بىلەن بەرپا قىلدۇق، بىز ھەقىقەتەن قۇدرەتلىکمىز (47) زېمىننى یایدۇق، بىز نېمىدېگەن یاخشى یایغۇچىمىز؟ (48) سىلەر ئىبرەت ئېلىشىڭلار ئۈچۈن ھەر بىر نەرسىنى جۈپ یاراتتۇق (49) (ئى مۇھەممەد!) ئېیتقىنکى، «اﷲ تەرەپکە قېچىڭلار (یەنى اﷲ قا ئىلتىجا قىلىڭلار)، مەن ھەقىقەتەن سىلەرگە اﷲ تەرىپىدىن (کەلگەن) ئوچۇق ئاگاھلاندۇرغۇچىمەن (50) سىلەر باشقا مەبۇدنى اﷲ قا شېرىک قىلماڭلار، مەن ھەقىقەتەن ئۇنىڭ تەرىپىدىن (کەلگەن) ئوچۇق ئاگاھلاندۇرغۇچىمەن» (51)

 

  [Somali]

(Nabi Ibraahim) wuxuu ku yidhi xaalkiinnu see yahay kuwayohow la soo diray. (31) Waxayna dheheen waxaa lanoo soo diray qoon dambiilayaal ah. (32) Si aan ugu soo dirro korkooda dhagaxyo dhoobo (kulul). (33) Oo Eebe agtiisa loogu calaameeyay kuwa xadgudbay. (34) Markaasaan ka bixinnay kuwii mu'miniinta ahaa oo ku dhexjiray. (35) kamana aannaan helin waxaan halguri oo muslin ah ahayn. (36) Waxaana kaga tagnay dhexdeeda calaamad (ay ku waana qaatan) kuwa ka cabsan caddibaad daran. (37) (Nabi) Muusana calaamo lagu waana qaatu ahaa markaan u dirray Fircoon isagoo wata xujo cad. (38) Wuuna jeedsaday isagoo la jira colkiisii, wuxuuna ku yidhi waa Saaxir ama waa waalanyahay. (39) Markaasaan qabannay (ciqaabnay) isaga iyo Askartiisiiba, waxaana ku tuurray Badda isagoo la dagaalay. (40) Ree Caadna (calaamo lagu waana qaato yaa ku sugan) markaan ku dirray dabayl wax halaagta. (41) Wax kasta oy martana ka dhigi wax tirtiran. (42) Ree Thamuudna (Calaamo lagu waana qaato yaa ku sugan) markii lagu yidhi taaxaysta ilaa waqti. (43) Waxayna iska kibriyeen amarkii Eebe, waxaana qabtay Qaylo daran iyagoo eegi. (44) Mana ayna karin kicid, isumana ayna gargaarin. (45) (Nabi) Nuux qoomkiisiina waa horreeyeen, waxayna ahaayeen kuwo faasiqiin ah, (46) Samada annagaa u dhisnay si xoog ah, waana waasicinnay. (47) Dhulkana waan gogollay cid wax gogoshana annagaa u fiican (Eebe). (48) Waxwalbana waxaan ka abuurray laba nooc, si aad ugu waana qaadataan. (49) Ee Eebe u carara (toobad keena), waxaana idiin ahay dige cade (muuqda). (50) Hana yeelina Eebe miciisa ilaah kale, waxaan idiin ahay dige cade;. (51)

   [Italian]

Disse [Abramo]: “O inviati, qual è la vostra missione?”. (31) Risposero: “Siamo stati inviati a un popolo di criminali, (32) per lanciare su di loro pietre d'argilla (33) contrassegnate presso il tuo Signore, per coloro che eccedono”. (34) Ne facemmo uscire i credenti (35) e non vi trovammo che una casa di sottomessi. (36) Colà lasciammo un segno per coloro che temono il castigo doloroso; (37) come in Mosè, quando lo inviammo a Faraone con autorità incontestabile, (38) ma volse le spalle insieme coi suoi. Disse: “È uno stregone o un posseduto”. (39) Afferrammo lui e le sue truppe e li gettammo nei flutti, per il suo comportamento biasimevole. (40) E [ci fu segno] negli ‘Âd, quando inviammo contro di loro il vento devastante (41) che nulla lasciava sul suo percorso senza ridurlo in polvere. (42) E [ci fu segno] nei Thamûd, quando fu detto loro: “Godete per un periodo”. (43) Trasgredirono l'ordine del loro Signore. Li colpì una folgore mentre ancora guardavano, (44) e non poterono restare in piedi né essere soccorsi. (45) Già [distruggemmo] il popolo di Noè: erano gente malvagia. (46) Il cielo lo abbiamo costruito con la Nostra potenza e [costantemente] lo estendiamo nell'immensità; (47) la terra l'abbiamo distesa, e quanto bene la distendemmo ! (48) Di ogni cosa creammo una coppia, affinché possiate riflettere. (49) “Accorrete allora verso Allah! In verità io sono per voi un ammonitore esplicito da parte Sua. (50) Non associate altra divinità ad Allah. In verità io sono per voi un ammonitore esplicito da parte Sua.” (51)